Læknablaðið - 01.06.1957, Blaðsíða 13

LÆKNABLAÐIÐ
39
ingar!) kjrnnu að geta valdið
aukinni tíSni æxlissjúkdóma hjá
börnunum. Enn fremur var m.
a. athugaS, livort kemoterapeu-
tica eSa antibiotica gefin börn-
unum gæti valdiS aukinni tíSni
æxlissj úkdóma.
Það kom í ljós, er fariS hafSi
veriS nákvæmlega yfir sögur
547 barna, er látizt liöfSu, og
jafnmargra frískra barna á
sama aldri og úr sama um-
liverfi, aS verulegur munur var
á tíSni antenatal röntgenrann-
sókna i fyrri hópnum saman-
horiS viS þau siSari.
Af „æxlisbörnunum“ höfSu
85 orSið fyrir geislun í móður-
lífi i sambandi við röntgenrann-
sókn á kviði móSurinnar, en aS-
eins 45 af samanburSarbörnun-
um. Um aSrar umhverfisaS-
stæður kom ekki við rannsókn-
ina fram neinn munur á hóp-
unum tveim.
Af þessum 547 börnum höfðu
269 látizt úr livítblæði, en 278
úr öðrum illkynja æxlum. I
þeim hópi er áberandi munur
einkum livað snertir æxli í nýr-
um og nýrnahettum, en þar
höfðu 19 börn orðið fyrir geisl-
un í sambandi við röntgenrann-
sókn á móðurinni, en tilsvarandi
„samanburSar“- eða líkinda-
tala er 6 börn úr lieilbrigða
hópnum. Ekki eru fyrir liendi
upplýsingar um, hversu mörg
börnin meS nýrna- og nýrna-
hettu æxlin voru, svo að
ekki verður dregin nein á-
lyktun af þessum tölum önn-
ur en sú er samanburð-
artölurnar benda til, en þar
var lilutfallið t. d. hvað snertir
æxli í lieila eða mænu 11:9, eða
allmiklu lægra.
Höfundarnir vilja ekki draga
neinar ályktanir af niðurstöð-
um sínum ennþá, en benda á,
að varla geti verið um lireina
tilviljun að ræða; til þess sé
munurinn á hópunum of mikill
og sami’æmið í öðrum atriðum
of gott.
Séu nú niðurstöður þessar í-
hugaðar ásamt öðru því, sem nú
er birt um geislunaráhrif, svo
og það, að við venjulega grind-
armælingu á ófrískri konu getur
magn röntgengeisla, er liittir
kynkirtla fóstursins orðið 2.5 r
eða meira, (11), þá er Ijóst, að
fyllstu varúðar ber að gæta við
hverja notkun röntgengeisla hjá
ungbörnum og ófrískum kon-
um.
Þá er að gera sér nokkra
grein fyrir, hversu mikið geisla-
magn má telja hættulaust, og
livar eigi að setja takmörkin.
Samkvæmt nýlega gerðum
rannsóknum er daglegt geisla-
magn það er líkaminn verður
fvrir nú hin síðari ár ca 0.003
r, eða ca 0.02 á viku. Er þar
talin geimgeislun, jarðgeislun,
geislun frá samsætum (ísótóp-
um) í líkamsvefjum og lítils-
liáttar aukin geislun í lofthjúpi
jarðarinnar sökum kjarnorku-