Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 01.06.1977, Síða 14

Læknablaðið - 01.06.1977, Síða 14
90 LÆKNABLAÐIÐ beinst að mannslíkanianum meira en dæmi eru til um áður og einstaklingurinn þar með orðið meðvitaðri um eigin likams- mynd og missmíði á henni. Skurðaðgerðum má beita, bæði til að fyribbyggja geðræn vandamál og eins til að hjálpa til við að leysa geðræn vandamál vegna lýta. En áður en lagt er í að leysa geðræn vandamál með skurðaðgerðum, verður að gera sér vel ljóst, að truflanirn- ar séu afleiðing af þeim líkamslýtum eða afbrigðum, sem laga á.5 MEÐFÆDD LÝTI Þeim sem fæddir eru vanskapaðir og hægt er að hjálpa með skurðaðgerðum, en það eru flestir, ber að ihjálpa eins fljótt og auðið er, helst áður en hin meðfæddu lýti hafa markað líkamsmyndina og náð að valda geðrænum truflunum. Þetta á eins við um þá, sem eru andlega vangefnir, því þeir eiga jafnvel enn örðugra uppdráttar í lífinu ef þeir hafa útlitið á móti sér. Þegar gera þarf skurðaðgerðir á vansköpuðum börnum, verður að taka tillit til þess, að líkaminn er í vexti og að aðgerðir geta valdið vaxtartruflunum. Þeim hefur því oft verið frestað, einkum aðgerðum á beinum þar til vexti er komið vel á veg eða lokið. A síðari árum hefur þó komið fram á sjón- arsviðið hópur skurðlækna, austan 'hafs og vestan,6 undir forustu franska skurðlæknis- ins Poul Tessier,20 sem ráðist hafa í að gera miklar aðgerðir á andliti og höfði vanskap- aðra barna, að því er virðist með mjög góðum árangri. Við flestum meiri háttar lýtum þarf að gera margar aðgerðir og oft nær aðgerða- keðjan frá bernsku og fram til fullorðins- ára. Stundum næst óskaárangur, þ.e.a.s. nánast eðlilegt útlit, en oftar ber einstak- lingurinn, sem slík aðgerðakeðja er gerð á, einhver þau merki lýtanna eða aðgerðanna, sem gera líkamsmynd hans frábrugðna meðalmyndinni. Foreldrum vanskapaðra barna á þegar í stað að skýra frá því, hvers sé að vænta af meðferð, hvað hún taki langan tima og í hverju hún sé fólgin. Flestum þessara barna þarf að fylgjast með reglulega og foreldrarnir þurfa að fá að vita, hversvegna það er gert. Yfirleitt er viðhorf foreldra til slíks eftirlits jákvætt enda er það líka gert til að gefa foreldrum tækifæri til að létta á hjarta sínu og ræða ýmis vandamál Ihins lýtta barns, andleg og líkamleg. Þegar barnið sjálft kemur til vits og ára, ber að hafa í huga að það er líka einstak- lingur með eigin tilfinningar og skoðanir. Sjálfsagt er að ræða við.það um meðferð- ina og koma til móts við óskir þess, að svo miklu leyti sem unnt er, en í ljós hefur komið, að þær eru ekki alltaf í samræmi við skoðanir læknis og forráðamanna. Eins og foreldrum barnsins er mi-kils virði, að fylgst sé reglulega með því, er það ekki síður þýðingarmikið fyrir hinn lýtta ein- sta’kling, að vita að einhver hefur áhuga á honum og að hann hefur einhvern að leita til. Smávægilegar lagfæringar, sem í sjálfu sér virðast ekki hafa mikil áhrif á endan- legan árangur, geta verið mikils virði því þær gefa viðkomandi til kynna að ástand- ið sé ekki vonlaust. LÝTI AF VÖLDUM SJÚKDÓMA OG SLYSA Áunnin lýti, hvort sem þau stafa af sjúk- dómum eða slysförum, þarf að laga eins vel í byrjun og nokkur kostur er á. Á þetta sérstaklega við um áverka af slysum, en þar býr lengst að fyrstu gerð. Vissar tegundir áverka valda meiri geð- rænum truflunum en aðrar, t.d. meiri háttar brunar.16 Alvarlegir brunar valda mjög víðtækum lífeðlis- og lífefnafræðileg- um truflunum í líkamanum. Bruna fylgir ávallt sársauki og sjálf brunameðferðin er mjög sársaukafull, þó verulegar breyting- ar hafi orðið þar á á síðustu áratugum. Samfara þeim breytingum á lífeðlis- og líf- efnafræði líkamans, sem minnst hefur ver- ið á og sársaukanum, sem fylgir áverkan- um og meðferðinni, er ótti við örkuml og varnleg lýti, og djúp brunasár skilja alltaf eftir varanleg merki, hvar sem þau eru á líkamanum, og þau merki sem setja hemil á starfsgetu og valda lýtum á áberandi stöðum, setja að sjálfsögðu dýpst spor í sálarlífið. Það hefur komið fram við eftir- rannsókn á brunasjúklingum, að geðrænar truflanir koma fram hjá þeim og standa í eitt til tvö ár og ennfremur hefur verið sýnt fram á með rannsóknum á aðstand- endum brunasjúklinga, að hjá þeim koma
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Læknablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.