Læknablaðið - 01.06.1957, Blaðsíða 16

42
LÆKNABLAÐIl)
Hjarn! Hjamaíon :
DOMUS MUBICA
* *
Ur skýrslu til Læknafélags Islands
Á þingi Læknafélags íslands
1955 var nokkuð rætt um
húsnæðismál félagsins. Þeim
umræðum lauk með því, að
stjórn L. I. var gefið umboð til
að ráðstafa handbæru fé
félagsins í eitthvert húsnæði,
eða aðra fasteign. En 100.000.00
kr. hrökkva skammt til liúsa-
kaupa nú á dögum.
1 sumar, sem leið, en þó að-
allega síðastliðinn vetur, var
spurzt fyrir um íbúðir, sem
voru til sölu. Þar har allt að
sama brunni: Verð þeirra var
svo liátt að kaup reyndust elcki
tiltækileg. Fyrir 100.000.00 kr.
fékkst vitanlega ekkert liúsnæði,
sem til greina kæmi að kaupa.
Til þess að eignast íbúð, sem
fengur væri í, hefði orðið að
taka viðbótarlán allt að 250 þús.
krónum, en með því að greiða
aðeins venjulegar rentur af þvi
láni var íbúðin orðin svo dýr í
rekstri, að félagið hefði orðið
að gefa með sínum eigin pen-
inguin, þótt liún hefði verið
leigð okurleigu, sem félaginu
væri vitanlega ósamboðið að
gera.
Það var því horfið af þess-
ari leið. Fjármálamenn, sem
spurðir voru ráða, töldu heppi-
legast að kaupa vísitölubréf, þar
sem um svona litla fjárliæð
væri að ræða. Við komumst þó
að þeirri niðurstöðu, að ekki
væri á það hættandi vegna þess,
að þá væri féð orðið bundið og
ef til vill ekki liægt að losa það
þegar á því þyrfti að lialda. Vísi-
tölubréf eru víst seljanleg í dag,
en hins vegar engin vissa fyrir
því hve lengi það stendur.
Það liefur oft verið minnzt á
nauðsyn þess, að læknafélögin
eignuðust þak yfir liöfuðið, en
úr framkvæmdum hefur aldrei
getað orðið. Þegar liús Thors
Jensens, við Fríkirkjuveg 11 var
til sölu, fyrir mörgum árum,
var rætt um að allir akademisk-
ir borgarar tælcju sig saman og
keyptu það sem félagsheimili.
Ýmsir læknar höfðu áhuga fyr-
ir þessu, en húsið var selt Góð-
templurum, áður en til nokk-
urra samtaka kæmi meðal stúd-
entanna, illu heilli.
Byggingamál læknanna lief-
ur mikið verið rætt og margir
fundir haldnir. Talað hefur ver-
ið við ýmsa aðila, sem líldegir
þóttu til að leggja því lið og
stuðla að framgangi þess. Ekki
er rúm til að rekja það allt hér
í blaðinu.
1 fyrstu kom helzt til greina,
að L. 1. kæmi sér upp vísi að