Læknablaðið - 15.03.1992, Blaðsíða 32

104
LÆKNABLAÐIÐ
dreifast á alla flokkana hverfur hún. Einungis
er hægt að komast að raunverulegri dreifingu í
þessa flokka með sérstakri rannsókn á þeim.
Þeir sem sýndu ekki svörun í B, eru annað
hvort arfhreinir í einhverjum B vefjaflokki
eða tilheyra sjaldgæfum B vefjaflokkum sem
ekki voru rannsakaðir í þessari rannsókn.
Tvær hugsanlegar skýringar eru á þessum
niðurstöðum. Önnur er sú að hlutfall þess
að sýna ekki svörun í B vefjaflokki sé
hærri meðal fólks með magabólgur en
hjá samanburðarhópnum. Hin er sú að í
rannsóknarhópnum sé hlutfallslega meira um
fólk sem ekki sýnir svörun í B vefjaflokki
en í samanburðarhópnum. Varðandi fyrri
skýringuna má spyrja tveggja spuminga, þ.e.
hvort þeim sem sýna ekki B vefjaflokk sé
hættara við magabólgum en öðrum. Síðari
skýringin varðar einnig samanburðarhópinn.
Hann var upphaflega rannsakaður vegna
bamsfaðernismála og hugsanlegt er að hann
sé ekki marktækur sem úrtak Islendinga.
í bamsfaðemismálum er stundum hægt að
greina fólk betur niður í vefjaflokka í ljósi
arfgerðar afkomenda eða foreldra sé um bam
að ræða. Þetta atriði getur haft áhrif þegar þeir
sem ekki sýndu svörun í B vefjaflokki em
bomir saman við þennan samanburðarhóp. Til
að ganga endanlega úr skugga um það, hvort
þessi fylgni við vefjaflokka, sé ekki tilviljunin
ein, þyrfti að kanna sérstaklega undirflokka
Aw-19. Einnig væri æskilegt að greina betur
þá sem ekki sýna B vefjaflokka.
í þessari rannsókn höfðu 61.7% sjúklinganna
H. pylori í magaslímhúð. Þessi tíðni sýkinga
af völdum H. pylori er sambærileg við
þá sem fundist hafði í fyrri rannsókn á
Landspítalanum (6), enda er líklega um
svipaðan sjúklingahóp að ræða, þ.e. fólk
með einkenni frá meltingarfærum. Lýst hefur
verið að H. pylori finnist í magaslímhúð hjá
50-83% þeirra sem koma til magaspeglunar
vegna einkenna frá meltingarvegi (12,16).
í þessari rannsókn kom fram fylgni milli
þess að hafa virka hægfara magabólgu og
að hafa //. pylori í magaslímhúð (tafla VI)
en það hefur einnig komið fram í öðrum
rannsóknum (2,6,17,18). Virk magabólga
finnst við sýkingu og við ertingu á slímhúð
af öðrum orsökum (18). Við rannsóknir á
fólki sem ekki hefur einkenni frá efri hluta
meltingarvegar en er samt með bakteríuna í
magaslímhúð sinni hefur þetta samband við
hægfara virka magabólgu einnig komið fram
(17,18). Tilvist H. pylori í einkennalausu
fólki hefur lítið verið rannsökuð. Þó hefur
verið lýst í hollenskri rannsókn (17) að
20% einkennalausra hafi haft H. pyiori í
maga, en allir höfðu þeir þó virka hægfara
magabólgu. Önnur. rannsókn sýndi að 24%
einkennalausra höfðu bakteríuna (19). Sé
það rétt sem Tytgat (20) heldur fram, að 1%
fólks sýkist af H. pylori í fyrsta sinn á ári
hverju, mætti búast við hærri tíðni sýkinga hjá
eldri aldursflokkunum, enda virðist erfitt að
losna við bakteríuna eftir að hún er á annað
borð komin í magann (20). Eins og sjá má á
meðalaldri (48.9 ár) og miðgildi aldurs (51
ár) var þetta fólk heldur eldra en meðalaldur
Islendinga er. Það gæti að einhverju leyti skýrt
hversu margir í úrtakinu höfðu H. pylori í
magaslímhúð sinni.
Allir 47 höfðu magabólgur samkvæmt
vefjarannsókn, þrátt fyrir að 24 (51.1%)
'tafi verið taldir hafa eðlilega magaslímhúð
við magaspeglun (tafla V). Kemur þetta
ekki á óvart þar sem magaspeglunin
ein án sýnatöku er ekki talin vera besta
greiningaraðferðin fyrir vægar magabólgur,
þó hún sé tvímælalaust góð til greiningar
á magasárum. Lýst hefur verið 60-80%
samræmi milli greininga á magabólgum í
speglun og í vefjaskoðun (21,22). Er þetta
því heldur lægra hlutfall en þar er lýst.
Gott samræmi var á milli ræktunar á H.
pylori og þess að sjá bakteríuna í Warthin-
Starry litun eða 94.3% (tafla IV). í þessari
rannsókn fannst H. pylori með WS litun
hjá öllum þeim sjúklingum, sem bakterían
fannst hjá með ræktun (100%). Þetta er betri
árangur en í fyrri rannsókninni sem gerð var
á Landspítalanum (6), en þar var samræmið
86.5% hvað varðaði sjúklingana en 73.6%
hvað varðaði sýnin. Næmi WS litunar miðað
við ræktun er 91.5% og sértækni 98.3%.
Spágildi jákvæðrar WS litunar er hins vegar
98.7% og neikvæðrar litunar 89.1%. í þeim
átta sýnapörum sem ekki bar saman, fannst
bakterían við ræktun í sex tilfella, án þess
að unnt væri að sýna fram á hana með WS
litun. í tveimur sýnapörum tókst ekki að
rækta bakteríuna en sýnt var fram á hana
með WS litun (tafla IV). Þessi niðurstaða
getur skýrst af ójafnri dreifingu H. pylori \