Morgunblaðið - 02.02.2012, Blaðsíða 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 2. FEBRÚAR 2012
✝ SæmundurHaraldsson
fæddist í Neskaup-
stað 20. september
1944. Hann lést á
heilbrigðisstofnun
Suðurnesja 25. jan-
úar 2012.
Hann var sonur
hjónanna Haraldar
Harðar Hjálm-
arssonar frá Haga í
Mjóafirði, f. 18.
febrúar 1919, d. 1. apríl 1989 og
Kristínar Sæmundsdóttur frá
Kaganesi við Reyðarfjörð, f. 26.
febrúar 1919, d. 30. mars 2002.
Systkini Sæmundar eru Gunnar
Berg, f. 1938, Hjálmar, f. 1942,
d. 25. ágúst 2011, Marta Mar-
grét, f. 1947, Unnur Guðrún, f.
1948, Önundur Grétar, f. 1952
og Ágúst Sigurlaugur, f. 1957.
Sæmundur ólst upp í Neskaup-
stað til 16 ára aldurs er fjöl-
son, f. 1955. Synir Sæmundar
og Vilborgar: 1) Jón Steinar, f.
30. júní 1969, eiginkona Að-
alheiður Sigurveig Jóhann-
esdóttir, þau skildu, dætur
þeirra eru Vilborg Ósk og Anna
Guðrún. 2) Þorvaldur, f. 8. jan-
úar 1973, sambýliskona Stein-
unn Dagný Ingvarsdóttir, f.
1980, börn þeirra eru Alexand-
er Veigar og Thelma Rut. 3)
Stefán Jóhann, f. 17. október
1975, eiginkona hans er Linda
Dögg Agnarsdóttir, f. 1978,
dætur þeirra eru Júlíanna,
Elma Lísa og Íris Eva. 4) Rúnar,
f. 14. maí 1979, börn hans Jó-
hanna Dís, Kristjana Vala og
Sæmundur.
Sæmundur hóf sinn starfs-
feril við sjómennsku um 13 ára
aldur og var á sjó í nokkur ár,
eftir að hann fór að vinna í
landi aflaði hann sér réttinda í
bifvélavirkjun og vann hann
meðal annars í blikksmiðju og
vélsmiðju við vélaviðgerðir,
bæði í bátum og bílum.
Útför Sæmundar fer fram frá
Grindavíkurkirkju í dag, 2.
febrúar 2012, og hefst athöfnin
kl. 14.
skyldan flutti til
Flateyrar við Ön-
undarfjörð haustið
1960. Þar kynntist
Sæmundur eftirlif-
andi eiginkonu
sinni, Vilborgu Ás-
geirsdóttur, f. 29.
mars 1944, í
Reykjavík. Hún er
dóttir hjónanna Ás-
geirs S. Guðmunds-
sonar, f. 1905, d.
1973 og Ásu Maríu Margrétar
Jónsdóttur, f. 1918, d. 2002. Vil-
borg ólst upp á Flateyri við Ön-
undarfjörð hjá afa sínum og
ömmu, Jóni Júlí Einarssyni og
Sveinfríði Steinunni Guðbjörns-
dóttur. Sæmi og Villa hafa búið
allan sinn búskap í Grindavík.
Fyrir hjónaband átti Sæ-
mundur dótturina Kristínu, f.
19. apríl 1965, eiginmaður
hennar er Gísli Stefán Sveins-
Elsku pabbi og tengdapabbi.
Það er svo óraunverulegt að
þú sért farinn. Þetta gerðist allt
svo snöggt og allir eru bara að
reyna að átta sig á því að þú eig-
ir aldrei eftir að koma aftur. Þú
lékst stórt hlutverk í lífi okkar
og munt alltaf gera. Það var al-
veg sama hvað var að, þú varst
mættur eins og skot að redda
hlutunum. Þú gast allt og vissir
ansi mikið um allt og ekkert. Þú
varst eins þrjóskur og hægt var
að vera, en það gat nú svo sem
líka komið sér vel, enda fékkst
þú til dæmis verkefni í sambandi
við bíla sem aðrir höfðu gefist
upp á, en alltaf fannst þú út úr
því. Það var alveg sama hvað það
var, þú hættir ekki fyrr en þú
varst búinn að finna hvað var að.
