Innsýn - 01.08.1976, Blaðsíða 11

Og þeir segja að ef þetta er
fyrirboði þíns nýja konung-
dóms, vilja þeir ekkert hafa
með það að gera."
Engillinn kyngdi erfið-
lega og hélt áfram."Við
verðum að viðurkenna að
þetta er rétt, við vissum
ekki hvað vandræði voru
fyrr en þú byrjaðir þessa
herferð.Svo hvað getum við
sagt? Við höfum einfaldlega
engin svör." Hann yppti
öxlum hjálparvana og settist
niður.
Lúsifer hallaði sér aftur
með sjálfsþóttalegu brosi á
vör. "Aha, þessi er auðveld,"
sagði hann seinlega. SÍðan
settist hann upp í stólnum
fyrirferðamikill og fullur
hroka.
"Þegar þeir segja það
spyrjið þá bara \mdir hvaða
stjórn öll þessi vandræði
séu. Minnið þá á að þetta
er stjórn Guðs og hún ein-
faldlega varð að leysast upp
vegna þess að lög Hans eru
ekki réttlát eða sanngjörn.
Og það er einmitt það sem ég
ætla að koma k, stjórnskipu-
lagi þar sem vandræði sem
þessi geta ekki átt sér stað
Skiljið þið það?"
"já auðvitað skiljum við
það," svöruðu þeir í kór.
"Hvers vegna fundum við það
ekki út sjálfir? Ó, LÚsifer,
við erum svo lánsamir að
hafa þig sem foringja okkar.
ÞÚ ert vitrastur allra."
Sennilega hlógu þeir síð-
an með sjálfum sér er þeir
ímynduðu sér svipinn á trúu
englunum, þegar þeir svöruðu
þeim svo gáfulega.
"Og annað atriði líka,"
bætti Lúsifer við, "spyrjið
þá hvers vegna Guð geri ekki
eitthvað þeim til aóstoðar.
Ef Hann er almáttugur, hvers
vegna stöðvar Hann okkur
ekki? Ég segi að Hann sé
hræddur. Það er svarið.
Hann sér hve mikið vald ég
héfi með svo marga fylgj-
endur. Það ætti að koma
vitinu fyrir þá. Hvað hald-
ið þið? Látiom okkur sjá
hvernig þeir svara því."