Morgunblaðið - 28.08.2013, Qupperneq 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 28. ÁGÚST 2013
✝ Guðrún Þor-steinsdóttir
fæddist í Hafnar-
firði 16. febrúar
1911. Hún lést 7.
ágúst 2013.
Foreldrar: Þor-
steinn Bjarnason
trésmiður, f. 3.4.
1882, d. 12.3. 1971,
og Eyrún Jakobs-
dóttir húsfreyja, f.
19.8. 1885, d. 25.7.
1959. Guðrún var elst sex systk-
ina: Jakob, f. 1913, d. 1993,
Bjarnveig, f. 1914, d. 2002, Ein-
ar, f. 1917, d. 1992, Kristín, f.
1919, d. 1997, Kristinn, f. 1921,
d. 2007, Elín, f. 1924, d. 1940.
Maki Guðrúnar var Jón Jóns-
son Símonarson, f. 7. desember
1909, d. 18. maí 1989. Cand.phil.,
deildarstjóri hjá Ríkistollstjóra.
Foreldrar Jóns voru Jón Sím-
onarson, f. 14.6. 1862, d. 12.4.
1943, og k.h. Sigríður Guð-
mundsdóttir, f. 27.7. 1870, d.
22.7. 1938. Börn Guðrúnar og
Jóns eru 1) Elín Jónsdóttir And-
ersen, f. 10.1. 1941, bankamað-
ur. Maki Kurt Andersen, f. 12.1.
1943. Barn: Knud Jón Andersen,
f. 1975. Börn Jóns: Liva, f. 1999,
William, f. 2002, Frederik, f.
2007. 2) Jón Birgir Jónsson, f.
3.5. 1943, maki: Íris Bryndís
Guðnadóttir, f. 7.11. 1942 í
Reykjavík, klínískur tann-
smiður. Börn: Jóns: Guðni Ragn-
ar, f. 1961. Börn Guðna: Anne
stöðum í Garðabæ. Meðal annars
var hún í vist í Gerðum í Garði
13 ára gömul. Fór síðan að læra
sauma í Reykjavík um tvítugt
hjá Valgerði Kristinsdóttur
lærðri saumakonu frá Dan-
mörku. Vann síðan hjá dönsku
Mæju í Austurstræti 1 um tíma.
Á sumrin hvíldi hún sig á sauma-
skapnum og réði sig í kaupa-
vinnu í Stíflisdal í Þingvalla-
sveit, þar kynntist hún
eiginmanni sínum sem var þing-
skrifari á veturna og í kaupa-
vinnu á sumrin á þeim tíma. Þau
hófu búskap árið 1942 uppi á
lofti á Austurgötu 34 hjá for-
eldrum hennar og síðan Austur-
götu 38 í Hafnarfirði. Árið 1952
fluttu þau í Stangarholt 32 í
Reykjavík. Guðrún var heima-
vinnandi húsmóðir eftir að börn-
in komu í heiminn, en sauma-
skapurinn gleymdist ekki og
hafði hún yndi af saumaskap og
skoðaði „móðins“ blöð alla tíð.
Hún var ein af stofnendum
Kvenfélags Háteigskirkju og
vann mikið í þágu félagsins og
var ein af þeim sem sáu um af-
greiðslu á minningarkortum fé-
lagsins. Guðrún hafði mikinn
áhuga á hollum mat, útivist og
sundi, hún ræktaði sitt eigið
grænmeti og las bækur um
lækningajurtir og las mikið alls
konar bækur þegar tími gafst til
fram yfir 100 ára aldurinn. Guð-
rún sótti sundlaugarnar alla tíð
reglulega þar til hún fór á
Hrafnistu. Eftir lát Jóns hélt
hún heimili í Stangarholti, flutti
í lyftuhús á Kleppsveg 62 árið
1995 og síðan á Hrafnistu í
Hafnarfirði árið 2002.
Útför Guðrúnar fór fram 22.
ágúst 2013 í kyrrþey.
