Morgunblaðið - 13.11.2012, Blaðsíða 29

MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 13. NÓVEMBER 2012
✝ JohanndineFærseth fædd-
ist á Siglufirði 3.
ágúst 1927. Hún
lést á Hrafnistu í
Hafnarfirði 5. nóv-
ember 2012.
Foreldrar henn-
ar voru Ágústa Pál-
ina Færseth, f. 6.8.
1897, d. 19.7. 1979
og Einar Andreas
Færseth, f. 15.1.
1890, d. 27.11. 1955. Eftirlifandi
systkini, Elín, Árnýna og Svav-
ar. Látin eru Björgvin, Óli Jó-
hann, Edvard, Þóra, Kristín,
Einar, Andreas, Svava, Óskar og
Hallgrímur.
Johanndine giftist 10.6. 1948
Ingimundi Ólafssyni, f. 19.12.
1926, d. 2.6 2004. Þau skildu
1953. Sonur Ólafur Ingi, f. 15.7.
1950. Maki Soffía Amanda Jó-
hannesdóttir, f. 15.6. 1959. Börn
Ólafs: Inga Björk, maki Sæ-
mundur Þór Guðmundsson, son-
ur þeirra, Guðmundur Oliver,
fyrir átti Inga Björk Ingiberg
Ólaf. Gunnar Bachmann og Lilja
Dögg.
5.4. 1958 giftist Johanndine
seinni manni sínum Sigurði K.
Eiríkssyni, f. 8.9. 1929, þau
skildu 1984. Börn þeirra; Sóley
Björg, f. 28.11. 1957, maki Þor-
Magnús, Kjartan Róbert og Sól-
dís Patricia.
Johanndine ólst upp á Siglu-
firði í stórum systkinahópi, Jo-
hanndine var 9. í röðinni af 14
systkinum. Að loknum barna-
skóla fór hún 2 ár í Iðnskólann á
Siglufirði. Á uppvaxtarárum Jo-
hanndine á Siglufirði var síld-
arsöltun aðalvinna allra. Jo-
hanndine líkaði ekki
síldarsöltunin og réð sig á veit-
ingastað við litla hrifningu móð-
ur sinnar. 17 ára fór hún til
Reykjavíkur sem barnapía hjá
systrum sínum. Eftir að til
Reykjavíkur kom vann hún ýmis
störf og lengst af á Sóttvarn-
arheimilinu. Eftir skilnað fer
hún sem vinnukona austur á
Hérað, til að geta haft litla
drenginn hjá sér. Nokkur sumur
fór hún norður á Siglufjörð, eitt
sumarið var hún kokkur á bát
hjá bróður sínum Hallgrími.
Þegar móðir hennar bjó ein í
Keflavík, bjó hún um stund-
arsakir hjá henni og var ráðs-
kona í vegavinnuflokki. Eftir að
Johanndine og Siguður giftu sig
bjuggu þau í Keflavík, flytja í
Garðabæinn árið 1966 og þar
bjó hún í 46 ár. Þegar börnin
uxu úr grasi fór hún að vinna ut-
an heimilis, fyrst á Vífilsstöðum,
síðar í Kaupfélaginu. Árið 1984
tók Johanndine við rekstri Safn-
aðarheimilisins í Garðabæ og
starfaði þar í 14 ár.
Útför Johanndine fer fram
frá Garðakirkju í dag, 13. nóv-
ember 2012, og hefst athöfnin
kl. 13.
björn Guðjónsson,
f. 5.6. 1956, börn;
Hulda, maki Fre-
drik Sandström,
barn Íris. Rakel og
Guðjón. Erla Ósk, f.
23.3. 1959, maki
Kristján Guð-
mundsson, f. 5.10.
1956. Börn; Jónína
Ósk, maki Arnór
Bjarki Sigurðsson,
dætur, Eydís Erla
og Erika Björk, fyrir átti Jónína
Örnu Kristínu. Sunneva, maki
Davíð Andri Agnarson, börn:
Júlía Rut, Iðunn Kara og Pétur
Yngvi. Sigríður Hanna, f. 8.1.
1961, maki Páll Þórðarson, f.
7.12. 1958, börn: Jóhanna, maki
Davíð Ásgeirsson, börn: Amelía
Björk, Sólveig Hanna og Hjört-
ur Páll. Heiðrún, maki Svanur
Geir Guðnason. Sigurður Bjarki.
Fyrir átti Páll soninn Þorkel
Þórð, hans sonur er Jóhann Páll.
Petrína Freyja, f. 17.1. 1963,
maki Böðvar Þórisson, f. 9.11.
