Læknablaðið - 01.06.1957, Blaðsíða 19

LÆKNABLAÐIÐ
45
því 200 krónur á mánuði.
Þótt slíkt séu öfgar og senni-
lega einsdæmi, er leiga í
ýmsum liinna nýrri liúsa mið-
bæjarins orðin æfintýralega
há. Menn, sem talað liefur verið
við og ættu að vita hezt skil á
þeim efnum, fullyrða að verzl-
unarhæð í stórhýsi við Mikla-
torg myndi leigjast allt að því
eins vel og beztu verzlunarhús-
næði í miðbænum. Hafi þeir
rétt fyrir sér, sem ég þori ekki
að dæma um, er óneitanlega
fenginn fjárhagsgrundvöllur
undir rekstur hússins, jafnvel
svo, að það geti að einhverju
leyti hyggt sig sjálft, enda þarf
það svo að vera. Fvrirtæki sem
þetta verður að bera sig og helzt
að gefa einlivern arð. Húsa-
meistarinn, sem við höfum mest
rætt við um bvgginguna, telur
sjálfsagt, að hún verði borin
uppi af súlum. Á þann veg er
hægt að hyggja fyrstu hæðina
sem samfelldan geim, er síð-
an má hólfa í sundur eftir
þörfum og smekk þeirra, sem
bezt gera tilboðin og heppi-
legast þykir að taka sem leigj-
endur. Ég minntist á það við
einn af okkar mestu fjármála-
mönnum hvort ekki væri alltof
áliættusamt fvrir læknana og
læknafélögin að leggja út í að
hyggja stórliýsi á þessum stað,
ef svo færi, að okkur hæri upp
á sker fjárhagslega. Hann
taldi það ekki koma til greina,
því að ef við gæfumsl upp og
neyddumst til að hætta við
bygginguna, yrðu nógir til
að kaupa af okkur á hærra
verði en næmi því, sem í hana
liefði verið lagt.
Það blandast víst engum hug-
ur um hve ómetanlegt það væri
fyrir læknasamtökin að eignast
sitt eigið hús, þar sem læknarnir
gætu komið saman hvenær sem
þeim dytti í hug, haldið fundi
og samkomur, rætt áhugamál
sín, skemmt sér þegar svo hæri
undir og átt greiðan aðgang að
öllum helztu læknaritum og úr-
valshókum um læknisfræði og
önnur efni. Á þennan hátt
myndu skapast meiri kynni með
læknunum en nú er. — Þau
þyrftu að verða meiri og hetri
en þau liafa verið hingað til.
Menn með sömu menntun þurfa
að umgangast sem mest. Á
þann hátt geta þeir fræðst hver
af öðrum og fengið uppörfun
í störfum sínum. Þeir tímar,
sem við lifum, bera það einnig
í skauti sínu, að stéttirnar þurfa
að standa saman sem einn mað-
ur, eigi þeim að vegna vel.
Læknarnir þurfa ekki síður á
samheldni að halda en aðrar
stéttir. Veigamesta skilyrði þess
er, að þeir séu vinir og góðir
félagar.
Revkjavíkurlæknarnir munu
flevta rjómann af öllum þeim
gæðum, sem domus medica
hefði að hjóða. En aðrir læknar
gætu einnig átt þar þýðingar-
mikið athvarf. Húsnæðisskorl-