Morgunblaðið - 25.06.2013, Síða 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 25. JÚNÍ 2013
Í dag kveð ég
Blomma tengdaföður minn en
hann var ótrúlega litríkur og
skemmtilegur maður. Hann hafði
sterkar skoðanir og var óheflaður
í máli en einn mesti húmoristi
sem ég hef kynnst. Hans verður
sárt saknað.
Elsku Blommi, af öllu hjarta
þakka ég þér fyrir okkar ára-
löngu kynni.
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn)
Guð geymi þig.
Þinn tengdasonur,
Gunnsteinn.
Þegar einhver fellur frá
fyllist hjartað tómi
en margur síðan mikið á
í minninganna hljómi.
Á meðan hjörtun mild og góð
minning örmum vefur
þá fær að hljóma lífsins ljóð
og lag sem tilgang hefur.
Ef minning geymir ást og yl
hún yfir sorgum gnæfir
því alltaf verða tónar til
sem tíminn ekki svæfir.
(Kristján Hreinsson)
Takk fyrir allt, elsku Blommi
minn. Takk fyrir þau 33 ár sem ég
hef verið tengdadóttir þín. Aldrei
hefur borið skugga á okkar vin-
áttu.
Megir þú hvíla í friði, elsku vin-
urinn minn, við hlið yndislegu
Maddý þinnar. Guð geymi ykkur
bæði og minningu ykkar beggja.
Þið reyndust mér vel í einu og öllu
og ég elska ykkur eilíflega fyrir
það.
Þín tengdadóttir,
Bryndís (Binna).
Elsku afi Blommi er nú fallinn
frá. Þeir sem þekktu hann vita að
hann var stórskemmtilegur kar-
akter með sterkar skoðanir.
Stundum var hann harðorður
þegar hann tjáði þær en samt
ótrúlega fyndinn og það voru ófá
hlátursköstin sem maður átti með
afa Blomma. Hann hló svo inni-
lega að hann hristist allur og tár-
aðist og maður hló bara með, það
var ekki annað hægt. Hann hélt í
barnið í sér alla ævi og það var
yndislegt. Hann horfði t.d. alltaf á
teiknimyndir með okkur krökk-
unum þegar við vorum lítil og ég
er ekki frá því að hann hafi haft
mest gaman af þeim. Þvílík
skemmtun sem það var að fylgj-
ast með honum.
Afi elskaði garðinn sinn uppá
Lambó og nostraði endalaust við
hann. Hann bjó til ævintýraland
þar með öndum í brunninum, dá-
dýrum, sveppahúsum og dverg-
um. Það skipti engu máli þótt
þetta væri allt úr plasti því þetta
var dásamlegt ásýndar. Á jólun-
um var svo þvílíkt skreytt og
fréttum við að afi væri kallaður
Jóli af krökkunum í götunni því
hann skreytti svo mikið. Hann
gleymdi ekki fuglunum og var
duglegur gefa þeim að borða á
veturna. Hann hætti þessu ekki
þegar hann var kominn á Eir og
nappaði maður hann stundum við
að gefa fuglunum kaffibrauðið,
sem honum var fært, út um
Níels Maríus
Blomsterberg
✝ Níels MaríusBlomsterberg
fæddist í Reykjavík
15. janúar 1927.
Hann lést á hjarta-
deild Landspítalans
9. júní 2013.
Útför Maríusar
var frá Bústaða-
kirkju 24. júní
2013.
gluggann á herberg-
inu sínu. Einu fugl-
arnir sem mættu á
svæðið voru mávar
en honum var alveg
sama. Ótrúlega
uppátækjasamur og
fyndinn og fór sínar
eigin leiðir í þessu
sem og mörgu öðru.
Afi var mikill
músíkmaður og átti
þvílíkr óperuplötu-
safn og gat setið klukkutímum
saman og hlustað á plöturnar.
Hann spilaði þær hátt því annars
fannst honum enginn tilgangur
með þessu. Honum fannst líka
gaman að fræða mann um hina og
þessa söngvara og vissi ótrúlega
mikið um þá.
Við eigum óteljandi góðar
minningar um afa en ef maður
ætti að telja þær allar upp þá
þyrfi að gefa út sér blað tileinkað
afa Blomma.
Elsku afi, nú ertu kominn til
ömmu og þið getið farið að gera
garðinn ykkar fínan. Hún tekur
örugglega á móti þér með rót-
sterku kaffi og rjómapönnukök-
um, það finnst þér nú ekki leið-
inlegt. Við kveðjum þig með
söknuð og sorg í hjarta en hlýjum
okkur við góðar minningar.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Guð geymi þig, elsku afi
María Ósk og Arnar Freyr.
