Morgunblaðið - 09.11.2013, Blaðsíða 42

42 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 9. NÓVEMBER 2013
✝ Gestur MárGunnarsson
fæddist í Reykjavík
25. desember 1950.
Hann lést á Land-
spítalanum Foss-
vogi 29. október
2013.
Faðir hans er
Gunnar Helgason,
f. 27.12. 1927, gift-
ur Katrínu Magn-
úsdóttur, f. 30.6.
1932. Börn hans eru Magnús og
Margrét Sæunn. Móðir hans var
Sólbjört Sigríður Gestsdóttir, f.
11.2. 1934, d. 1.11. 2013, gift
Svavari Fanndal, f. 25.9. 1933, d.
28.9. 2008. Börn hennar eru Ing-
ólfur, Ástmar sem er látinn og
Rósa.
Gestur Már giftist þann 22.11.
1980 Elínu Helgu Guðmunds-
dóttur, f. 24.5. 1960. Foreldrar
hennar voru Guðmundur Laxdal
Jóhannesson, f. 8.8. 1920, d. 31.3.
2005 og Sigríður Breiðfjörð Sig-
urðardóttir, f. 11.9. 1922, d. 23.5.
1992. Gestur og Elín eiga fjögur
börn og sex barnabörn og eitt á
Stykkishólm þar sem Gestur
gekk í barna- og unglingaskóla.
Hann lauk einu ári í Versl-
unarskólanum. Hann fór til
Vardö í Noregi þar sem hann
lærði í fiskvinnsluskóla veturinn
1973-4. Hann tók námskeið í vél-
stjórnun 1984. Gestur Már vann
sem verkstjóri og vann m.a. á
Hornafirði, Vestmannaeyjum,
Grundarfirði, Keflavík, Sand-
gerði, Reykjavík og Patreks-
firði. Hann endaði verkstjór-
aferilinn í Stykkishólmi, en snéri
sér svo að ýmsum störfum
tengdum útgerð, og svo síðar hjá
Sæferðum. Árið 1982 keyptu
Gestur Már og Bergsveinn
frændi hans bát og hófu útgerð
saman. Einnig stunduðu þeir
eyjabúskap í Hrappsey þar sem
þeir slógu þang, leituðu að dúni,
sáu um kindurnar sínar o.fl. Þeir
Bergsveinn stunduðu útgerð
sína til ársins 2005 þegar hann
hóf störf hjá Sæferðum, fyrst
sem bryggjumaður en vann sig
fljótlega upp og vann hin ýmsu
störf innan Sæferða og var
svona „altmuligt-mand“. Hann
vann í Sæferðum þar til hann
varð að láta af störfum vegna
veikinda.
Útför Gests Más fer fram frá
Stykkishólmskirkju í dag, 9.
nóvember 2013, og hefst athöfn-
in kl. 13.
leiðinni. Börn
þeirra eru: 1) Sól-
björt Sigríður, f.
3.7. 1979, sambýlis-
maður hennar er
Oddur Hrannar
Oddsson, þau eiga
Elínbjörtu Kristínu,
f. 2006. 2) Gunnar
Már Eyland, f. 17.6.
1982, sambýliskona
hans er Eyrún
María Guðmunds-
dóttir, þau eiga Katrínu Eyland,
f. 2007, Þórunni Eyland, f. 2010
og Bergrúnu Eyland, f. 2012. 3)
Snæbjört Sandra, f. 15.3. 1985,
eiginmaður hennar heitir Hall-
dór Jóhann Kristjánsson, þau
eiga Júlíus Má, f. 2004 og Álf-
heiði Sól, f. 2012. 4) Bergdís Ey-
land, f. 27.5. 1991.
Gestur Már kom með móður
sinni í Hrappsey 6 mánaða gam-
all og ólst upp hjá móðurfor-
eldrum sínum þeim Jakobínu
Helgu Ólafsdóttur, f. 5.3. 1902,
d. 24.9. 1987 og Gesti Sólbjarts-
syni, f. 6.6. 1901, d. 13.4. 1991.
Þau fluttu úr Hrappsey 1958 í
Leiðir okkar lágu fyrst sam-
an 1977 og eru því árin orðin
36. Við fórum fljótlega að búa
saman og þegar okkur fæddist
okkar fyrsta barn var farið að
huga að framtíðinni. Þér bauðst
starf í Stykkishólmi svo við
ákváðum að flytja til prufu í
eitt ár. Prufan stendur enn. Í
Hólminum áttir þú þína fjöl-
skyldu eins og afa þinn og
ömmu og Begga frænda þinn.
