SunnudagsMogginn - 19.02.2012, Blaðsíða 14

14 19. febrúar 2012
Þeir segja að það sé reimt hérnaen ég hef ekki orðið var viðþað,“ segir Sigurður Hr. Sig-urðsson þegar hann hleypir
mér inn í 125 ára gamalt timburhús sitt í
miðbæ Reykjavíkur. Hann glottir. Árið
2006 tóku Sigurður og eiginkona hans,
Elvira Mendez Pinedo, gengistryggt lán
fyrir téðu húsnæði – lán sem eftir atburði
vikunnar er líklega orðið eitt frægasta lán
Íslandssögunnar. Eins og fram hefur
komið höfðuðu hjónin mál gegn Frjálsa
fjárfestingarbankanum og felldi Hæsti-
réttur úr gildi afturvirka lagasetningu frá
2010 um að vextir á erlendum gengis-
lánum skyldu miðast við óverðtryggða
bankavexti Seðlabankans.
Síminn stoppar ekki hjá Sigurði þetta
fimmtudagssíðdegi, fjölmiðlamenn að
afla upplýsinga, vinir og kunningjar með
árnaðaróskir. Hann tekur erindunum vel
enda sjálfsagt að velta vöngum yfir nið-
urstöðu Hæstaréttar. Þrátt fyrir að nið-
urstaðan sé skýr er óvíst hverjar afleið-
ingarnar verða nákvæmlega. Þær verða
þó klárlega heimilunum í landinu til
hagsbóta.
Sterk réttlætistilfinning
„Mér líður ljómandi vel,“ segir Sigurður
þegar við höfum komið okkur fyrir í
borðstofunni, spurður um tilfinning-
arnar eftir að löngum og ströngum mála-
ferlum er lokið. „Það hefur sterk réttlæt-
istilfinning vaknað innra með mér. Ég
segi ekki að við hjónin höfum upplifað
okkur sem fórnarlömb en eigi að síður
var búið að setja okkur í óréttláta stöðu,
þar sem við gátum varla staðið við skuld-
bindingar okkar, sem við höfðum talið
okkur vera fullfær um að gera. Þegar við
tókum lán til að stækka við okkur árið
2006 vorum við ágætlega stödd, með um
65% skuldsetningu á húsnæðinu, en
höfðum ekki efni á að flytja hingað inn
fyrr en fyrir ári. Fram að því leigðum við
þetta húsnæði út.“
Er réttlætinu fullnægt?
„Já, mér finnst það. Við erum auðvitað
hæstánægð með niðurstöðuna en ekki
síður að hún sé fordæmisgefandi fyrir
aðra. Það hefði verið óþægilegt að sitja
uppi með niðurstöðu sem væri bara góð
fyrir okkur hjónin en ekki aðra. Ég tek
samt skýrt fram að ég lít ekki svo á að við
höfum fengið afskriftir eða ívilnun, eins
og stjórnmálamennirnir kalla það. Þetta
er þvert á móti leiðrétting. Okkur var
gert að borga meira en okkur bar.“
Bent hefur verið á að dómurinn auki á
misvægi milli þeirra sem tóku geng-
isbundin húsnæðislán og hinna sem
glíma við verðtryggð lán vegna íbúða-
kaupa og hafa enga leiðréttingu fengið.
„Það er alveg rétt. Sjálfur á ég í raun og
veru enga ósk heitari en að það komi
leiðrétting fyrir þá sem eru með verð-
tryggð húsnæðislán og geta varla staðið í
skilum. Það er réttlætismál. Helst vildi ég
geta höfðað mál fyrir þeirra hönd.“
Enginn áhættufíkill
Finnst þér þessum hópum að ósekju
hafa verið att saman?
„Já, það finnst mér. Á því var engin
þörf. Öll erum við skuldendur sem eiga
skilið réttlæti. Talað var um að það væru
áhættufíklar sem hefðu tekið gengis-
tryggð lán. Það þykir mér ákaflega hæpin
fullyrðing. Það reiknaði ekki nokkur
maður með því að bankarnir væru í þeim
„skítabisness“ sem síðar kom í ljós að
þeir voru. Lántakendur fengu ráðgjöf
fagmanna og treystu henni. Auðvitað
vissi maður að íslenska krónan væri ekki
traustasti gjaldmiðill í heimi en ég var
samt búinn að reikna út að enda þótt hún
félli um 50% væru gengistryggðu lánin
samt hagkvæmari en verðtryggðu lánin.