1968. Fyrir átti Petrína tvö
börn: Sigurður Kjartan, maki
Málfríður Þorvaldsdóttir, börn:
Bernódus, Guðrún Freyja, Ólaf-
ur Hafsteinn, Sveinbjörg Frigg
og Ægir Gaukur. Kristín. Einar,
f. 9.7. 1965, maki Jennifer Dale
Randall, f. 8.5. 1973. Börn:
Elsku mamma, nú er komið að
kveðjustund. Líf þitt var ekki
alltaf dans á rósum. Þú barst
ekki tilfinningar þínar á torg. Þú
varst ekki að velta þér upp úr því
sem liðið var. Þér fannst gaman
að ljóðum, þú gerðir ljóð. Ljóð
um Heiðmörkina sem þér þótti
svo vænt um. Nú kveð ég þig með
ljóði Davíðs Stefánssonar, sem
lýsir þér og tilfinningum þínum.
Ég finn það gegnum svefninn,
að einhver læðist inn
með eldhúslampann sinn,
og veit, að það er konan,
sem kyndir ofninn minn,
sem út með ösku fer
og eld að spónum ber
og yljar upp hjá mér,
læðist út úr stofunni
og lokar á eftir sér.
(Davíð Stefánsson)
Elsku mamma, far þú í friði,
eftir eigum við minningar sem
aldrei gleymast. Mamma, takk
fyrir allt sem þú gafst mér og
mínum.
Þín
Sóley.
Sumir hverfa fljótt úr heimi hér
skrítið stundum hvernig lífið er,
eftir sitja margar minningar.
þakklæti og trú.
Þegar eitthvað virðist þjaka mig
þarf ég bara að sitja og hugsa um þig,
þá er eins og losni úr læðingi
lausnir öllu við.
Þó ég fái ekki að snerta þig
veit ég samt að þú ert hér,
og ég veit að þú munt elska mig
geyma mig og gæta hjá þér.
Og þegar tími minn á jörðu hér,
liðinn er þá er ég burtu fer,
þá ég veit að þú munt vísa veg
og taka á móti mér.
(Ingibjörg Gunnarsdóttir)
Það er stórt tóm í hjarta okkar
núna, en við eigum margar góðar
minningar um ömmu til að ylja
okkur við og hlæja að. Við erum
svo ótrúlega þakklátar að hafa
búið með ömmu stóran part af lífi
okkar og fengið að alast upp hjá
henni. Að hafa getað leitað til
hennar öllum stundum og alltaf
verið vissar um að hún myndi
taka á móti okkur opnum örmum.
Með þessu ljóði viljum við
kveðja ömmu sem var okkur
ómetanleg stoð og góð vinkona.
Hér að hinstu leiðarlokum
ljúf og fögur minning skín.
Elskulega amma góða,
um hin mörgu gæði þín.
Allt frá fyrstu æskudögum
áttum skjól í faðmi þér.
Hjörtun ungu ástúð vafðir,
okkur gjöf sú dýrmæt er.
Hvar sem okkar leiðir liggja
lýsa göfug áhrif þín.
Eins og geisli á okkar brautum,
amma góð, þótt hverfir sýn.
Athvarf hlýtt við áttum hjá þér,
ástrík skildir bros og tár.
Í samleik björt, sem sólskinsdagur
samfylgd þín um horfin ár.
Fyrir allt sem okkur varstu
ástarþakkir færum þér.
Gæði og tryggð er gafstu
í verki góðri konu vitni ber.
Aðalsmerkið: elska og fórna
yfir þínum sporum skín.
Hlý og björt í hugum okkar
hjartkær lifir minning þín.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Jónína Ósk og Sunneva.
Frá því ég var lítil hefur amma
Dúdda alltaf verið mér innan
handar og stutt mig í einu og öllu.
Heimsóknirnar til hennar voru
ófáar og fátt jafnast á við kókó-
mjólk og gotterí, líkt og hún
sagði alltaf, í bland við spilið ól-
sen-ólsen. Heima hjá ömmu
mátti sko reykja inni meðan á
fótboltaleikjunum stóð, hvað þá
ef Manchester United var að
keppa. Yfir þeim leikjum stóð
hún með púða í fanginu, húfu á
höfðinu og trefil um hálsinn, allt
merkt Manchester United. Þeir
skyldu sko vinna. Bíllinn var
hennar mikilvægasta eign. Hún
fór ekki langt án hans, í hælas-
kónum og að sjálfsögðu með síg-
retturnar í vasanum. Amma
Dúdda vissi ekki mikið um bíla en
sagði þá besta svo lengi sem þeir
væru á fjórum hjólum með ör-
yggisbelti og kæmu henni á milli
staða. Vitleysunnar í henni
ömmu og góðs skopskyns hennar
mun ég alltaf sakna, hún var
nefnilega smá prakkari. Það var
ófáum sinnum sem við stóðum
hlæjandi með henni að einhverju
sem henni hafði dottið í hug að
gera. Þá einna helst þegar hún
var í sundi og greip í höfuð á
konu í stað boltans og afsakaði
sig: „Fyrirgefðu, ég hélt þú værir
bolti.“ Einnig ferðin þegar hún
var gripin inni á baðherbergi
spítalans, reykjandi sígarettuna
sína. Amma var yndislegust allra
og minningarnar um hana marg-
ar. Amma Dúdda var algjör of-
urkona sem ég mun sakna mikið.
