Bændablaðið - 07.03.2013, Qupperneq 33

33Bændablaðið | Fimmtudagur 7. mars 2013
Ragnheiður Jóhannsdóttir,
handavinnukennari og sér-
kennari við Lágafellsskóla
í Mosfells bæ, fékk prjóna-
bakteríuna fyrir 20 árum og
hefur síðan lagt sitt af mörkum
til að halda íslenskri prjónahefð
á lofti. Hún á sér þann draum
að kenna útlendingum að prjóna
eftir íslenskri aðferð og er nú í
útrás með hugmynd sína ásamt
því að skipuleggja ferðir á vegum
fyrirtækis síns Culture & Craft
á handverkshátíðir erlendis fyrir
Íslendinga.
Fyrir tæpum tveimur árum var
Ragga að vinna við skólaskrifstofu
Mosfellsbæjar þegar starf hennar
var lagt niður. Í framhaldinu fór hún
að hugsa nýjar leiðir til atvinnu-
sköpunar.
„Árið 1993 fékk ég bakteríuna
fyrir prjóninu og þá var ekki aftur
snúið. Ég tók mig saman með
nokkrum konum í Borgarnesi og
við opnuðum handverksverslun.
Þá sá ég og lærði hvað það er
mikið atriði að vera með vand-
aða vöru og þjónustu fyrir ferða-
menn. Á þessum tíma prjónaði ég
Borgarfjarðarpeysur í nokkur ár
sem fóru víða.
Þegar ég missti síðan vinnuna hjá
skólaskrifstofunni sló ég í borðið
og hugsaði með mér að ég ætlaði að
láta gamlan draum hjá mér rætast
að kenna enskumælandi fólki að
prjóna með meginlandsaðferðinni
eða þeirri íslensku eins og ég kýs
að kalla það. Þessi aðferð þar sem
prjónað er í hring og vísifingur snýr
út í loft. Það er mjög merkilegt að
við hér á Íslandi getum tekið nánast
hvaða prjónauppskrift sem er og
farið eftir henni,“ segir Ragnheiður.
Merk ullarsaga Íslendinga
Ragnheiður hefur haldið fjölmörg
prjónanámskeið og eins hefur hún
farið með hópa söguhringinn út
frá Hótel Laxnesi þar sem hún
kynnir ullarsögu Íslendinga fyrir
þátttakendum.
„Við eigum mjög merka
ullarsögu. Hvert land hefur sínar
vinnsluhugmyndir út frá ákveðnum
bakgrunni. Ég dáist að þeim sem
spinna, vefa og hanna og breyta
og laga að tískunni. Það er of lítið
gert til að koma þessu á framfæri.
Ég sé fyrir mér grundvöll til að
halda sterka hönnunarkeppni hér
heima þar sem fólk fengi frjálsar
hendur og ekki væri eingöngu
einblínt á lopapeysur. Það er
mikill handverksáhugi og því er
forsenda fyrir því að bjóða upp
á ýmislegt í þessum efnum. Mér
finnst líka hugrekki fólks gagnvart
hönnun alltaf vera að aukast, það
er meira gert úr hönnunarkennslu
í dag og nemendur eru sjálfstæðari
þegar þeir koma úr skóla. Það er
skemmtilegt að sjá samstarf ólíkra
hópa geta gengið þegar kemur að
handverki og gaman að ná ólíkum
hópum að borðinu.“
Þúsundir tækifæra
Ragnheiður komst að á brautar-
gengisnámskeiði hjá Impru árið
2011 þar sem hún lærði hvernig
hún gæti komið hugmynd sinni í
framkvæmd.
„Í framhaldinu stofnaði ég fyrir-
tækið mitt utan um hannyrðaferðir
og íslenska prjónahefð. Sumarið
2011 hitti ég síðan Juliu Jones,
leiðsögumann, heima á Íslandi
sem var með hóp á sínum vegum.
Við ræddum saman og höfðum að
mörgu leyti sömu hugmyndafræðina
varðandi ferðir. Í febrúar í fyrra bauð
hún mér svo að koma og kynna mig
og fyrirtækið mitt á prjónahátíðinni
Unravel í Farnham rétt fyrir utan
London og í framhaldinu ákvað ég
að fara hingað út með hóp. Núna er
fyrsti 15 manna hópurinn búinn að
rúlla í gegn og ég var mjög heppin
með viðskiptavini en það eru ýmsir
agnúar sem þarf að slípa,“ útskýrir
Ragnheiður og segir jafnframt;
„Þegar ég kem heim ætla ég að
hefjast handa og skipuleggja nýja
ferð í október, sem er annars konar
handverkshátíð sem haldin er í
London. Einnig eru fleiri möguleikar
í pokahorninu. Írsk prjónahefð er
okkur til dæmis mjög nærri, þar er
mikið fallegt prjón með einlitu bandi
og það er spennandi tilhugsun að
fara til Írlands. Það er einnig góður
möguleiki á að skipuleggja ferð til
Skandinavíu þar sem handverkið
er líkt því sem gert er hér heima.
Núna sé ég bara þúsundir tækifæra
en það er alveg öruggt að ég fer að
ári með hóp á Unravel og þá verður
stór kynning á íslensku handverki
og prjónahefð.“
/ehg
Ragnheiður með bæjarstjóra Farnham, Stephen Hill, og frú hans Helen
Hill fyrir utan sýningarsvæðið. Mynd / ehg
Heldur íslenskri prjónahefð á lofti
Hvarvetna mátti líta
konur iðnar við hand-
verkið sitt þar sem
ýmsar aðferðir voru
notaðar til að skapa
úr ullinni.
Engin takmörk virðast fyrir því hvað hægt er að gera við ullina. Listakonan
Shauna Richardson hefur getið sér gott orð í Bretlandi við að búa til skúlptúra
af dýrum í fullri stærð úr garni þar sem hún notar sérstaka aðferð með
heklunál til verksins. Þessi ameríski sléttuúlfur er sannkölluð prjónasmíð.
Ríta Freyja Bach frá Grenigerði í
dóttir, skipu leggjandi ferðar innar,
með rjúpumynstrinu.
Ingrid Wagner
notar prjóna í
yf i r stærðum
og mjóa efnis-
stranga sem
hún prjónar
púða, teppi og
mottur úr. Þær voru sælar og ánægðar með sig, íslensku konurnar, eftir vel heppnaðan dag á prjónasýningunni í Farnham.