Maður gat alltaf leitað til þín, og
krakkarnir dáðu þig, enda var
farið nánast daglega til afa og
ömmu að spjalla og fá harðfisk
og rúsínur. Það er erfitt fyrir
þau að skilja að afi er dáinn. Þú
varst greiðvikinn og góður mað-
ur sem öllum þótti vænt um. Þú
skilur eftir stórt skarð í hjörtum
okkar sem aldrei verður fyllt.
Takk fyrir allt.
Við elskum þig og vonum að
þú hafir það gott hinum megin,
því ef menn uppskera eins og
þeir sá, þá ert þú í mjög góðum
málum.
Mér tregt er um orð til að þakka þér,
hvað þú hefur alla tíð verið mér.
Í munann fram myndir streyma.
Hver einasta minning er björt og blíð,
og bros þitt mun fylgja mér alla tíð,
unz hittumst við aftur heima.
Ó, elsku pabbi, ég enn þá er
aðeins barn, sem vill fylgja þér.
Þú heldur í höndina mína.
Til starfanna gekkstu með glaðri lund,
þú gleymdir ei skyldunum eina stund,
að annast um ástvini þína.
Þú farinn ert þangað á undan inn.
Á eftir komum við, pabbi minn.
Það huggar á harmastundum.
Þótt hjörtun titri af trega og þrá,
við trúum, að þig við hittum þá
í alsælu á grónum grundum.
Þú þreyttur varst orðinn og þrekið
smátt,
um þrautir og baráttu ræddir fátt
og kveiðst ekki komandi degi.
(Hugrún)
Þinn sonur og tengdadóttir,
Þorvaldur Sæmundsson
og Steinunn Dagný
Ingvarsdóttir.
Sæmundur var besti afi sem
til er.
Ég gleymi aldrei þegar ég var
lítil og fór til ömmu og afa. Ef afi
væri í vinnunni þá myndum við
amma sitja inní eldhúsi fyrir
framan gluggann og bíða eftir að
hann kæmi heim. Svo þegar við
sjáum bílinn hans á leiðinni,
myndi ég hlaupa eins hratt og ég
gæti upp stigann og fela mig frá
afa. Þegar hann kæmi inn þá
myndi amma segja honum að ég
væri týnd, ég veit núna að hann
var bara að þykjast að hringja í
löggurnar, en þá varð það mjög
hræðilegt þannig ég myndi
bruna niður og gefa honum stórt
knús.
Sakna þín, elsku afi minn, og
skemmtu þér vel uppi í himna-
ríki.
Þín,
Jóhanna Dís Rúnarsdóttir.
Elsku Sæmi bróðir. Það er
sárt og ótímabært að þurfa að
kveðja þig núna. Rétt fyrir ára-
mót greindist þú með krabba-
mein svo ekki stóð lokabaráttan
lengi. Þú tókst á við veikindin af
miklu æðruleysi og sagðir:
„Maður verður bara að takast á
við það sem að höndum ber því
engu fær maður breytt.“ Þrátt
fyrir veikindin þín þá var húm-
orinn alltaf til staðar. Þú varst
mjög ákveðinn og hlífðir aldrei
sjálfum þér. Þú varst mjög
hraustur, sterkur og tilfinninga-
næmur. Fyndist þér gengið á
hlut einhvers tókst þú málstað
viðkomandi.
Það duldist engum að þú
naust mikillar hlýju og um-
hyggju hjá Villu, börnunum þín-
um og fjölskyldum þeirra. Síð-
ustu vikuna gastu verið heima
eins og þú óskaðir og var sá tími
ykkur Villu mikils virði. Synir
ykkar vöktu yfir þér til skiptis
ásamt henni.