Bryndís, f. 1987.
Börn Daniel og
Vilde. Björn Ragn-
ar, f. 1987. Hilde, f.
1994. Erling, f.
1964. Börn Erlings:
Íris Una, f. 1996,
Jón Máni, f. 2000. 3)
Sigríður Jóns-
dóttir, f. 26.3. 1945,
kennari. 4) Þor-
steinn Jónsson, f.
6.12. 1946, kvik-
myndagerðarmaður. Maki: Erla
Sólveig Óskarsdóttir, f. 16.6.
1957. Börn þeirra: Elísabet Rún,
f. 1993. Elín Edda Þorsteins-
dóttir, f. 1995. Barn Þorsteins
og Dönu Jónsson: Anna Sóley, f.
1979. Börn Önnu: Dagur, f.
1993. Jana, f. 2002. 5) Bragi
Jónsson, f. 16.10. 1948, við-
skiptafræðingur. Maki: Katrín
Guðbjörg Torfadóttir, f. 9.3.
1949. Börn þeirra: Berglind
Guðrún, f. 1976. Börn hennar:
Þorbjörn Bragi, f. 2001. Arnar
Daði, f. 2002. Alexander Úlfur, f.
2009. Hjörtur Kári, f. 2012. Fóst-
ursonur: Tómas Hrafn Jónsson,
f. 1992. Brynjar Þór, f. 1980.
Börn Brynjars: Katrín Sunna, f.
2011. Frosti Björn, f. 2005, Isa-
bella Arna, f. 2009, Glódís
Emma, f. 2010. Fósturdóttir
Braga: Bjarndís Marín, f. 1968.
Guðrún ólst upp í Hafnarfirði,
lauk almennri skólagöngu og
fór snemma að vinna í fiski og
við húshjálp og í sveitinni á Hof-
Nú er ég komin til Íslands.
Þetta hugsaði ég fimm ára þar
sem ég stóð í baðherberginu
heima hjá ömmu eftir búsetu í
útlöndum og hlustaði á hana
rabba við fólkið frammi. Þetta
augnablik framkallaði tilfinn-
inguna að koma heim. Þetta er
ein af mínum fyrstu minningum
og hún er táknræn því að heimili
ömmu minnar í Stangarholtinu
var sannarlega mitt annað heim-
ili á æskuárunum. Mín gæfa var
að amma og afi bjuggu nálægt
mér og ég sótti mikið í þeirra
samveru frá unga aldri til ung-
lingsáranna. Þó að það geti varla
verið rétt þá finnst mér eins og
ég hafi komið þar við á hverjum
degi. Eitt er víst að ég var alltaf
velkomin, í mat eða gistingu eða
bara til að vera, amma gerði allt-
af ráð fyrir mér og það var góð
tilfinning. Við afi komum að
borða fisk og kartöflur í hádeg-
inu og svo kom ég aftur eftir
skóla. Stundirnar okkar ömmu
eftir hádegi gátu verið dýrmæt-
ar á mjög látlausan hátt. Hún að
bjástra inni í eldhúsi eða leggja
sig, ég að þykjast vera að læra
en laumast svo í bókahillurnar
og leggjast á dívan með bók, eft-
irmiðdagstónleikar í útvarpinu,
sólargeislar inn um stofuglugg-
ana, kannski dottuðum við báð-
ar. Þessar stundir einkenndust
af yndislegu tímaleysi. Af og til
var meira stuð hjá henni, hún í
miklum ham að hanna nýjasta
teppið sitt og þá skreið hún
þvers og kruss yfir stofugólfið
með fangið fullt af hekluðum
blómum sem hún hafði gert í öll-
um regnbogans litum. Svo rað-
aði hún blómunum þangað til
hún var ánægð með litasamsetn-
inguna og úr varð dásamlega fal-
legt teppi.
