Læknablaðið - 15.08.1985, Page 47

LÆKNABLAÐIÐ
215
D. Beinn kostnaður ríkissjóðs vegna sérnáms
verður eftirfarandi:
1. Laun kennslustjóra sérnáms (1/3 stöðu-
gildi BHM 112). Árlegur kostnaður u.þ.b.
105.000 kr. miðað við launatöflu 1/9 1984.
2. Greiðslur fyrir vinnu í sérnámsnefnd skv.
nánari ákvörðun þóknananefndar ríkisins.
Áætlaður kostnaður á ári u.þ.b. 36.000 kr.
3. Leitað verði eftir því að kennarar við
læknadeild og sérfræðingar sjúkrastofnana
annist fyrirlestra innan ramma síns vinnu-
tima. Þó verður að gera ráð fyrir einhverj-
um kostnaði vegna sérstakra fyrirlestra.
Nefndin miðar við að á hverju námsári verði
u.þ.b. 40 fyrirlestrar fyrir hverja sérnáms-
grein. Árlegur kostnaður vegna fyrirlestra
yrði þá um 24.000 kr. Gert er ráð fyrir að
annar kostnaðar sem námsstöðum tengist
falli á viðkomandi stofnun.
GREINARGERÐ
A. Forsaga málsins
Framhaldsmenntunarmál íslenskra lækna
hérlendis hafa verið til umræðu um marga ára
skeið.
Á læknaþingi 1923 var gerð samþykkt um
að Læknafélag íslands gæfi læknum leyfi til
að kalla sig sérfræðinga. Fram til þess tíma
var það á valdi hvers og eins að ákveða að
kalla sig sérfræðing og þá í hvaða grein. Árið
1932 voru sett lög þar sem kveðið var á um að
enginn mætti kalla sig sérfræðing, nema hafa
fengið til þess leyfi ráðherra og eru þau
ákvæði enn í gildi (sbr. lög nr. 80/1965).
Venjan er að íslenskir læknar fara í sérnám
að loknu almennu læknanámi og nú hin síðari
ár m.a. í heimilislækningum.
Yfirgnæfandi meirihluti íslenskra lækna
lýkur nú sérnámi. Þetta sérnám hefur að
mestu farið fram í nágrannalöndum okkar.
Þó hefur hin síðari ár vinna hérlendis verið
viðurkennd til sérfræðiviðurkenningar, í
nokkrum tilvikum að öllu leyti, svo sem
geðlækningum, en í einstaka tilviki að veru-
legu leyti, svo sem í barnalækningum,
kvensjúkdómum, og augnlækningum. Hefur
undanfarin ár verið vaxandi vilji hér til að búa
betur að þessum möguleikum og verið unnið
talsvert starf á þvi sviði. Verður hér gerð grein
fyrir helstu þáttum þessarar umræðu hin
síðari ár.
Á læknaþingi 1973 var samþykkt að lækna-
samtökin beittu sér fyrir þvi að koma á
framhaldsmenntun lækna á íslandi og í
framhaldi af því var Árna Kristinssyni lækni,
falið að safna gögnum um málið. Tillögur
hans voru ræddar á læknaþingi 1975 og í
framhaldi af þvi hóf LÍ viðræður við lækna-
deild Háskóla íslands, og heilbrigðismála-
ráðuneytið og menntamálaráðuneytið, um
málið. Voru til þeirra viðræðna valdir eftir-
taldir: Árni Gunnarsson, menntamálaráðu-
neytinu, Hjalti Þórarinsson, læknadeild,
Árni Kristinsson, af hálfu læknasamtakanna
og Páll Sigurðsson af hálfu heilbrigðismála-
ráðuneytisins. Skilaði þessi nefnd tillögum
dagsettum 17. janúar 1977.
Voru nefndarmenn sammála um að brýnt
væri að stofna þegar til sérnáms í heimilis-
lækningumogheilsugæslulækningumhérlend-
is, en síðar ætti að hefja skipulegt fram-
haldsnám í öðrum greinum. Töldu þeir að
hefja mætti þetta nám i þeim aðstoðarlæ-
knastöðum sem þá voru til landinu. Auk þess
var lagt til að skipaður yrði framkvæmda-
raðili til umsjónar sli’ku námi, Sérfræðiráð,
sem i sætu fulltrúar Félags ungra lækna,
heilbrigðismálaráðuneytisins, Háskóla
íslands og Læknafélags íslands. Hlutverk
ráðsins yrði skipulag og yfirstjórn framhalds-
menntunar lækna í landinu. Sérfræðiráð
þetta sæi um endurskoðun reglugerðar um
framhaldsmenntun og fjallaði ennfremur um
umsóknir um sérfræðileyfi. Auk þessa var
lagt til að stofnaðar yrðu sérstakar sérnáms-
nefndir i einstökum greinum og var sérstök
áhersla lögð á heimilislækningar í því sam-
bandi. Voru tillögur þessar afgreiddar af
hálfu heilbrigðismálaráðuneytisins með bréfi
dagsettu 28.01.1977, og fyrir liggur álit
nefndar læknadeildar um málið frá
03.03.1977.
Taldi heilbrigðismálaráðuneytið eðlilegast
að aðilar málsins skipuðu nefnd til að gera
tillögur um þær laga og reglugerðarbreyt-
ingar, sem nauðsynlegar væru.
Nefnd læknadeildar var sammála þeim
forsendum, sem upphaflega nefndin hafði
gefið sér um, að framhaldsnám í læknisfræði
á íslandi væri mögulegt og æskilegt. Enn-
fremur voru umsagnaraðilar deildarinnar
hlynntir stofnun sérfræðiráða, en vöktu jafn-
framt athygli á því að engin ákvæði væru í
lögum og reglugerðum um framkvæmda-
ábyrgð á framhaldsnámi lækna hérlendis.
Töldu þeir skipan sérfræðiráðs eðlilega lausn