Haustið 1960 fluttist fjöl-
skyldan okkar vestur á Flateyri
við Önundarfjörð og þar kynnt-
ist þú Villu. Bjugguð þið Villa
allan ykkar búskap í Grindavík.
Þið tókuð alltaf höfðinglega á
móti öllum. Iðulega var boðið
upp á harðfisk og hákarl sem þú
verkaðir sjálfur.
Þú varst mjög vinnusamur og
handlaginn maður. Þó aðalstarf
þitt hafi verið bíla- og bátavið-
gerðir þá gastu nánast gert við
hvað sem var. Þeir voru ófáir
sem fengu bílana sína í lag hjá
þér án endurgjalds og naust þú
þess. Einnig varstu óspar á að
liðsinna börnunum þínum með
húsnæði, bíla þeirra og annað
það sem með þurfti.
Þú náðir ótrúlegum tengslum
og vináttu við öll dýr. Í uppá-
haldi voru hundar og hafðir þú
einstakt lag á þeim. Einnig hafð-
ir þú mikið dálæti á fuglum og
fórstu reglulega og færðir þeim
mat. Í hópnum var álft sem varð
sérlega góður vinur þinn og
treysti hún þér greinilega. Kom
hún alltaf á móti þér, baðaði út
vængjunum og lagði hausinn að
vanga þér en það var betra ef
einhver var með þér að halda sig
til hlés því hún brást ekki vel við
öðrum. Álftin þekkti bílinn þinn
og átti það til að koma þar sem
hún sá bílinn í plássinu. Eitt sinn
beið hún fyrir utan vinnustað
þinn og varst þú látinn vita því
sumir voru smeykir við hana. Þú
fórst út, opnaðir bílinn og bauðst
til að aka henni heim og þáði hún
það og fór upp í bílinn.
Við systkinin erum fædd og
uppalin austur á Norðfirði og
samdi okkur alltaf vel og er
ótrúlegt hvað bernskuminning-
arnar verða lifandi fyrir manni á
svona kveðjustund. Þú og
Hjammi söfnuðuð kopar sem
góðviljaður sjómaður, sem var
að fara í siglingu, tók fyrir ykk-
ur, seldi og keypti gjafir fyrir
fjölskylduna að ykkar ósk. Þá
fengum við Unna okkar falleg-
ustu dúkkur. Þú hafðir gaman af
því að stríða mér enda árang-
urinn eins og til var ætlast. Við
vorum alltaf góðir félagar og það
varst þú sem leyfðir mér að
keyra bíl í fyrsta sinn. Er eldur
kom upp í bátnum sem eldri son-
ur minn var á þá hringdir þú
ekki í mig til að láta mig vita
heldur komuð þið Villa keyrandi
þó í annað pláss væri að fara. Þú
vissir að ég væri ein heima með
hin börnin.
Elsku Villa, megi Guð styrkja
þig og fjölskyldu þína á þessum
erfiðu tímum. Þökkum við Sæi
og fjölskylda Sæma bróður sam-
fylgdina á lífsleiðinni.
Þín systir,
Marta.
Kynni okkar Sæmundar og
fjölskyldna okkar hófust fyrir
tæpum 15 árum síðan er ég hóf
störf sem heimilislæknir á
Heilsugæslu Grindavíkur. Tókst
með okkur sterk og einlæg vin-
átta sem aldrei hefur borið
skugga á. Margar góðar stundir
höfum við hjón átt á heimili
Sæma og Villu, þegið þar ríku-
legar veitingar og farið þaðan
endurnærð á sál og líkama.