Amma var hógvær en hún
sagði mér þó stolt frá því hversu
góð hún væri í hugarreikningi og
vildi líka að ég yrði það. Hún
kenndi mér að spila Marías, sem
krefst þess að staðan sé stöðugt
endurreiknuð. Þó að ég næði
ekki nema sæmilegri færni í
hugarreikningi þá var skemmti-
legast að fylgjast með henni
reikna allt út á örskotsstundu.
Amma og afi ræktuðu græn-
meti á landskika í Mosfellssveit
sem var kallaður „Stykkið“. Ég
fór oft með þeim þangað og við
áttum góða daga saman í útiver-
unni. Á meðan þau voru að ham-
ast við að setja niður eða stinga
upp, var ég að drolla í móanum
og bíða eftir nestinu hennar
ömmu. Í nestisboxinu var nefni-
lega heimabakað brauð og
heimagerð kæfa, heimsins bestu
kæfubrauðsneiðar. Dagarnir í
Stykkinu voru fullir af sól og
sumri.
Afmælisdagurinn hennar
ömmu var 16. febrúar. Ég tengi
afmælisboðin hennar við ákveð-
inn veðurham, uppábúnar frúr
og frænkur að jesúsa sig yfir
veðurofsanum og velta vöngum
yfir því hvort þær komist heim
úr boðinu.
Í hundrað ára afmælinu sat
amma í miðjum sal eins og höfð-
ingi, svolítið mafíósaleg með
dökk gleraugu, umkringd stór-
fjölskyldunni. Annars fylgdist
hún ekkert sérlega með því
hversu gömul hún væri þó að
fólkið í kringum hana væri upp-
tekið af því. Hún ýmist harðneit-
aði því að vera orðin þetta gömul
eða að hún tilkynnti fólki blákalt
að hún væri 112 ára!
Nú er elsku amma mín farin
að hvíla sig, og það er ekkert
óveður þar sem hún er nú, held-
ur heiðríkja og kyrrð, þar getur
amma fengið hvíldina sem hún
þráði undanfarið. Hendurnar
hennar ömmu voru einstaklega
hlýjar og mjúkar, góðar til að
halda um. Þannig var hún öll
sjálf. Hún var blíð á svipinn og
með hlýlegasta bros sem ég hef
séð. Faðmurinn hennar var op-
inn og henni fannst gott að taka
utan um afkomendur sína.
Hennar hlýja mun lifa áfram í
hjarta mínu.
Anna Sóley Þorsteinsdóttir.
Mín ástkæra tengdamóðir lést
að kvöldi 7. ágúst sl. Guðrún
hafði lifað langa ævi, hún var
orðin 102 ára gömul. Það gefur
auga leið að hún var búin að
upplifa ólíka tíma því sem nú
tíðkast.
Hún bar það með sér að hún
var sátt við sitt hlutskipti
nægjusöm og gerði litlar kröfur
fyrir sig. Þegar ég kom inn í
hennar fjölskyldu með tvo
drengi 8 og 11 ára tók hún mér
vel frá fyrstu tíð. Hún hafði
starfað sem saumakona á sínum
yngri árum og unni fallegu
handverki, fundum við þar sam-
eiginlegt áhugamál. Guðrún var
óþreytandi við að hekla teppi
fyrir alla fjölskylduna og nutum
við fjölskyldan sannanlega góðs
af þeirri iðju hennar og eiga
þessi teppi eftir að ylja okkur
um langa framtíð og tengjast
minningu hennar. Guðrún hafði
mikinn áhuga á íslenskum lækn-
ingajurtum og náttúrulækning-
um og var bókin Íslenskar lækn-
ingajurtir ein af hennar
uppáhaldsbókum sem hún hafði
hjá sér til æviloka. Hún hugsaði
mikið um hollt og gott mataræði,
ræktaði sínar eigin kartöflur og
grænmeti í garðskika fyrir utan
bæinn, þó að hún hafi aldrei átt
bíl, lét hún það ekki aftra sér að
stunda ræktunarstarfið á meðan
Jón var á lífi.