Vextirnir voru svo miklu lægri. Ég vil
ekki vera álitinn áhættufíkill þótt ég hafi
tekið gengistryggt lán enda hefur það
sýnt sig að ansi margir eru í erfiðum mál-
um, burtséð frá því hvort þeir eru með
verðtryggt lán eða gengistryggt.“
Hafa ekki margir sett sig í samband
við þig eftir að dómurinn gekk?
„Jú, mjög margir. Ég hef bæði fengið
kveðjur frá vinum og kunningjum en ekki
síður fólki sem verið hefur í svipaðri
stöðu og við. Það hefur lítill en ákaflega
góður hópur verið í kringum okkur með-
an á þessu dómsmáli hefur staðið til að
leggja á ráðin. Þetta er vel skipulagt fólk
sem hefur fundið fyrir knýjandi þörf til að
fá úrlausn sinna mála. Menn eins og Mar-
inó G. Njálsson hafa unnið baki brotnu og
skilað frábæru starfi.“
Hvað gerði útslagið þegar þið ákváð-
uð að höfða þetta dómsmál?
„Við tókum lán í góðri trú árið 2006 og
datt ekki annað í hug en að það væri lög-
um samkvæmt. Í kringum páskana 2009
komu hins vegar fram upplýsingar þess
efnis að gengistrygging væri ólögmæt og
í framhaldi af því fórum við að undirbúa
dómsmál. Okkur fannst við þurfa að leita
réttar okkar. Það verður að segja eins og
er að það hefur verið mikil lífsreynsla að
kynnast íslenska dómskerfinu sem er
bæði formfast og svifaseint en samt skil-
virkt – að lokum.“
Hann brosir.
„Eins og fram hefur komið urðum við
að fara tvær umferðir en fyrri dómurinn
sem gekk í febrúar 2011 skilaði okkur
bara hluta af leiðréttingunni.“
Hann þagnar stutta stund.
Lög ekki skrifuð með almenning í huga
„Ég vil líka að það komi fram að það er
ekki fyrir hvern sem er að ráða sér lög-
fræðing og ráðast til atlögu við dóms-
kerfið. Mín tilfinning er alla vega sú eftir
þennan málarekstur að lögin séu ekki
alltaf skrifuð með almenning í huga,
heldur hagsmuni fjármála- og stjórn-
kerfisins. Það er meira en að segja það
fyrir venjulegt fólk eins og okkur, sem
höfum engin samtök á bak við okkur, að
fara í mál við öflugan banka.“
Jafnvel Davíð gegn Golíat-tilfinning?
„Það má alveg orða það þannig. Þá er
lykilatriði að vera með góðan lögfræðing.
Til allrar hamingju höfðum við hann í
þessu máli. Ragnar H. Hall setti mikið
púður í þennan málarekstur enda var
þetta mikið réttlætismál í hans huga líka.
Ragnar hvatti okkur mjög eindregið til að
fara í annað mál eftir að niðurstaða lá
fyrir í hinu fyrra. Honum fannst sú
niðurstaða ekki viðunandi.“
Þúfan
sem velti
hlassinu
Oft veltir lítil þúfa þungu hlassi. Ekki þarf að
segja hjónunum Sigurði Hr. Sigurðssyni og Elv-
iru Mendez Pinedo neitt um það en þau unnu
umtalað vaxtamál fyrir Hæstarétti í vikunni.
Sigurður er í skýjunum með niðurstöðuna og
vonar að byrðunum eftir hrunið verði í kjölfarið
skipt með réttlátari hætti.
Texti: Orri Páll Ormarsson orri@mbl.is
Mynd: Kristinn Ingvarsson kring@mbl.is
Sigurður Hr. Sigurðsson
púslar Íslandi saman
ásamt Lólu dóttur sinni.