Læknablaðið - 01.02.1973, Qupperneq 61

LÆKNABLAÐIÐ
33
Skilgreining: Geðlæknir er maður, sem
fer í bíó, sem sýnir klámmynd — og horf-
ir á hina bíógestina.
Ungi geðlæknirinn: „Ekki skil ég, hvern-
ig þú heldur þetta út. Hlustar allan dag-
inn á hræðilega hluti; alls kyns rauna-
sögur fólks, sem hatar mæður sínar.
Hvernig geturðu verið svona rólegur og
hamingjusamur?“
Gamli geðlæknirinn: „Hver segir, að ég
hlusti?“
Önnur skilgreining: Geðlæknir er mað-
ur, sem ekki þarf að hafa áhyggjur svo
lengi sem aðrir hafa þær.
Það var á barnadeildinni. Læknirinn sá
smásnáða miða leikfangabyssunni sinni á
hjúkrunarkonuna og öskra: „Bang! Bang!
Þú ert dauð!“
Hjúkrunarkonan lyppaðist niður á gólf-
ið og lá þar endilöng. Læknirinn þeygði
sig yfir hana með áhyggjusvip. Hún opn-
aði annað augað og hvíslaði:
„Það er allt í lagi, læknir. Ég geri þetta
alltaf. Þetta er eini möguleikinn til að
hvíla sig augnablik.“
Stúlkan hafði undarleg útbrot.
Læknirinn: „Hafið þér fengið svona út-
brot áður?“
Stúlkan: „Já, það hef ég.“
Læknirinn: „Einmitt það. Þá get ég sagt
yður, að þér hafið fengið þau aftur.“
— ® —
Sonur læknisins var að bíða eftir pabba
sínum og labbaði sig inn á barnadeildina
á spítalanum. Fyrsti sjúklingurinn, sem
hann hitti var strákur á svipuðum aldri.
„Hæ,“ sagði læknissonurinn. „Ertu
medisínskur eða kírúrgískur?“
Sjúklingurinn virtist ekki með á nótun-
um. „Hvað meinarðu með því?“
,,Ég á við, hvort þú hafir verið veikur,
þegar þú komst, eða hafa þeir gert þig
veikan síðan?“
Það var fyrsti dagur unga læknisins í
praxís. Eftir langa bið heyrði hann fóta-
tak frammi. Hann flýtti sér að taka upp
símtólið. Gegnum hálfopnar dyrnar sá
hann ungan vinnuklæddan mann koma
inn í biðstofuna. Um leið hóf læknirinn
langt eintal í símann.
„Já, góðan dag, frú Jósefína. Jú, þetta
er Jón læknir. Þér viljið fá viðtal. Við
skulum sjá. í dag er allt upptekið. Næstu
þrjá daga líka. Ætli ég geti ekki troðið
yður að á föstudagsmorguninn klukkan
10.05. Gott — við sjáumst þá, sælar, frú
Jósefína.“
Ungi maðurinn stóð nú í dyrunum, og
horfði á lækninn með nokkrum undrunar-
svip. Læknirinn lagði símtólið á og leit á
komumann.
„Þér fyrirgefið, að ég læt yður bíða. Það
er svo sem nóg að gera. En þér virðist
hafa komið á góðum tíma. Hvað get ég
gert fyrir yður?“
Ungi maðurinn tók ofan húfuna og leit
á símann.
„O, það er nú lítilræði. Ég var sendur
til að tengja símann."
— • —
„Is there no hope?“ the sick man said.
The silent doctor shook his head.
And took his leave with signs of sorrow.
Despairing of his fee tomorrow.
John Gay (1685-1732).
— • —
Prioritet
Heyrzt hefur, að fljótlega verði hafin
bygging geðrannsóknadeildar á Landspít-
alalóðinni.
Eru þá allir ánægðir?
— • —
Okkur er tjáð, að Haukur Jónasson slái
golfkúluna lengst með gastric club.
— • —
Lesendur Læknablaðsins eru framvegis
beðnir að sjá til þess, að Mixtura verði
hressandi geðbótarlyf, með því að senda
sjálfir efni I hana. Skrítlur og smásögur af
eigin reynslu og annarra verða vel þegnar,
að ekki sé talað um smellnar vísur. Vilji
menn ekki gangast við afkvæmum sinum
opinberlega, verður þeim hlíft við því.