Þegar ég hugsa um afa
Blomma koma margar minningar
í hugann. Allar eru þær góðar og
draga fram bros á vör og hlýju í
hjartað.
Þegar ég var lítil elskaði ég að
fara á Lambó. Þar var maður
dekraður og fékk að leika lausum
hala. Þegar ég hugsa um afa þá
hugsa ég alltaf um hann inn í her-
berginu sínu þar sem hann sat og
hlustaði á óperur og klippti og
límdi úrklippur. Þegar maður
birtist í dyragættinni horfði hann
glettinn á mann og sagði: „Nei,
Dúlsinea frá De la Manca ertu
komin!“ Hann kallaði mig og
örugglega fleiri alltaf Dúlsinea
eða bara Dúlsí langt fram á ung-
lingsár. Afi elskaði að stríða litlu
börnunum sem komu í heimsókn
til hans og oftar en ekki man ég
eftir honum elta mann með
„Dansarann“ á lofti eða með
„Munkinn“, sem var plastmunkur
í barnastærð og mjög óhugnan-
legur í litlum huga. Eftir því sem
maður grenjaði meira því hærra
hló hann.
Ekkert skemmti honum jafn-
mikið og að sjá einhvern detta of-
an í brunninn í garðinum. Þá var
sko hlegið. Afi var mikið í garð-
inum að gera fínt og þegar maður
var lítill var þessi garður paradís.
Þar var lítill skúr með rafmagns-
bíl, fullt af plastdýrum út um all-
an garð, endur í brunninum og
mikið stórt svæði til að hlaupa og
leika sér á.
Ég man vel eftir því þegar afi
byggði viðbyggingu við herbergið
sitt og ég sat oft úti hjá honum að
fylgjast með honum vinna. Ég var
mjög forvitin um hvað hann væri
að gera og hann sannfærði mig
um að hann væri að byggja tívolí
handa mér. Þetta ætti að vera
rosastórt tívolí sem ég mætti
leika mér í hvenær sem er. Þvílík
gleði! Ég gat ekki beðið eftir að fá
tívolíið upp og var spennt að sjá
tækin. Svo komst ég að hinu
sanna en var samt alltaf að vona
innst inni að það yrði tívolí þarna
eins og hann sagði. Ég bíð þó
ennþá eftir Lambó-tívolíinu
mínu.
Þó að minningarnar og
skemmtisögurnar um afa séu
margar er ein minning sem
stendur sérstaklega uppúr. Þeg-
ar ég gisti hjá ömmu og afa þá
fékk ég alltaf að lúlla í afarúmi og
hann passaði alla nóttina að
manni yrði ekki kalt, þannig að
reglulega breiddi hann yfir mig
sængina og hvíslaði: „í kuldanum
mikla“. Þetta voru svo yndisleg
orð því þau táknuðu væntum-
þykju hans til mín. Hann var að
passa mann. Þessi orð og minn-
ingar hlýja mér alltaf um hjarta-
rætur þegar ég rifja þær upp.
Ég segi þetta ennþá alltaf með
sjálfri mér þegar mér er kalt og
fer undir sæng.
Mikið sakna ég þess að koma á
Lambó og spjalla við ykkur
ömmu og heyra ykkur þrátta á
ykkar einstaka hátt, þig að segja
brandara og ömmu að hrista
hausinn.
Þú varst einstakur, enginn var
eins og þú. Hlátur þinn, hlýja,
sögurnar þínar og sögurnar af
þér munu lifa lengi og ylja mér á
lífsleiðinni.
Nú breiði ég yfir sængina þína
og hvísla „í kuldanum mikla“.
Takk fyrir lífið, afi minn.
Þín
Fjóla Dögg (Dúlsí).
Elsku afi Blommi.
Nú hefur þú kvatt okkur og ert
farinn til ömmu þar sem þið sitjið
eflaust í góðra vina hópi og rifjið
upp gamla tíma. Þú varst yndis-
legur afi og nýttir öll tækifæri til
þess að gleðja og stríða okkur
krökkunum. Það koma fram
margar góðar minningar þegar
við hugsum til þín og detta okkur
helst í hug allar sögurnar sem þú
sagðir, þó svo að sannleiksgildi
þeirra hafi ekki alltaf verið mikið.
