Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 01.06.1977, Blaðsíða 30

Læknablaðið - 01.06.1977, Blaðsíða 30
100 LÆKNABLAÐIÐ aðar með tilkomu neglingar og seinna endoprotesu, og hægt var þá að koma sjúk- lingunum miklu fyrr á fætur aftur. Negling eða ísetning endoprotesu er nú talin æskileg í langflestum tilfellum, enda þótt 'hvort tveggja geti gengið úr skorðum og valdið fylgikvillum. Fylgikvillar, svo sem ígerðir, fitutappi, æðabólga og lungna- rek, lungnabólga, þvagfærasýking og legu- sár koma ennþá fyrir öðru hverju, einnig blæðing kringum brot eða í skurðsári. Af síðbúnum fylgikvillum við neglingu má nefna drep í lærleggshaus og svikalið, en þessum fylgikvillum hefur endoprotesan útrýmt. Hún getur hins vegar t.d. losnað eða beinið brotnað í kringum hana. Einnig myndast stundum mikil kölkun í mjúk- pörtum, sem veldur sársauka og hreyfing- ahhindrun. Ef endoprotesa losnar, er að öllum líkindum hægt að gera ,,totalplastik‘; á mjöðm, nema ef ígerð er. Þá verður oft- ast að lokum að fjarlægja endoprotesuna og viðkomandi ganglimur styttist mikið við það. Nokkuð skiptar skoðanir eru um það, hvenær skuli negla brotið og hvenær nota endoprotesu, sbr. G.E. Raine (1970) og G.M. Ewarts (1973). Þessir höfundar eru báðir hlynntari neglingu, ef hún er á- litin duga. Negling tekur mun skemmri tíma og er miklu minni aðgerð en ísetning endoprotesu og eftir neglingu komu, að öðru jöfnu, færri fylgikvillar hjá þeim. Segavarnir eru að sumum álitnar æski- legar til að koma í veg fyrir æðabólgu og lungnarek, einkum ef fyrirsjáanlegt er, að bið verði á, að sjúklingur komist á fætur aftur. H.E. Myrvold & al. (1972) fundu, að æðabólga hjá sjúklingum með fractura colli femoris er algengari í brotna gang- limnum en þeim óbrotna og tíðnin meiri við pertrochanter brot (stærri áverki?) en við brot á sjálfum lærbeinshálsinum. G. Fahlström & al. (1971) tókst auk þess að sýna fram á, að heparin spornaði við drepi í lærleggshaus. Ekki ber mönnum saman um, hvort gefa skuli fúkalyf í varnar- skyni. Hjá R. I. Boyd & al. (1973) komu sjaldnar ígerðir í skurðsár, ef þeir gáfu fúkalyf fyrir og eftir aðgerð. Riska (1970) fann með krufningu að 25% dánar- meina sjúklinga með fractura colli femoris var bronchopneumonia eða pneumonia hy- postatica. EIGIN RANNSÓKNIR Könnun sú, sem hér er lýst, fór fram á endurhæfingardeild við Kommunehospital- et í Kaupmannahöfn á tímabilinu septem- ber 1973 til febrúar 1974 og byggir á: 1. upplýsingum úr sjúkraskrám skurð- deilda og endurhæfingadeildar þessa spítala, 2. upplýsingum frá manntalsskrá og heil- brigðiseftirliti Kaupmannahafnarborgar, 3. klíniskri skoðun og viðtölum. Könnunin nær til 140 sjúklinga, sem á tveggja ára tímabili (janúar 1971—des- ember 1972), fengu þjálfun og endurhæf- ingu Rudolph Bergh spítala í Kaupmanna- höfn, en þar hefur Kommunehospitalet deild með um 60 sjúkrarúmum, sem eink- um eru ætluð sjúklingum sem þurfa á langvarandi þjálfun að halda. Það hefur komið í ljós, að allt að 80% þeirra, sem árlega liggja á þessari deild, hafa fractura colli femoris. Tilgangurinn með könnun- inni var að varpa eftir föngum ljósi á fram- tíðarhorfur þessara sjúklinga, með því að athuga sérstaklega eftirtalin atriði: 1. færni með tilliti til sjálfbjarga, 2. göngugetu, 3. staðsetningu í samfélaginu. Það var í senn athyglisvert og uppörv- andi, hve margir mættu til skoðunar eða létu heyra frá sér og leyfðu skoðun í heimahúsum. Margir lýstu undrun sinni og ánægju yfir því að vera innkallaðir og fá tækifæri til eftirlits. Þegar könnunin fór fram höfðu 28 látist af 140. Af þeim 112, sem enn voru á lífi, voru 104 skoðaðir. Athugunartíminn var 1—3 ár eða tæp 2 ár að meðaltali. Fjöldi, kyndreifing aldur Sjúklingarnir voru upprunalega 140 tals- ins, 110 konur og 30 karlar á aldrinum 25— 95 ára. Meðalaldur beggja kynja var 70,8 ár, kvenna 72,3 ár og karla 63,3 ár. Sjá töflu I og mynd 1.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Læknablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.