Ekki þótti móður minni þetta
leiðinlegt þar sem hún átti sín-
ar rætur í Hólminum. Okkur
leið ágætlega í Hólminum, þar
voru eyjarnar og útgerðin síðar
meir og síðan vinnan þín hjá
Sæferðum. Öllu þessu hafðir þú
mjög gaman af. Okkur bættust
við 3 börn sem þú varst mjög
stoltur af og áttir því láni að
fagna að vinna með þeim við
ýmis störf. Þeim þótti ekki
verra að fá að vinna með þér.
Þegar barnabörnin fóru að
koma eitt af öðru, sem eru nú
orðin 6 og eitt á leiðinni, varstu
stoltur og tókst virkan þátt í að
passa þau og dekra við þau. Þú
talaðir oft um það að þér fynd-
ist halla á karlpeninginn því í
hópnum eru 1 strákur og 5
stelpur. Stoltur varst þú samt
af þeim öllum.
Við héldum öll að tíminn yrði
lengri með þér þó þú greindist
með krabbamein í febrúar og
fórst í meðferð sem gekk vel.
Þú varst farinn að sjá fram á
það að geta farið að vinna. Þá
veiktistu um miðjan september
af fylgikvilla lyfjameðferðarinn-
ar sem varð til þess að þú varst
rúmliggjandi og gast hvorki
hreyft legg né lið. Þú tókst
þessu með jákvæðum hætti og
við litum á þetta sem eitt verk-
efni sem við þyrftum að komast
í gegnum. Þá kom lokakaflinn í
þinni ævi og þú fékkst lungna-
bólgu sem dró þig til dauða.
Ég vil þakka þér fyrir sam-
fylgdina í gegnum árin 36, þótt
lífið hafi gengið upp og niður í
gegnum tíðina þá hef ég komist
að því að góðu stundirnar voru
miklu fleiri og þær lifa með
mér. Þótt ég eigi nú ekki leng-
ur von á símtali frá þér eins og
stundum þegar þér leiddist og
gleymdir tímanum og hringdir
kannski þegar ég var á þönum í
vinnunni og vildir bara spjalla,
þá á ég eftir að sakna þessara
símtala.
Kær kveðja,
Elín Helga Guðmundsdóttir.
Í janúar þegar þú veiktist
átti ég nú ekki von á því að inn-
an við ári frá þeim fréttum sæti
ég hér og skrifaði minningarorð
um þig, pabbi minn. Þú varst sá
sterki meðan á veikindum stóð
og þú ætlaðir þér alltaf að
læknast og fara aftur að vinna.
Það eru margar minningar sem
koma upp í hugann um hjálp-
saman og ættfróðan pabba sem
fannst ekkert leiðinlegt að tala.
Þú varst alltaf stoltur af okk-
ur systkinunum og fannst gam-
an að heyra þegar okkur gekk
vel. Þú varst líka mjög stoltur
af mömmu og talaðir mikið um
hvað hún væri dugleg í því sem
hún tók sér fyrir hendur. Þú
áttir þín áhugamál og þau
áhugamál urðu stundum sam-
ofin áhugamálum mínum sem
og hinna systkina minna og
fannst okkur tveimur t.d. rosa-
lega gaman að spjalla um kin-
dabúskapinn, bátinn okkar og
eyjarnar. Þar fannstu þig vel
enda Breiðfirðingur í húð og
hár. Mikið var gaman að sigla
með þér um eyjarnar og hlusta
á þig segja sögur frá bernsku
þinni í eyjunum.
Barnabörnin komu svo eitt af
öðru og þér fannst þú verða
ríkari eftir því sem þeim fjölg-
aði. Ég man þegar þú komst og
kíktir á Elínbjörtu nýfædda,
þér fannst hún svo brothætt að
þú vildir bíða aðeins eftir því að
hún stækkaði áður en þú héldir
á henni svo hún brotnaði ekki í
höndunum þínum. Elínbjört er
mikil afastelpa og skilur ekkert
í því að þú komir ekki aftur en
um leið er hún þakklát yfir því
að þú passir upp á hana. Hún á
eftir að sakna þín óendanlega
mikið en við eigum eftir að
minnast þín sem afa sem allt
vildi fyrir hana gera sem og
aðra sem stóðu þér nærri.
Um leið og ég kveð þig
þakka ég þér fyrir samfylgdina,
elsku pabbi. Við sem eftir
stöndum eigum margar góðar
og fallegar minningar um þig
sem eiga eftir að fylgja okkur
um ókomna tíð.
Hvíl í friði.
Sólbjört Sigríður Gests-
dóttir og fjölskylda.
Þegar ég sit hér og hugsa til
baka vil ég byrja á því að þakka
þér fyrir samveruna. Þú fórst
alltof snemma frá okkur en eft-
ir sitja margar góðar minningar
sem við eigum um þig sem eiga
eftir að ylja okkur áfram.