Þú varst einstakur maður og áttir
ekki erfitt með að segja þína
skoðun sem var einn af þínum
helstu kostum. Við syrgjum það
að nú sé enginn til að sannfæra
okkur um að við séum af dönskum
konungsættum og því sé blóðið í
okkur blátt eða það að pylsur séu
bestar í vínarbrauði. Við trúum
því að amma hafi tekið vel á móti
þér og hafi verið búin að útbúa
handa þér herbergi þar sem þú
getur spilað plöturnar þínar eins
hátt og þig lystir og hún að sjálf-
sögðu rekið þig inn í það ef þú
segir eitthvað sem henni mislíkar.
Þó að kali heitur hver,
hylji dali jökull ber,
steinar tali og allt, hvað er,
aldrei skal ég gleyma þér.
(Vatnsenda-Rósa)
Takk fyrir minningarnar sem
þú gafst okkur.
Þín barnabarnabörn,
Erna Ýr, Írena Líf og
Heiðar Atli.
Afi Blommi, afi Lambó…
Ég ætla að gera það sama og
ég gerði þegar ég skrifaði síðast
minningargrein. Hún var um
elskulegu ömmu mína, ömmu
Maddý/ömmu Lambó, sem lést í
maí 2009. Þá lokaði ég augunum
og skrifaði niður þær minningar
sem komu upp í hugann. Núna,
þegar ég loka augunum kemur
fyrst upp í hugann: Lamba-
stekkur 2, heimili afa og ömmu til
rúmlega fjörutíu ára. Ég á ótal
minningar tengdar þessu fallega
húsi í Breiðholtinu og sé fyrir mér
stóra garðinn sem afi sinnti af
miklum krafti. Afi var í garðinum
öll sumur að gróðursetja, færa til
tré, slá grasið, nostra í gróður-
húsinu og mála gosbrunninn (allt-
af bláan og hvítan). Það var alveg
stranglega bannað að stíga á
kantinn á skítugum skónum og afi
lét okkur barnabörnin sko alveg
heyra það ef við voguðum okkur
út á brúnina. Hins vegar hló hann
manna hæst ef eitthvert okkar
var svo ólukkulegt að detta ofan í
brunninn. Ég tel að það hafi verið
örlög okkar allra að detta ofan í
brunninn á einhverjum tíma-
punkti í barnæskunni. Auk þess
að hafa yndi af garðinum sínum,
var afi mikill óperuunnandi og
hafði mjög sterkar skoðanir á
hæfni þessara söngvara. Til að
mynda var Jussi Björling í afar
miklu uppáhaldi (alvöru söngvari
þar á ferð) á meðan Pavarotti var
til mikils ósóma (enda með hljóð-
nema í hverju hnappagati). Afa
var ýmislegt til lista lagt. Til að
mynda bjó hann til margar kræsi-
legar uppskriftir af kæfum, pyls-
um, farsi og svo framvegis, enda
afar metnaðarfullur kjötiðnaðar-
meistari þar á ferð. Ég er fegin að
hann ákvað ekki að verða bakari
því annan eins sælkera hef ég
sjaldan hitt. Hver borðar til dæm-
is pylsu í vínarbrauði? Afi var svo
sannarlega klár á sínu sviði en
það átti hins vegar ekki við um öll
svið veruleikans. Það þótti alls
ekki gaman að vera með honum í
bíl svo dæmi sé tekið. Afi storm-
aði um allan bæinn í öðrum gír,
þannig að maður óttaðist að vélin
gæfi sig á hverri stundu og lét sig
svo hispurslaust flakka yfir á
rauðu ljósi. Það skal tekið fram að
öryggisbelti í aftursætum voru
sjaldgæf í þá daga. Afi var líka
mikill hrekkjalómur, samanber
þegar hann setti sinnep í bleiu
dúkkunnar minnar, mér til mik-
illar skelfingar. Afi hló að þessu
árum saman. Afa er hægt að lýsa
með mörgum ólíkum orðum.
Hann var góðhjartaður, sérvitur,
duglegur, uppfinningasamur,
hrekkjóttur, skelfilegur ökumað-
ur, mikill „dillukall“ og algjörlega
einstakur. Hans verður sárt
saknað og ég trúi því og treysti að
hann hafi það gott hjá ömmu
minni, í hlýju og fegurð eilífðar-
innar.
Anna Ósk.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
GUNNLAUGUR PÁLMI STEINDÓRSSON
forstjóri,
Sóltúni 10,
Reykjavík,
andaðist á heimili sínu föstudaginn 21. júní.