Best finnst mér þó að vita að nú
finnur hún ekki til og getur
blússað á bílnum sínum hvert
sem er. Hvíldu í friði, elsku
amma Dúdda.
Þín
Rakel.
Johanndine Amelie
Færseth
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Halldór
Gunnlaugsson
✝ Halldór Gunn-laugsson fædd-
ist á Húsavík 20.
maí 1981. Hann
lést 23. október
2012.
Útför Halldórs
fór fram frá Graf-
arvogskirkju 1.
nóvember 2012.
Grátnir til grafar
göngum vér nú
héðan,
fylgjum þér, vinur. Far
vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja’ í frið-
arskaut.
(Vald. Briem)
Ég votta fjöl-
skyldu og vinum
mína dýpstu samúð. Megi Guð
og gæfa fylgja ykkur og styrkja
á þessum erfiðu tímum.
Helga Björg Hafþórsdóttir.
Englar Guðs þér yfir vaki og verndi
pabbi minn
vegir okkar skiljast núna, við sjáumst
ekki um sinn.
En minning þín hún lifir í hjörtum
okkar hér
því hamingjuna áttum við með þér.
Þökkum kærleika og elsku, þökkum
virðingu og trú
þökkum allt sem af þér gafstu, okkar
ástir áttir þú.
Því viðmót þitt svo glaðlegt var og
góðleg var þín lund
og gaman var að koma á þinn fund.
Með englum Guðs nú leikur þú og lít-
ur okkar til
nú laus úr viðjum þjáninga, að fara
það ég skil.
Og þegar geislar sólar um gluggann
skín inn
þá gleður okkur minning þín, elsku
pabbi minn.
Vertu góðum Guði falinn er hverfur
þú á braut
gleði og gæfa okkar fylgdi með þig
sem förunaut.
Og ferðirnar sem fórum við um land-
ið út og inn
er fjársjóðurinn okkar, pabbi minn.
(Denver/Guðrún Sigurbjörns-
dóttir.)
Hvíl í friði, elsku pabbi.
Elín Helga og Emilía Ósk.
Elsku Dóri minn.
Mikið er sárt að kveðja þig
svona snemma. Við áttum svo
margt eftir að gera saman, vin-
irnir. Þú varst yndislegur vinur,
alltaf til staðar og vildir allt fyr-
ir alla gera. Allar minningarnar
sem við eigum saman eru ómet-
anlegar og hlýja mér um hjart-
að og ég brosi í gegnum tárin
þegar ég rifja þær upp. Mikið
rosalega á ég eftir að sakna þín,
elsku vinur. Mér þótti svo vænt
um þig. Minning þín mun lifa í
hjarta mínu um ókomna tíð.
Hvíldu í friði, vinur minn.
Hve sárt ég sakna þín,
ég sit við legstein þinn
og hugsa um horfna tíð,
hjartans vinur minn.
Sú sannreynd sturlar mig,
að við sjáumst aldrei meir.
Þú gafst mér nýja sál,
sál sem eitt sinn deyr.
Ó, hve sár er dauði þinn,
þú varst eini vinur minn.
Einn ég stari í sortann inn,
með sorgardögg á kinn.
Hve leið og laus við svör
er lífsins gönguför.
Við leyndardómsins dyr,
deyja mennirnir.
(Sverrir Stormsker.)
Ægir Eyjólfsson.
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1825
www.hjarta.is 5351800
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma, langamma, systir og fóstursystir,
SÓLVEIG GUÐBJÖRG EIRÍKSDÓTTIR,
Kársnesbraut 96,
Kópavogi,
lést 7. nóvember í Skógarbæ.
Útför hennar fer fram frá Kópavogskirkju
miðvikudaginn 14. nóvember kl. 13.00.
Þorbjörn Tómasson,
Guðjón Þorbjörnsson,
Lilja Guðlaugsdóttir,
Ragnar Karl Guðjónsson, Dorte Winge
Sólveig Valerie Guðjónsdóttir,
Þorbjörn Jindrich Guðjónsson, Guðrún Dís Hafsteinsdóttir,
Þorbjörn Eiríksson,
Guðlaugur Ísfeld Andreasen,
Magnús Ísfeld Andreasen,
Kristinn Breiðfjörð Eiríksson, Sigurlaug Sigurfinnsdóttir,
Jón Eiríksson, Erla Sigurðardóttir,
Kristrún Guðjónsdóttir
og barnabarnabörn.