Ég man alltaf eftir pabba
sem var mjög stoltur af sinni
fjölskyldu og vildi allt fyrir sína
nánustu gera. Það var sama
hvort sækja átti barnabörnin í
skólann eða athuga með veður
og færð áður en einhver lagði
af stað úr bænum okkar. Það
var ekkert of stórt né of lítið til
að þú gætir ekki hjálpað til.
Ég er mjög þakklát fyrir síð-
ustu samverustundina á Grens-
ás þar sem Álfheiður byrjaði á
því að henda sér í fangið á þér.
Þú, Júlíus og Álfheiður sátuð
svo saman og borðuðuð pipar-
kökur sem þér þótti svo góðar.
Eftir það fóruð þið Júlíus Már í
hjólastólarallí og skemmtuð
ykkur vel. Þessar minningar
eiga eftir að ylja okkur um
hjartarætur um ókomna tíð.
Betri pabba, afa eða tengda-
pabba hefði ekki verið hægt að
hugsa sér svo við þökkum þér
fyrir allt saman. Júlíus Már
mun eiga minningar um flottan
afa sem talaði um að hann væri
flotti strákurinn sinn og vildi
allt fyrir hann gera. Ég veit að
þú ert kominn til ömmu þinnar,
afa þíns og allra þeirra sem
kvatt hafa þennan heim og þú
hefur örugglega frá nægu að
segja.
Snæbjört Sandra,
Halldór Jóhann, Júlíus Már
og Álfheiður Sól.
Aldrei hefði mér dottið það í
hug að við fengjum svona stutt-
an tíma saman, því ekki er
hægt að segja að 22 ár séu
langur tími. Ég er samt mjög
þakklát fyrir þann tíma sem við
fengum saman.
Við vorum nú langt frá því að
vera alltaf sammála en þegar
við vorum það náðum við góðu
spjalli um hvað svo sem það
var. Þú varst nú alltaf til staðar
og sá fyrsti sem maður hringdi
í þegar eitthvað kom upp á sem
var óvenjuoft í mínu tilfelli.
Líka alltaf til í að hjálpa, eins
og þegar við vorum í Vest-
mannaeyjum. Þér fannst nú
ekki leiðinlegt þegar ég bað þig
að hjálpa mér að læra á kran-
ann á Baldri.
Ég á þér mikið að þakka fyr-
ir það hvert ég er komin í lífinu
núna og vil þakka þér fyrir alla
hjálpina og vona að þér líði vel
þar sem þú ert og hafir nóg af
fólki að spjalla við.
Bergdís Eyland Gestsdóttir.
Það er ekki langt síðan við
fengum fréttirnar um það að þú
værir kominn með erfiðan sjúk-
dóm sem nú hefur haft betur.
Þrátt fyrir bjartsýni og mikla
baráttu í lyfjameðferðinni, þá er
þetta staðreynd sem við verðum
að lifa með. Á síðustu dögum
hafa minningar um þig rifjast
upp, og hjálpað okkur við að
vinna úr sorginni, sem er djúp.
Minningar úr eyjunum með
þakklæti fyrir að hafa fengið
frelsi sem krakki til að valsa
um í eyjunum og hjálpa til við
öll störfin sem þurfti að vinna.
Við vitum að þú hafðir lúmskt
gaman af tíkinni okkar þó þú
hafir ekki viðurkennt það og
teflduð þið nokkrar refskákir
saman, en alltaf lagðist hún hjá
þér, enda drógust öll dýr að þér
og þú mikill dýravinur. Stelp-
unum okkar leið alltaf vel hjá
ykkur Ellu og alltaf mikið sport
að fara rúnt með afa í sjoppuna
til að kaupa ís handa ömmu.
Við ætlum ekki að hafa þetta
mikið lengra enda erum við
ekki mikið fyrir að skrifa, en
það og að tala við alla, hvar og
hvenær sem var, var þín sér-
grein. Minningin lifir.
Gunnar Már, Eyrún María,
Katrín Eyland, Þórunn Ey-
land og Bergrún Eyland.
Mig langar aðeins að minn-
ast þín, sonur sæll. Ég á bágt
með að trúa því að þú sért far-
inn frá okkur öllum, stórum
sem smáum en við ráðum víst
lítið um það hver fer fyrstur
eða síðast en svona er víst lífið.
Gestur Már var einstakur,
alltaf glaður og kátur svo eftir
var tekið hvar sem hann kom.
