Dagblaðið Vísir - DV - 21.08.2007, Side 13

DV Skóladagar þriðjudagur 15. ágúst 2007 13
Fáir lífsins áfangar eru merkilegri en sú stund þegar við mætum fyrsta daginn í skólann. Við sex ára
aldur hefst alvara lífsins og mörg okkar sitja sleitulaust á skólabekk til tvítugs eða þrítugs meðan
aðrir láta skóla lífsins nægja eftir samræmdu prófin. Aukablað DV í dag snýr einmitt að þessum
merka áfanga í lífi okkar; þegar við hefjum nám í grunnskóla. Hér að neðan er rætt við Ingibjörgu
Úlfarsdóttur og son hennar Ómar Ben-amara, 6 ára, sem er í þann mund að hefja sína skólagöngu.
Á næstu opnu eru viðtöl við valinkunna einstaklinga sem segja meðal annars frá fyrsta skóladegi
sínum en á baksíðu er viðtal við Eirík Jónsson, formann Kennarasambands Íslands.
Skóladagar
Framhald
á næstu opnu
Senn líður að hausti og ófá ungviðin við það
að stíga sín fyrstu skref inn á langa og stranga
menntabrautina. Flest börn hlakka eflaust
mikið til fyrsta skóladagsins þó sú tilhlökkun
sé kvíðablandin. Auður Adamsdóttir, kenn-
ari í Álftamýrarskóla, segir kennara þurfa að
hafa ótal margt í huga er þeir taka á móti fyrstu
bekkingum. „Börnin verða að rata í kennslu-
stofuna sína, það þarf að kenna þeim að rata
um svæðið og þau þurfa auðvitað að læra regl-
urnar. Þetta er mjög stórt skref fyrir öll börn að
fara úr vernduðu umhverfi leikskólanna. Það
þarf að temja sér það að sitja við borð í fjöru-
tíu mínútur, sem er töluvert átak. Þau þurfa
að læra aukna tillitssemi og eru mörg hver
að heyra hugtakið vinnufriður í fyrsta skipti,“
segir Auður. Sú nýjung hefur rutt sér til rúms í
grunnskólum landsins að hver fyrsti bekking-
ur fær það sem kallað er Verndari. Hver nýr
nemandi fær Verndara, en það er eldri nem-
andi sem hjálpar þeim nýja að aðlagast þessu
nýja umhverfi. „Þetta hefur reynst skólayfir-
völdum og okkur kennurunum mjög vel.“
Það þurfa allir að leggjast á eitt til að auð-
velda börnum fyrsta skóladaginn. „Það er gíf-
urlega mikilvægt að foreldrar fari jákvæðum
orðum um skólann. Þá reynir á snilli foreldr-
anna að leiða alla umræðu um skólann inn á
jákvæða braut enda aðeins fyrsti vetur skóla-
göngunnar að hefjast, af tíu. Það skiptir miklu
máli að vel takist til frá fyrstu stundu.“ Auð-
ur man sjálf vel eftir sínum fyrsta skóladegi í
Barnaskóla Akraness. „Ég hlakkaði ægilega
mikið til. Ég man að ég stóð í röð fyrir neðan
tröppurnar og mændi upp. Mér fannst þetta
mjög merkilegt,“ segir Auður að lokum.
JÁKVætt HugArFAr
Auður Adamsdóttir, kennari í Álftamýrarskóla,
segir kennara og foreldra þurfa að huga að ýmsu til
að sem best takist á fyrsta skóladegi barna.
Er mJög mIKIlVægt
ætlAr Að VErðA
FlugmAður
En Fyrst Er þAð 1.BEKKur
Ingibjörg Úlfarsdóttir og son-
ur hennar Ómar Ben-amara eru
spennt fyrir haustinu, en Ómar byrj-
ar í 1. bekk í Húsaskóla á morgun.
„Það er mikil tilhlökkun á heimil-
inu. Við erum búin að kaupa skóla-
tösku, pennaveski og ný föt svo það
er allt að verða tilbúið.“ Ingibjörg
segist ekki finna fyrir neinum kvíða
hjá Ómari. „Hann á svo mikið af
vinum sem voru með honum bæði
í leikskólanum og í fimleikum og
það gerir hann eflaust svona örugg-
an.“ Ingibjörg man sjálf vel eftir sín-
um fyrsta skóladegi. „Ég man meira
að segja í hvaða fötum ég var.“ Ingi-
björg byrjaði fimm ára í Ísaksskóla
og segist alla tíð hafa verið stilltur
og duglegur nemandi. „Ég var helst
til of stillt því stundum er meira tek-
ið eftir þeim sem láta heyra í sér.“
„Ég á Turtles-skólatösku,“ seg-
ir Ómar stoltur. Ómar viðurkennir
að vera örlítið kvíðinn en aðallega
segist hann þó spenntur. „Ég er ekki
búinn að hitta kennarann, en ég er
búinn að fá bréf frá honum.“ Það
skemmtilegasta sem Ómar gerir er
að fara í sund. „Ég er byrjaður að
læra að synda. Mér finnst skemmti-
legast að synda eins og mörgæs. Þá
syndi ég bara með fótunum því þá
fer ég miklu hraðar,“ segir Ómar
sem stefnir annars að því að verða
flugmaður þegar hann er orðinn
stór.
Ingibjörg Úlfarsdóttir
Launafulltrúi Kennarasambandsins og
Ómar Ben-amara, tilvonandi 1.bekkingur
D
V
m
yn
d
Á
sg
ei
r
D
V
m
yn
d
S
te
fá
n