Steindór Gunnlaugsson, Halldóra Lydía Þórðardóttir,
Haraldur Páll Gunnlaugsson, Bolette Møller Christensen,
Bryndís Dögg Steindórsdóttir, Haukur Eggertsson,
Gunnlaugur Egill Steindórsson,
Emilía Björk Hauksdóttir.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÁSDÍS MAGNÚSDÓTTIR
húsfreyja á Staðarbakka,
verður jarðsungin frá Staðarbakkakirkju
miðvikudaginn 26. júní kl. 14.00.
Blóm og kransar eru afþakkaðir, en þeim sem
vilja minnast hennar er bent á Hollvinasamtök
Heilbrigðisstofnunarinnar á Hvammstanga.
Margrét Benediktsdóttir, Ólafur H. Jóhannsson,
Ingimundur Benediktsson, Matthildur G. Sverrisdóttir,
Jón M. Benediktsson, Þorbjörg J. Ólafsdóttir,
Rafn Benediktsson, Ingibjörg Þórarinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
STEINGRÍMUR GARÐARSSON,
Birkihlíð 5,
Sauðárkróki,
lést fimmtudaginn 20 júní.
Útför fer fram frá Sauðárkrókskirkju 27. júní
kl. 14:00.
Baldvina Þorvaldsdóttir,
Sigurlaug Steingrímsdóttir, Guðmundur Gíslason,
Garðar Haukur Steingrímsson, Halla Rögnvaldsdóttir,
Kári Gunnarsson,
Sigríður Steingrímsdóttir, Þorsteinn Einarsson,
Þorvaldur Steingrímsson, Svanhvít Gróa Guðnadóttir,
Sævar Steingrímsson, Ingileif Oddsdóttir,
Friðrik Steingrímsson, Steinvör Baldursdóttir,
Bylgja Steingrímsdóttir, Auðunn Víglundsson,
Steingrímur Steingrímsson, Sæunn Eðvarðsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Yndisleg móðir okkar,
KRISTJANA GUÐNÝ EGGERTSDÓTTIR,
Nanna,
er látin.
Eggert Magnússon,
Guðrún Magnúsdóttir,
Inga Steinunn Magnúsdóttir,
Kristjana Vigdís Magnúsdóttir.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
BENEDIKT GUÐJÓN BENEDIKTSSON,
Tjarnarbraut 9,
Bíldudal,
andaðist á Heilbrigðisstofnun Patreksfjarðar
fimmtudaginn 20. júní.
Útförin fer fram frá Bíldudalskirkju 27. júní kl. 14.00.
Guðrún Jakobína Kristjánsdóttir,
Ragnheiður K. Benediktsdóttir, Jón Brands Theódórs,
Elínborg A. Benediktsdóttir, Páll Ágústsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til þeirra sem heiðruðu
minningu hjartkærs eiginmanns míns, föður
okkar, fósturföður, tengdaföður, afa, langafa
og langalangafa,
JÓNS GUÐMUNDSSONAR,
Stigahlíð 34.
Við þökkum öllum sem sýndu okkur vinarhug
og hlýju með nærveru sinni og sérstakar þakkir til þeirra sem
önnuðust hann, bæði á skilunardeild Landspítalans og Landa-
koti.
Vigdís Tryggvadóttir,
Sigríður Nanna Roberts,
Guðmundur Jónsson, Lára Sigfúsdóttir,
Tryggvi Jónsson, Ásta Ágústsdóttir,
Kristín Þorbjörg Jónsdóttir, Hrafnkell Gunnarsson,
Kristín Anný Jónsdóttir, Valgeir Ingi Ólafsson,
Soffía Bryndís Jónsdóttir,
Una Svava Skjaldardóttir Rogers, Chuck Rogers,
Tryggvi Lúðvík Skjaldarson, Halla María Árnadóttir,
Kristján Róbert Walsh, Rebbekka Rós Guðmundsdóttir,
barnabörn, langafabörn og langalangafabörn.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát elskulegs eiginmanns míns,
föður, tengdaföður, afa og langafa,
FRIÐRIKS JÓELSSONAR,
Hörgslundi 17,
Garðabæ.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk deildar 13G
á Landspítala og starfsfólk Ísafoldar,
hjúkrunarheimilis, fyrir alúð og nærgætni.
Valdís Guðjónsdóttir,
Friðrik Ingvar Friðriksson, Þuríður Sigurðardóttir,
Guðjón Erling Friðriksson, Fanney Óskarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.