Læknablaðið - 01.05.1958, Blaðsíða 15

LÆKNABLAÐIÐ
37
og er því hvorki tekið tillit til
makalífeyris né barnalífeyris.
Síðan lief ég reiknað verð-
mæti væntanlegra tekna við 16
ára aldur, og er þá átt við tekj-
ur að frádregnum hinum til-
tekna kostnaði og sköttum.
Reiknað er með 60% ellilifevri,
þar eð gert er ráð fyrir að 40%
greiði starfsmaður sjálfur með
iðgjöldum sínum. Reiknað er
með dánarlíkum íslenzkra karla
1921—1930 og 4% vöxtum.
Raunar væri rétt að reikna með
aktíftöflum og gera ráð fvrir
örorkulífeyri, en íslenzkar aktíf-
töflur eru ekki til og auk þess
liafa dánarlikur breytzt mjög
á síðustu áratugum og aðferð-
irnar mundu sýna því sem næst
sömu mynd, þegar litið er á
hlutfall milli stéttanna.
Reiknað á ofangreindan hátt
telst mér verðmæti væntanlegra
tekna við 16 ára aldur vera sem
hér segir:
Læknir......... kr. 591.050,00
Lögregluþjónn . — 787.625,00
Rarnakennari . . — 855.217,00
Sé talan fyrir lækni sett 100,
er lögregluþjónn með 133,3 og
barnakennari með 144,7.
Eðlilegt er, að tölur þessar
séu bornar saman við saman-
lögð laun manns, sem nær 65
ára aldri, 16—64 ára, en þau eru
sem hér segir:
Læknir......... kr. 2.797.849,00
Lögregluþjónn — 2.559.357,00
Barnakennari — 3.022.223,00
Hin mismunandi hlutföll
stafa af því, að dreifing tekna
á ævina er mismunandi. Vextir
og dánarlikur valda því, að
verðmæti tekna síðari hluta æv-
innar er minna en þeirra tekna,
sem aflað er fyrr á ævinni.
Skattar eru þvngri á þeim,
sem vinna sér inn ævitekjurn-
ar á skömmum tíma. Loks veld-
ur kostnaður nokkrum mismun.
Eins og áður er nefnt, er ekk-
ert tillit tekið lil framfærslu-
kostnaðar, og er því ekki reikn-
að með spöruðum framfærslu-
kostnaði þeirra, sem deyja ung-
ir. Jöfnun hlutfalla með lilut-
fallslegri hækkun launa mundi
því þýða, að þeir læknar, sem
ná háum aldri, mundu fá bætt
upp það, sem liinir hafa misst
miðað við aðrar stéttir.
Um forsendur þær, sem út-
reikningur þessi hvílir á, má
deila. Gert er ráð fyrir föstu
kauplagi og verðlagi. Og þótt
gert væri ráð fyrir, að tölur
þessar táknuðu verðgildi án til-
lits til verðlags, mætti telja slíkt
óeðlilegt. Sé gert ráð fyrir nokk-
urri hækkun á verðgildi kaups
árlega, breytist ldutfallið nokk-
uð læknum í vil. Hér á móti
mætti e.t.v. telja 4% vexti full
lága. Ekki er vitað um dánar-
líkur einstakra stétta.
Virðingarfyllst,
Guðjón Hansen
(sign.)
Til Læknafélags Reykjavíkur,
Reykjavík.