Við grænmetisgarðinn höfðu
þau hjónin útbúið skjólgóða laut
með birtitrjám þar sem gott var-
að setjast með kaffibrúsann og
meðlæti áður en haldið var heim
að dagsverki loknu.
Við Birgir nutum þess að
styðja við bakið á þeim hjónum
við ræktunina, þar til landið var
tekið til byggingar fyrir Reykja-
víkurborg, þar sem Bauhaus
stendur nú. Guðrún missti
manninn sinn 1989, hún hélt
heimili eftir það í Stangarholti
og síðan á Kleppsvegi til ársins
2002 eða í 13 ár. Þá fékk hún
inni á Hrafnistu í Hafnarfirði,
hún var nokkuð ánægð með það,
hún var komin í sinn fæðing-
arbæ og þar hafði hún byrjað
sinn búskap. Hún talaði oft um
það hvað hún var undrandi á því
hvað gömul hún var orðin, og
var jafnframt meðvituð um að
hún þyrfti að halda færni sinni,
þar sem hún var orðin svo göm-
ul. Hún fór í göngutúra um
gangana á Hrafnistu og söng
eða las upphátt til að þjálfa
röddina. Síðasta hálfa árið var
farið að draga verulegu úr færni
hennar og hún sagðist vilja fá að
kveðja. Við Birgir áttum ljúfar
stundir með henni þar sem hún
skynjaði meira en hún gat tjáð
sig um. Ég kveð góða tengda-
móður með söknuði og þakka
fyrir allar góðu minningarnar
sem hún skilur eftir sig.
Íris.
Elskuleg amma okkar er látin
102 ára að aldri. Hún átti sjálf
bágt með að trúa því að hún
væri orðin þetta gömul enda bar
hún aldur sinn vel og taldi fólk
hana ávallt yngri en hún var.
Amma, þín verður sárt sakn-
að, við vorum verulega heppin
að eiga þig að, og við getum allt-
af minnst þeirra góðu stunda
sem við áttum með þér og afa í
Stangarholtinu. Það var alltaf
gott að koma í heimsókn þar
sem nýbakað brauð með heima-
lagaðri kæfu var ávallt á boð-
stólum fyrir okkur. Þetta brauð
var að okkar mati besta brauð í
heimi. Við gátum gengið að öllu
vísu, perlunum og Öskubusku-
spilið undir skenknum, göngu-
ferðir á Klambratún og sund-
ferðir með ömmu og afa snemma
morguns í Sundhöllina eða
Laugardalslaugina.
Allt eru þetta minningar sem
við munum varðveita á meðan
við lifum. Amma var líka mikil
handavinnukona og eigum við
ófá hekluð teppi og lopapeysur
eftir hana sem langömmubörn
hennar njóta góðs af nú og var
hún að langt fram á tíræðisald-
urinn.
Elsku amma, við viljum þakka
þér fyrir allar þær góðu stundir
sem við áttum með þér. Við
munum sakna þín og munum
geyma allar góðu minningarnar í
huga okkar. Nú ertu komin á
þann stað sem þú varst farin að
þrá að komast á og faðma afa.
Amma kær, ert horfin okkur hér,
en hlýjar bjartar minningar streyma
um hjörtu þau er heitast unnu þér,
og hafa mest að þakka, muna og
geyma.
Þú varst amma yndisleg og góð,
og allt hið besta gafst þú hverju sinni,
þinn trausti faðmur okkur opinn stóð,
og ungar sálir vafðir elsku þinni.
Þú gættir okkar, glöð við undum hjá,
þær góðu stundir blessun, amma
kæra.
Nú hinstu kveðju hjörtu okkar tjá
í hljóðri sorg og ástarþakkir færa.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Berglind Guðrún
og Brynjar Þór.
