Fréttatíminn - 10.12.2010, Síða 30

H ver vill vigta ofan í sig jólamatinn? Ég, því ég get ekkert annað,“ segir Lára
Bryndís Pálmarsdóttir. „Ég veit
hvernig mörgum konum líður í des-
ember. Þær ætla að veita sér eitt-
hvað en sitja svo eftir með klikkað
samviskubit. Þær geta ekki notið
þess að fá sér fjórar sörur, þær fá
sér sex og bölva þeim svo.“
Þau hjónin búa á Akranesi og
er Lára í fæðingarorlofi með átta
mánaða gamlan son sinn. Lengi vel
keyrði hún til Reykjavíkur og sótti
meðferðarfundi við matarfíkn, en
þreytt á að keyra á milli ákvað hún
að athuga hvort hægt væri að stofna
slíka deild þar. „Hinn 7. janúar 2008
hélt ég stofnfund og 29 mættu. Í
gegnum tíðina hafa margir byrjað
og árangurinn verið svakalegur.
En fólkið sem tekur ekki á andlegu
hliðinni dettur út. Ástæðan er sú að
lausnin er ekki að vera mjór – fullt
af mjóu fólki líður ömurlega – held-
ur að vinna í sjálfum sér.“ Lára vill
ekki gefa upp nafn samtakanna því
um félagsskapinn ríkir nafnleynd,
en með hjálp þeirra er hún komin á
beinu brautina.
„Ég hef öðlast kjark og þor og trú
á sjálfri mér. Ég hef til dæmis stofn-
að fyrirtæki og ætla að ráðast í inn-
flutning á náttúrulegum getnaðar-
vörnum; frjósemistölvu sem mælir
hitastig líkamans og gefur grænt
ljós með 99,3% vissu um hvort óhætt
sé að stunda kynlíf án allra getnað-
arvarna. Þetta hefði ég aldrei þorað
að gera hér áður fyrr en það sýnir
mér að ég stend með sjálfri mér.“
Þannig hefur það ekki alltaf ver-
ið hjá Láru, stúlkunni sem ólst upp
með foreldrum sínum á Flúðum.
„Þegar ég byrjaði fyrir tæpum átta
árum í tólf spora kerfi – sem að-
standandi alkóhólista – var fyrsta
verkefni mitt að líta í spegil og segja:
Góðan dag, Lára. Þú ert falleg kona
og góð mamma. Ég hrækti á speg-
ilinn þegar ég sagði þetta í fyrsta
sinn. Ég var það ljótasta á jörðinni.
Ég var með pappírstætara við eyrað
á mér og segði einhver að ég væri
sæt fór tætarinn í gang, en segði ein-
hver að ég væri í ljótum skóm vist-
aði ég það kyrfilega í huga mér. Ég
þurfti að henda tætaranum í sjóinn
og gerði það táknrænt þar sem ég
stóð á bryggjunni uppi á Skaga. Í
hvert sinn sem ég hugsaði þá hugs-
un að ég væri ömurleg þurfti ég að
fara inn á klósett og sturta hugsun-
inni niður. Þetta gerði ég til að sjá
hversu oft á dag ég reif mig niður.
Klósettkassinn var oft tómur,“ segir
hún. Á þessum tíma var hún nýorð-
in mamma, rúmlega hundrað kíló,
og nýflutt upp á Akranes þar sem
þáverandi sambýlismaður hennar
hafði fengið vinnu.
Ójafnvægi í æsku
Lára lýsir því hvernig drungi for-
eldra og drykkja föður hennar hafi
legið sem mara á fjölskyldunni þeg-
ar hún bjó heima. Hún hafi verið á
lyfjum við þunglyndi frá því hún var
unglingur en áttað sig á því um tví-
tugt að hún vildi ekki verja lífi sínu
á lyfjum. „Sálfræðingur sagði mér
að breyta neikvæðum hugsunum í
jákvæðar. Ég hafði þá keyrt föður
minn um á djamminu þegar hann
drakk og meðvirkni mín var mikil.“
Hún sneri því ekki svo auðveldlega
á hugsanir sínar og var týndur ung-
lingur.
„Mér fannst ég hvergi passa inn
í myndina. Það kemur kannski
mörgum á óvart því ég var alltaf á
sviði og hef átt auðvelt með að koma
fram. Ég er sú sem heldur ræður
í afmælum og býðst til að taka að
mér verkefni á bekkjarmótum. En
þegar ég gref í sjálfsmynd mína upp-
lifi ég að það hafi verið leikur minn
til að halda fólki fjarri,“ segir hún.
„Ég var svo svakalega hrædd um
að vera hafnað og sá til þess að vera
alltaf fyrri til,“ segir hún.
