Læknablaðið - 15.08.1985, Blaðsíða 41

LÆKNABLAÐIÐ 1985; 71: 211-12
211
DR. BJARNIJÓNSSON HEIÐRAÐUR
Á sjötugasta og sjötta afmælisdegi Bjarna Jónssonar var í kapellu St. Jósefsspítala á Landakoti
afhjúpuð brjóstmynd af dr. Bjarna Jónssyni, sem samstarfsmenn hans höfðu látið gera.
Við þetta tækifæri flutti yfirlæknir Landakotsspítala, Ólafur Örn Arnarson, eftirfarandi ræðu:
Frú Þóra Árnadóttir, dr. Bjarni Jónsson,
góðir gestir.
Þegar dr. Bjarni Jónsson hætti störfum við
Landakotsspítala fyrir aldurs sakir í árslok
1979 ákvað læknaráð að láta gera af honum
brjóstmynd, sem komið skyldi fyrir i spital-
anum. í dag á 76. afmælisdegi dr. Bjarna er
myndin hér komin. Hún er gerð af Baltasar
Samper og steypt í brons hjá fyrirtækinu
Burleighfield Arts í Englandi. Henni mun
fljótlega verða komið fyrir á stað í anddyri
spítalans, sem valinn hefur verið í samráði við
listamanninn.
Með þessum hætti vilja læknar spítalans
votta dr. Bjarna virðingu sína og þakklæti
fyrir áratuga störf þágu Landakots bæði að
lækningum og stjórnun. Hann stundaði sér-
grein sína hér í hátt á fjórða tug ára, en auk
þess fór hann til náms á miðjum aldri í
meðferð höfuðslysa, sem hann sinnti síðan
einn hér á landi um 15 ára skeið. Þessi
erilsömu störf voru unnin af þeirri vand-
virkni, yfirvegun og samviskusemi, sem
var einkennandi fyrir starfsferil dr. Bjarna.
Störfum yfirlæknis gegndi dr. Bjarni í 20
ár. Mestan hluta þess tíma ráku St. Jósefs-
systur spítalann og tókst með þeim samstarf,
sem var grundvöllur þess, að hér tókst að
halda uppi myndarlegum spítalarekstri þrátt
fyrir alla erfiðleika.
Á starfsævi dr. Bjarna hefur læknisfræðin
tekið stökkbreytingum. Þekking hefur aukist
með ólíkindum og fyrir löngu er svo komið,
að það er á einkis manns færi að ráða yfir
henni allri. Læknisfræðin hefur stöðugt
greinst í fleiri og fleiri sérgreinar og það hefur
verið nauðsynlegt að fjölga hér læknum og
öðru starfsliði í samræmi við það. Jafnframt
hefur nauðsyn á samstarfi og samvinnu allra
sem hlut eiga að máli orðið augljós. Það var
gæfa Landakots að dr. Bjarni og eigendur
spítalans skildu, hvað var að gerast og
fylgdust með þróuninni.
Þegar að þvi rak að St. Jósefssystur ákváðu
að hætta rekstri hér þótti flestum eðlilegast að
ríkið keypti spítalann og tæki að sér rekstur
hans. Það var engan veginn fyrirhafnarlaust
að koma þeirri sjálfseignarstofnun sem nú sér
um reksturinn á fót. Þáttur dr. Bjarna í því
efni var stór og komu þar að góðu haldi
þekking hans á sögu spítalans, rökfesta og
virðuleiki í samskiftum við þá sem málum
réðu.
Sjálfseignarstofnuninsemsettvarálaggirn-
ar 1977, hafði því traustan grunn til að byggja
á. Það er hlutverk hennar að viðhalda því
formi á rekstri sem hér hefur verið og gera allt
sem hægt er til að varðveita þann góða anda,
sem hér hefur jafnan ríkt og St. Jósefssystur
áttu svo mikinn þátt í að skapa. Jafnframt
þarf að tryggja, að spítalinn hafi ávallt yfir að
ráða þeirri þekkingu og kunnáttu, sem best er
á hverjum tíma. Það þarf að sjá til þess, að
starfsfólki hans sé sköpuð viðunandi aðstaða
og tæki til að vinna með. Með því móti einu
verður tryggt, að sjúklingar spítalans fái þá
þjónustu, sem þeir eiga skilið.
Áfram hefur tekist góð samvinna um
rekstur spítalans með okkur heimamönnum
og stjórn sjálfseignarstofnunar. í ýmsu hefur
miðað, en oft hægar en æskilegt hefði verið.
Tekist hefur að bæta úr sárasta húsnæðis-
skortinum með kaupum á húsum í nágrenn-
inu og flutningi þangað á starfsemi, sem ekki
þarf að vera í sjálfri spítalabyggingunni. Þau
kaup eru jafnframt skilyrði fyrir því, að
möguleiki verði á þeirri viðbyggingu sem að er
stefnt. Að hönnun hennar er nú unnið og er
það von okkar, að fjárveitingar fáist, þegar B-
álma Borgarspítala og K-bygging Landspítala