Læknablaðið - 01.08.1945, Blaðsíða 17
LÆKNABLAÐIÐ
59
sást clældin enn í hauskúpu sjúkl-
ingsins. En þegar höfuSverkur-
inn byrjaði fyrir alvöru sást o»'
fannst greinileg’ og spennt bunga.
greinilega fluktuerandi. þar sem
(keldin hafði áður verið. Goltman
fitskýrði þetta seni sekundær út-
víkkun á æðum með tilheyrandi
hjúg, sem yeldur höfuðverkuum.
Franskir læknar hafa fyrir langa
li'ingu hent á hve náið samhand
væri milli migraine, astlmia. urti-
earia og dermatitis. í seinni fið
hefir fjöldi lækna sannað að mi-
graine getur stafað af allergi. jtótt
ekki sé a. m. k. enn unnt að fuli-
yrða að öll migraine sé af þeim
rótum runnin. Eins og áður er sagt
er orsakanna fyrst og fremst að
leita í fæðunni og virðist sv,o sem
cgg sé einkennilega oft orsökin
meðal fæðutegunda úr dýraríkinu.
Endogen allergen geta orsakað
migraine. Þannig getur t. d. prem-
cnstruel migraine stafað af óeðli-
lega mikilli viðkvæmni fyrir folli-
kulini og hefir tekist að lækna
shka sjúklinga með þvi að dæia í
há serum, sem tekið cr skömmu
fvrir menstruation úr þeim sjálf-
um og dæla því í smáskömmtum
milli tíða.
Epilepsi getur i einstöku tilfell-
um stafað af allergi, þótt það sé
ckki nema í fáum tilfcllum af
hundraði.
Ilúðsiúkdómar eru svo stór
kafli í allergi, að eg verð alveg að
sleppa þeim. En eg skal aðeins
gcta þess. að exzem hjá unghörn-
um eiga mjög oft rót sína að rekja
til allergi og auk þess fjöldi húð-
sjúkdóma, sem ganga undir ýmsum
nöfnuin og .:if langt yrði upp að
telja.
Þá geta ýmsir sjúkdómar í Iið-
um, svo sem rheumatoid arthritis,
arthritis rheumatica o. fl, staíað
af allergi, e. t. v. af cndogen aller-
genum.
Periarteriitis nodosa er viður-
kennt að stafi oft, ef ekki ávallt af
ofnæmi.
Ýmsir augnsjúkdómar, einkum
conjunctivitis, stafa af ofnæmi,
fyrir proteinum eða lyfjum. Og
marga fleiri sjúkdóma. í ýmsum
líffærum. mætti nefna, sem ot’ langt
yrði upp að telja.
Allergi-diagnosis. Aðalaöferðin
til að þekkja ívrir hverju maður sé
ofnæmur. er að gera á honum hör-
undspról. Þau má gera mcð risp-
um, likt og Pirqucts próf, eða
intradermalt. sem er öllu næmara,
en varasamara vegna þess, að
hættara cr við alvarlegum reak-
tionum með því móti. Þcss ber þó
vel að minnast, að hörundsprófan-
irnar eru engan veginn einhlitar.
Ef vel ætti að vera þyrfti ávallt að
vera hægt að prófa þann vef. sem
viðkvæmur er. t. d. nefslimhúð,
conjunctiva. hronchusslímhúð,
magaslímhúð, æðaveggi o. s. frv..
cn þetta er ekki kleyft nema að
litlu leyti. Þess vegna þarf oft að
prófa sig áfram mcð öðru móti
til að komast eftir ofnæminu. Ef t.
d. maður hefir grun um að sjúkl.
sé ofnæmur fyrir einhverri fæðu-
tegund, en hann svarar ckki neinni
hörund’sprófun jákvætt, eða dauft
og óákveðið, hafa margir þá að-
fcrð að setja hann á sérstakt mat-
aræði, þar sem vissum matarteg-
undum, sem reynzla er fyrir að
valdi oft ofnæmi, er sleppt- plger-
lega. \’cnjulega er þá byrjað með
því að sleppa mjólk, eggjum og
hveiti og sjúkl. Iátinn lifa á slíku
mataræði um skeið. Ef það ber ár-
angur er eiiini at’ þessum fæðuteg-
undum hætt viö í einu. unz sjúk-
dómseinkciini koma aitur fram. Ef
cngin þessara þriggja fæöutegunda