„Ég hef leitað í sálarfylgsnum
mínum að orsökinni og sé meðal
annars að óljóst kynferðislegt at-
vik, sem ég lenti í þegar ég var um
tíu ára aldur, breytti mér. Þar kom
krakkahópur við sögu, sem og um
fimmtán ára piltur. Þarna gerðist
eitthvað sem ég man ekki í smáat-
riðum utan tilfinninga, ljóss, bragðs
og lyktar. En eftir það fékk ég alltaf
martraðir. Ég hélt því lengi fram að
þetta hefði ekki haft áhrif á mig. Svo
þegar vinkona mín spurði eitt sinn
hvað ég myndi gera ef sonur minn
lenti í slíku, brjálaðist ég,“ segir hún
og viðurkennir að atvikið hafi setið
í henni, sem og brostnar væntingar
í garð piltsins sem eftir atvikið virti
hana ekki viðlits og lét sem hún
væri ekki til. „Höfnunin var mikil
og ég man að sem barn hugsaði ég
hvort ég væri svona ömurleg, ég
kenndi mér um atvikið og fannst ég
hafa brugðist.“
Snemma á unglingsárum segir
Lára að hún hafi fundið fyrir miklu
tómarúmi í lífi sínu og sótt í viður-
kenningu stráka og kysst þá ófáa
þar til hún kynntist fyrrum sam-
býlismanni sínum. „Ég hafði vænt-
ingar um sambönd, langaði í kær-
asta, en eftir þrjá mánuði, þegar
þeir fóru að þekkja mig, höndlaði
ég það ekki og hafnaði þeim,“ segir
hún. „Ég var svo týnd. Ég bjó á Eg-
ilsstöðum, Akureyri, Selfossi, gekk
í sjö framhaldsskóla en lauk ekki
stúdentsprófi. Ég stundaði nám á
fjölda brauta eins og á sjúkraliða-
braut og málabraut, fór í nám í
Frakklandi og Englandi, en kláraði
þó Húsmæðraskólann, þótt ég hafi
ekki náð að festast annars staðar.“
Þá hafi áfengi fengið sinn sess í
tómarúminu. „Pabbi bauð mér í glas
þegar ég var sextán ára – það var
frábært. Ég átti besta pabba í heimi
og við vorum komin á sömu línu.
Það mynduðust sterkari tengsl okk-
ar á milli,“ segir hún, enda hafi hún
sótt fast að fá viðurkenningu hans.
Matarfíknin grípur Láru
Það var þó ekki fyrr en Lára hóf
sambúð með föður eldri sonar
síns sem matarfíknin greip hana.
„Makaleitinni var lokið en í óöryggi
mínu fór matarfíknin og óregla í
fjármálum af stað og ég byrjaði að
fitna. Ég reyndi að hafa stjórn en
hafði enga. Við lifðum á nasli og
skyndibita. Allt í einu skuldaði ég
tvær milljónir sem að megninu til
fóru í mat. Maturinn varð besti vin-
ur minn enda var sambandið ekki
sterkt og ég ekkert ofsalega ham-
ingjusöm. Þegar ég skoða myndir
frá þessum tíma er ég dofin í aug-
unum, ég er grá og mér líður illa,“
segir hún.
„Við vorum saman í um fimm ár.
Ég átti ekki baðvigt og vildi ekki
vita. En þegar eldri sonur minn,
Aron, fæddist var ég 116 kg en fór
niður í 100 eftir að ég eignaðist
hann en fitnaði svo í fæðingarþung-
lyndi. Nýflutt á Skagann byrjaði
NIKE gjafasett
fyrir dömur og herra.
Seljavegur 2 | Sími: 511-3340 | Fax: 511-3341 | www.reyap.is
Jólatilboð
3.942 kr.
Góð jólagjöf!
 Viðtal lára Bryndís Pálmarsdóttir
Vigtar mat-
inn ofan í sig
í baráttu við
matarfíkn
Enginn sykur, ekkert aspartam-sætuefni eða hveiti, ger og áfengi.
Fjörutíu kíló hafa tálgast utan af Láru Bryndísi Pálmarsdóttur
frá því að hún tók þá ákvörðun að gangast undir tólf spora kerfi
við matarfíkn. Fyrst kerfi þar sem hún mátti aðeins fá sér einu
sinni á diskinn þrisvar á dag, en þegar hún léttist ekki var skipt
yfir í kerfi þar sem hún vigtar hvert gramm ofan í sig. Lára mætti
með vigtina í jólahlaðborð í vinnu eiginmanns síns, Braga Þórs
Gíslasonar, á dögunum. Hún segir Gunnhildi Örnu Gunnarsdóttur
sögu sína.
30 úttekt Helgin 10.-12. desember 2010