Nokkur aldursmunur var milli
okkar Sæma, hann 17 árum
eldri. Það breytti ekki því að
þarna eignaðist ég þann besta
vin er hugsast getur. Hann var
kvikur, sterklega byggður og
rammur að afli, enda oft kallaður
Sæmi sterki. Greiðvikni og
hjálpsemi voru honum eðlislæg
og hann vildi allra götu greiða.
Hann var með eindæmum lag-
inn, ekki eingöngu í starfi sínu
sem bifvélavirki. Allt handverk
lék í höndum hans, hvort sem
var viðhald og endurbætur húsa,
verkun hákarls, reyking kjöts,
bjúgnagerð eða harðfiskverkun.
Bílskúrinn var hans helga vé.
Þar lagfærði og endurbætti
hann margan bílinn og naut und-
irritaður aldeilis góðs af því. Það
voru forréttindi að fá að vera
með Sæma í skúrnum hans. Er
mér sérlega minnisstætt er við,
eða öllu heldur hann, smíðuðum
að vorlagi vandaða kerru fyrir
mig. Hann dró ekki af sér frekar
en vanalega. Varð mér að orði
síðla kvölds er við vorum að
puða, hvort ekki væri nú tíma-
bært að láta staðar numið. Hann
var snöggur til svars og taldi að
það væri nógur tími til að sofa í
haust. Honum líkt að hugsa fyrst
um aðra.
Villa var hans stoð og stytta,
hjónaband þeirra farsælt og ein-
kenndist af gagnkvæmri virð-
ingu þeirra í millum. Sæmi gat
verið svolítið hrjúfur á yfirborð-
inu en undir niðri sló gullhjarta
og hann mátti aldrei neitt aumt
sjá. Dýr löðuðust að honum. Það
rifjast upp vinátta hans og álftar
sem tók miklu ástfóstri við hann.
Enginn annar en Sæmi mátti
koma nærri álftinni, hún át úr
lófa hans, hljóp á móti honum
með vængjaslætti er hann bar að
garði, umfaðmaði hann með
vængjunum, lagði hausinn og
sinn langa háls á öxl hans.
Fylgdi hún honum gjarnan fljúg-
andi er hann ók burt í bílnum
eða kom auga á hann á ferð um
bæinn.
Sæmi bar hag barna sinna og
fjölskyldu allrar ætíð fyrir
brjósti. Oft leitaði hann til mín ef
hann hafði áhyggjur af heilsufari
sinna nánustu og var mér ætíð
ljúft að geta lagt þar hönd á plóg
og endurgoldið í litlu þá vináttu
og góðvild sem hann auðsýndi
mér. Þó við Sæmi værum svo
nánir vinir kærði hann sig lítið
um læknisfræðileg ráð sér sjálf-
um til handa. Reyndar var hon-
um ætíð þvert um geð að leita
læknis. Hann var húmoristi af
guðs náð, hnyttinn í tilsvörum en
meiddi engan. Vart leið sá dagur
að við Sæmi ekki ræddum sam-
an í síma. Það verður æði skrýtið
að geta ekki hringt í hann
Sæma, heyrt hann svara „Sæll
vinur“ á sinn einlæga hátt, rætt
um daginn og veginn, sótt góð
ráð og hlegið svolítið. Söknuður-
inn er mikill en mest hefur hún
Villa misst og vottum við Hafdís
og börn okkar henni og fjöl-
skyldunni allri okkar dýpstu
samúð.
Far þú í friði, kæri vinur.
Jörundur Kristinsson.
Sæmundur
Haraldsson
HINSTA KVEÐJA
Elsku Sæmi minn.
Ég sakna þín svo sárt,
elsku vinur minn. Ég á svo
margar minningar um þig,
enda höfum við reynt
margt og mikið. En við
héldum áfram og gáfumst
aldrei upp.
Ég elska þig, elsku
hjartans Sæmi minn. Megir
þú hvíla í friði, ástin mín.
Þín alltaf,
Vilborg (Villa).
