Læknablaðið - 01.09.1960, Blaðsíða 68

136
LÆKNABLAÐIÐ
TAFLA 2.
Upphafsskammtur 200 mg 160 mg eða minna
Náðu 33% á dögum < 3 dögum > 3 dögum < 3 dögum > 3 dögum
Tala sjúklinga 12
% 52
leyfa sér að fara fremur gæti-
lega í upphafsskammtana og
gefa t. d. 160—200 mg fyrsta
daginn. Á öðrum degi meðferð-
ar voru oftast gefin 100—160
mg. Upphafsskammtar Bjerke-
lunds5) voru 250 og 125 mg
eða 200 og 100 mg. Þeir eru
þvi lilið eitt liærri.
Víða má sjá tilnefnda 300 mg
skammta á fyrsta degi. Senni-
lega eru þeir óþarfir, nema ef
vera kynni við flebitis post part-
um eða trombo-emboliska fylgi-
kvilla eftir fæðingu, en við höf-
um enn of lítinn efnivið til þess
að alhuga það liér.
Reynt var að skannnta lyfið
einstaklingshundið frá upphafi,
m. a. eftir upphaflegu p-p-gildi,
minni skammta, ef sjúklingar
höfðu fengið antihiotica o. s.
frv. Munurinn á hópnum í ann-
arri töflu er ekki mikill og gæli
bent til þess, að rétt hafi verið
að ætla þeim minni skammt,
11 17 20
48 46 54
sem hann fengu. Þannig var t.
d. lægsti upphafskammtur 60
mg og náði sá sjúklingur 33%
á 2 dögum, (75 ára gömul kona,
lílil og létt).
Framhaldslyfjagjöf fer að
sjálfsögðu algjörlega eftir p-p-
gildum og er mjög misjöfn fyr-
ir einstaldingana. EJkki verður
heldur Iijá því komizt að breyta
öðru hverju lyfjaskammti Iivers
sjúklings, svo sem vænta má,
þareð ástand sýklaflóru í þörm-
um hefur m. a. áhrif á dicu-
marol-þolið.
Meðalskammtur (meðaltal
allra meðaltala) var 58,5 mg á
dag. Mestur meðalskammtur
einstaklings var 95,7 mg á dag.
Minnsti meðalskammtur var
17,5 mg og reyndist þeim sjúkl-
ingi fullnægjandi.
Þriðja taflan sýnir, hversu vel
þessi lyfjagjöf kemur heim við
reynslu Norðmanna.
TAFLA 3.
Framhaldsskammtar
Miðlungsgjöf (dicumarol/dag)
(meðaltal meðaltala) .....
Minnsta miðlungsgjöf........
Mesta miðlungsgjöf .........
Landspítalinn
58.5 mg
17.5
95,7
Bjerkelund
um 60 mg
17 —
140 —