Guðrún
Þorsteinsdóttir
✝
Ástkær móðir mín, tengdamóðir og amma,
ELÍN SÓLEY KRISTINSDÓTTIR,
Eskihlíð 22,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli föstudaginn
23. ágúst.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Kristinn Jóhann Ólafsson, Steinþóra Þórisdóttir,
Margrét Sóley Kristinsdóttir,
Benedikt Ólafur Kristinsson,
Guðbrandur Helgi Kristinsson.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
KRISTÍN VILHJÁLMSDÓTTIR,
áður til heimilis
á Móabarði 28b,
Hafnarfirði,
lést miðvikudaginn 14. ágúst á
hjúkrunarheimilinu Sólvangi, Hafnarfirði.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Andrés Einar Guðjónsson, Þórhildur Tómasdóttir,
Ingi Tómas Guðjónsson, Kristjana Gunnarsdóttir,
barnabörn og langömmubarn.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma, langamma
og langalangamma,
LÁRA F. HÁKONARDÓTTIR,
áður til heimilis að Hrísateigi 1,
sem lést að hjúkrunarheimilinu Ísafold
miðvikudaginn 21. ágúst, verður jarðsungin
frá Laugarneskirkju 29. ágúst 2013 kl. 15.00.
Svanhildur J. Thors, Örn Oddgeirsson,
Þórdís Jónsdóttir, Leifur Gíslason,
Sigrún G. Jónsdóttir, William S. Gunnarsson,
Sigurður Jónsson, Finnbjörg Konný Hákonardóttir,
Guðlaug Jónsdóttir, Guðmundur Ólafsson,
Katrín Fjeldsted Jónsdóttir, Magnús Ásmundsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
LILJA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Höfðagrund 5,
Akranesi,
lést á Sjúkrahúsi Akraness laugardaginn
24. ágúst.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju
þriðjudaginn 3. september klukkan 14.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Hjartaheill.
Hrönn Ingibergsdóttir, Skúli Óskarsson,
Lárus Ingibergsson, Ísabella Lárusdóttir,
Halla Ingibergsdóttir, Dagnýr Vigfússon,
Hafdís Sigurbjörnsdóttir, Karl Arthursson,
Guðrún Sigurbjörnsdóttir, Marteinn Einarsson,
Guðmundur Sigurbjörnsson, Brynhildur Björnsdóttir,
Reynir Sigurbjörnsson, Magndís Guðmundsdóttir
og ömmubörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
HREGGVIÐUR KARL ELÍASSON,
Hjarðarholti 8,
Akranesi,
lést á Sjúkrahúsi Akraness laugardaginn
24. ágúst.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju föstudaginn 30. ágúst
klukkan 14.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim sem vilja
minnast hins látna er bent á Sjúkrahús Akraness.
Þórunn Jóhannesdóttir,
Jóhannes R. Hreggviðsson, Ragnhildur Bjarnadóttir,
Klara Hreggviðsdóttir, Guðjón Kjartansson,
Haraldur B. Hreggviðsson, Ragnhildur Edda Ottósdóttir,
Karl Þór Hreggviðsson, Íris Böðvarsdóttir
og afabörn.
✝
Ástkær bróðir okkar,
ÓLAFUR BÁRÐUR JÓNSSON
frá Hvammeyri, Tálknafirði,
Dalbraut 14, Reykjavík,
lést á heimili sínu mánudaginn 5. ágúst.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna.
Fyrir hönd aðstandenda,
Halldóra Jónsdóttir,
Kristín Jónsdóttir.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐBJÖRG GUÐLAUGSDÓTTIR
frá Vestmannaeyjum,
síðast til heimilis að Boðaþingi 5,
Kópavogi,
lést fimmtudaginn 22. ágúst.
Jarðsett verður frá Garðakirkju á Álftanesi föstudaginn
30. ágúst kl. 15.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir en þeim sem vildu
minnast hinnar látnu er bent á Hrafnistu, Boðaþingi 5, Kópavogi.
Ragnar Jónsson, Guðrún Hlín Adolfsdóttir,
Ægir Jónsson, Guðný Svava Gestsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.