Læknablaðið - 01.09.1962, Blaðsíða 20

98
LÆKNABLAÐIÐ
árið eflir skipaður liéraðslæknir
í Ölafsvíkurhéraði, sem þá var
nýstofnað. Gegndi hann því
enibætti fram á árið 1934; lét
hann þá af störfum fyrir ald-
urssakir, fluttist til Reykjavíkur
og átti þar heimili síðan.
Auk liéraðslæknisstarfsins gaf
Halldór heitinn sig að ýmsum
félagsmálum, enda liafa héraðs-
búar skjótt séð að honum mátti
vel treysta. Hann átti sæti i
hreppsnefnd Ólafsvikurhrepps i
20 ár og i sýslunefnd Snæfells-
nessýslu í 2 ár. Þingmaður Snæ-
fellinga var hann 1912—1913 og
1916—1933 og sat á 22 þingum
alls. Forseti efri deildar Alþingis
var hann 1923—1927. Hann sat
í stjórn Sparisjóðs Ölafsvíkur í
17 ár, var formaður Framfara-
félags Ólafsvikur í 10 ár og for-
maður Verkalýðsfélags Ólafs-
víkur í 18 ár. Einnig átti hann
um skeið sæti í hyggingarnefnd
Landspitalans.
Halldór var tvíkvæntur. Fyrri
kona hans var Guðrún Kristín
Jónsdóttir, bónda og hafnsögu-
manns í Borgargarði við Djúpa-
vog. Þau giftust 9. júní 1902, en
hún lézt 23. júlí 1927. Eignuðust
þau einn son, Vilhelm Steinsen
bankafulltrúa í Reykjavik. Síð-
ari kona hans var Lilja Einars-
dóttir, hónda í Hringsdal í Arn-
arfirði. Giftust þau 8. ágúst
1929. Sonur þeirra er Ilalldór
Steinsen cand. med.
Halldór var talinn góður
læknir, enda gæddur þeim kost-
um, sem nauðsynlegir eru til
góðrar læknisþjónustu í af-
skekktum sveitum við erfiðar
samgöngur. Þá reynir á skyldu-
rækni, glöggskyggni og kunn-
áttu í læknisstörfum. Hann var
vel búinn að líkamlegu atgervi,
þéttur á velli og vel á sig kom-
inn og iðkaði mjög íþróttir fram
til fullorðinsára, enda var við
hrugðið karlmennsku hans og
])oli á ferðalögum.
Þegar Halldór sezt í hérað sitt
um aldamótin, fullur af áhuga
á starfi sínu, hefur honum vafa-
lítið orðið það skjótt Ijóst, að
lil þess að góður árangur mætti
verða af læknisstarfi hans, vrðu
allar aðstæður að hreytast til
hins betra. Vegir voru torafærir
og hættulegir, fátækt og léleg-
ur húsakostur héraðshúa gerði
þá fáfróða og sinnulausa um
alla heilbrigðisliætti og torveld-
aði allar læknisaðgerðir. Til þess
að hæta úr þessu hefur hann
fljótt farið að gefa sig að félags-
málum, eins og að framan getur.
Lá hann þar ekki á liði sínu,
enda fékk hann miklu áorkað
til úrhóta þann tíma, er liann
lagði þar hönd á plóginn.
Ég kvnntist ekki Halldóri, fvrr
en ég átti sæti á Alþingi 1931.
Við unnum þar háðir saman
í fjárveitingarnefnd efri deild-
ar, en eins og kunnugt er, hafði
þá hvor deildin sína fjárveit-
ingarnefnd. Mér varð það strax
Ijóst, að það var enginn miðl-
ungsmaður á ferð, þar sem