Við söknum þín afi og
elskum þig upp í geim og
tilbaka. Þú varst alltaf góð-
ur við okkur. Við skulum
passa ömmu fyrir þig. Von-
um að þú lifir góðu lífi uppi
hjá guði.
Þín barnabörn,
Alexander Veigar
Þorvaldsson og
Thelma Rut
Þorvaldsdóttir.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla út-
gáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega beðn-
ir að nota innsendikerfi blaðsins. Neðst á forsíðu mbl.is má finna upplýs-
ingar um innsendingarmáta og skilafrest. Lengd | Hámarkslengd minn-
ingargreina er 3.000 slög. Lengri greinar eru eingöngu birtar á vefnum.
Hægt er að senda stutta kveðju, Hinstu kveðju, 5-15 línur.
Minningargreinar
✝
KRISTINN HELGI GÍSLASON
fyrrverandi bæjarverkstjóri,
Hornbrekkuvegi 5,
Ólafsfirði,
lést á Heilbrigðisstofnun Fjallabyggðar
sunnudaginn 29. janúar.
Útförin fer fram frá Ólafsfjarðarkirkju laugar-
daginn 4. febrúar kl. 14.00.
Sigríður Vilhjálms.,
Gísli Kristinsson, Ragnhildur Vestmann,
Sigurður Kristinsson, Þorgerður Jósepsdóttir,
Íris Hrönn Kristinsdóttir, Ingvar Karl Þorsteinsson,
afabörn, langafabörn og systkini hins látna.
✝
Faðir minn og bróðir,
HILMAR SIGURÐSSON,
lést laugardaginn 7. janúar.
Útförin hefur farið fram.
Sigrún Huld Sigurðsson,
Einar Þórir Sigurðsson
og fjölskyldur.
✝
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma og
langamma,
PÁLÍNA GUÐJÓNSDÓTTIR,
Berjanesi,
Vestur-Landeyjum,
lést á heimili sínu laugardaginn 28. janúar.
Útförin fer fram frá Breiðabólstaðarkirkju í
Fljótshlíð laugardaginn 4. febrúar kl. 11.00.
Erna Árfells, Jón Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma,
systir og mágkona,
GUÐLAUG SIGURÐARDÓTTIR,
Skipalóni 27,
Hafnarfirði,
verður jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju
mánudaginn 6. febrúar kl. 13.00.
Sigurður S. Szarvas, Elisabeth Haugen,
Sindri Ó. Szarvas,
Andri A. Szarvas,
Sveinn Sigurðsson, Kolbrún Oddbergsdóttir,
Pétur Sigurðsson,
Agnes Sigurðardóttir, Björn Birgir Björgvinsson,
Gunnar Sigurðsson, Hafdís Jensdóttir.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
elskulegs eiginmanns, föður, tengdaföður, afa
og langafa,
JÓNS HELGASONAR,
Mýrarvegi 111,
Akureyri.
Sérstakar þakkir til Heimahlynningar, starfsfólks Lerki- og
Asparhlíðar og alls þess góða fólks sem annaðist hann í erfiðum
veikindum.
Snjólaug F. Þorsteinsdóttir,
Ólína E. Jónsdóttir, Halldór M. Rafnsson,
Þorsteinn St. Jónsson, Hildur Edda Ingvarsdóttir,
Helgi Rúnar Jónsson, Olga Hanna Möller,
Margrét Elfa Jónsdóttir, Arnór Bjarnason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Eiginkona mín og móðir okkar,
HERDÍS S. GUÐMUNDSDÓTTIR,
Ketilsbraut 19,
Húsavík,
andaðist á Heilbrigðisstofnun Þingeyinga
þriðjudaginn 31. janúar.
Sigurjón Jóhannesson,
Jóhanna Antonsdóttir,
Jóhannes Sigurjónsson,
Sigríður Sigurjónsdóttir,
Guðrún Sigurjónsdóttir,
Guðmundur Sigurjónsson,
Haraldur Sigurjónsson.