✝
Ástkær frænka okkar og mágkona,
RAGNHEIÐUR ÁSBJÖRG
GUÐJÓNSDÓTTIR,
Sólheimum 23,
Reykjavík,
sem lést á Hjúkrunarheimilinu Eir sunnudag-
inn 4. nóvember, verður jarðsungin frá
Langholtkirkju fimmtudaginn 15. nóvember kl. 15:00.
Guðjón Ásbjörn Ríkharðsson,
Kristján Björn Ríkharðsson, Þórunn Björg Einarsdóttir,
Adólf Adólfsson, Monika Magnúsdóttir,
Vilborg Inga Kristjánsdóttir
og fjölskyldur.
Heiðurskonan Lóa ömmusystir
er svo sannarlega eftirminnileg.
Glæsileg kona, með fallegt bros og
hressilegan hlátur. Alltaf vel tilhöfð
og valdi enga feluliti í klæðnaði og
skarti. Að öðrum ólöstuðum var
Lóa einhver sú skemmtilegasta
kona sem ég hef kynnst. Orðheppin
með afbrigðum og talaði hátt og
skýrt. Ef eitthvað bjátaði á, hjá
henni sjálfri eða öðrum, var hún
með lausnir á hraðbergi, en var
ekkert að eyða tímanum í að velta
sér upp úr vandamálum. Lífið var
ekki alltaf dans á rósum, en Lóa
frænka var ein af þessum náttúru-
legu Pollýönnum sem sjá það
spaugilega við hlutina og fann leið-
ina til að halda áfram, þótt á móti
blési.
Það var óendanlega gaman, hér
áður fyrr, að sitja með ömmu og
Lóu í notalegri stofunni í Barma-
hlíðinni, prjóna með þeim og
hlusta á spjallið. Sögur úr sveitinni
þegar þær voru að alast upp. Sög-
ur af ýmsum ættingjum, sem allir
voru sómafólk og sumir meira að
Ólöf María
Guðmundsdóttir
✝ Ólöf MaríaGuðmunds-
dóttir fæddist á
Refsteinsstöðum í
Víðidal, Vestur-
Húnavatnssýslu,
20. september
1919. Hún lést á
Dvalar- og hjúkr-
unarheimilinu
Grund í Reykjavík
22. október 2012.
Ólöf María var
jarðsungin frá Fossvogskirkju
26. október 2012.
segja frægir. Ræt-
urnar voru í Húna-
vatnssýslunni og
þær voru stoltar af
sínu fólki og sínum
uppruna. Lóa fór létt
með að grípa af mér
prjónana, þegar ég
missti niður lykkju,
og laga það sem af-
laga fór, án þess að
missa þráðinn í sög-
unni. Handavinnan
hennar var sérlega vönduð og fín-
gerð. Fingravettlingarnir voru í
mestu uppáhaldi hjá mér.
Eftir að heilsunni fór að hraka
hjá ömmu, og eftir andlát hennar,
tók Lóa að sér að vera amman í fjöl-
skyldunni, í fermingarveislum og
fleiru. Síðast á árlega fjölskyldu-
mótinu. Þá var nú glatt á hjalla þótt
heilsunni væri farið að hraka.
Afkomendum Lóu frænku og
öðrum aðstandendum sendi ég
samúðarkveðjur. Meðfylgjandi
ljóð er eftir ágætan Flókdæling
sem var vinur Lóu frænku síðustu
árin. Minningin um sómakonu með
innilegan hlátur lifir.
Hláturinn hrífur,
sem hvirfilvindur,
hugann,
um leið og hann hvín.
Brosið hið blíða
er bjarmi sólar
lýsir upp sinnið
og lengi þar skín.
Meðan það veitist
að vernda brosið
vináttan ekki dvín.
(Ívar Björnsson frá Steðja)
Hulda Hrönn Sigurðardóttir.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Lengd | Hámarkslengd minningargreina er 3.000 slög. Lengri greinar
eru eingöngu birtar á vefnum. Hægt er að senda stutta kveðju, Hinstu
kveðju, 5-15 línur.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli sem aðstandendur senda
inn. Þar kemur fram hvar og hvenær sá sem fjallað er um fæddist,
hvar og hvenær hann lést og loks hvaðan og hvenær útförin fer fram.
Þar mega einnig koma fram upplýsingar um foreldra, systkini, maka
og börn, svo og æviferil. Ætlast er til að þetta komi aðeins fram í for-
málanum, sem er feitletraður, en ekki í minningargreinunum.
Minningargreinar