Það var sama hvað Gestur Már
gerði, alltaf varð að klára verk-
ið. Hann var í öllu sem snerti
útgerð og sjómennsku frá upp-
hafi. Ég myndi halda að ekki
fyndist sá sjóari á Breiðafirði
eða Vestfjörðum sem ekki
þekkti Gest Má frá því hann óx
upp úr barnsskónum, t.d. örfá
dæmi um hans ævistörf. Hann
var alltaf að laga hitt og þetta
og hann hringdi stundum í karl
föður sinn hérna fyrir sunnan
og bað hann um að ná í ým-
islegt sem Gest vantaði. Svo
þegar ég kom að sækja pant-
anirnar og spyr um pakkann fæ
ég oftast svarið: „Já, ekki ertu
að sækja fyrir Gest Má?“
Okkur feðgum kom alltaf
mjög vel saman. Við vorum nú
oft að ræða hin ýmsu mál svona
almennt eins og gengur og ger-
ist. Við vorum þó ekki sammála
eins og gengur og gerist en þá
kom fyrir að Gestur Már stóð
upp og sagði: „Ég skal sko
segja þér Gunnar Helgason að
þetta er sko ekki svona.“
Takk fyrir samfylgdina, son-
ur sæll.
Gunnar Helgason.
Þar sem ég sit og reyni að
koma á blað hinstu kveðju
koma upp í hugann góðar minn-
ingar og þakklæti.
Mér verður litið á dagatal
Lionsmanna og þar blasir við
mynd af Knerrinum. Tilviljun?
Nei það held ég varla. Þarna
kemur æskan fyrir mig á sjón-
rænan hátt. Snjór yfir öllu,
veðrið stillt og sjórinn speg-
ilsléttur. Það voru ófáár sjó-
ferðirnar á Knerrinum, en við
Gunnar Már vorum vanir að
sitja í stefninu undir strigapok-
um og ræddum okkar framtíð-
ardrauma. Þvílíkt ævintýri sem
eyjalífið var tveim litlum gutt-
um. Það var margt brallað í
eyjunum, á kvöldin var setið og
sagðar sögur og spilaður kani.
Gestur Már þú varst stór
hluti barnæsku minnar. Glað-
værð þín og uppátækjasemi var
einstök og nú er ég er kominn
til vits og ára verð ég að nefna
það umburðarlyndi sem þú
hafðir fyrir okkur Gunnar Má
eða delunum eins og þú varst
vanur að kalla okkur.
Það er mér ómetanlegt að
hafa fengið að taka þátt í eyja-
lífinu með ykkur feðgum og
frændum og fyrir það verð ég
þér ávallt þakklátur.
Hvíl í friði, kæri vinur.
Ég sendi Elínu, börnum
hennar, tengdabörnum og öðr-
um afkomendum mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Ásmundur S.
Guðmundsson.
Mig langar í fáum orðum að
minnast starfsfélaga míns,
Gests Más. Ég kynntist Gesti
fyrir um það bil níu árum er
hann hóf störf hjá Sæferðum.
Gestur var þægilegur í um-
gengni og alltaf í góðu skapi.
Gestur var maður sem gekk í
öll störf og alltaf var viðkvæðið
ef eitthvað þurfti að leysa:
Ekkert mál, ég redda því. Ef
Gestur gat ekki reddað því þá
athugaði hann hvort aðrir í fjöl-
skyldunni gætu ekki leyst það.
Við á skrifstofunni grínuðumst
gjarnan með það ef eitthvað
kom uppá að nú yrði bara að
tala við starfsmannaleigu
Gests, þá væri málinu reddað
og Gestur tók þátt í gríninu
með okkur. Gestur þurfti að
játa sig sigraðan eftir stutta en
snarpa baráttu við krabbamein
og það sem lýsti honum best í
þessari baráttu var gleði, bjart-
sýni og jákvæðni, hann var
ákveðinn í því að koma aftur til
vinnu hjá okkur á næsta ári.
Við þurfum hins vegar að sætta
okkur við að svo verður ekki.
Ég vil að lokum senda fjöl-
skyldunni allri innilegar sam-
úðarkveðjur og minningin um
góðan mann mun lifa meðal
okkar um ókomin ár. Hvíl í
friði, elsku Gestur.
María
Valdimarsdóttir.
Nú er fallinn frá einn af son-
um Breiðafjarðar ef svo má
orða, Gestur Már Gunnarsson.
Gestur var fæddur í desember
1950 og uppalinn í Hrappsey
sinn barnsaldur í skjóli afa síns
og ömmu og einnig eftir að þau
fluttu til Stykkishólms. Undir-
rituðum er hann minnisstæður
sem ungur drengur þar sem
hans uppeldissvæði var hér
niðri á „plássinu“ í Stykkis-
hólmi. Fyrst í „Settuhöll“, síðan
í Blöndalshúsi og að lokum inni
á Austurgötu, en það hús er
ennþá í eigu ættmenna Gests.
Allt snérist um sjóinn, eyjarn-
ar, bryggjurnar og bátana.
Eins og tíðkaðist hjá ungu fólki
var snemma byrjað að vinna og
í kjölfarið að mennta sig.
Starfssviðið var fyrst í
tengslum við menntun hans
sem að hluta fór fram í Noregi
og laut að verkstjórn í fisk-
vinnslum. Við það starfaði
Gestur um árabil með góðum
árangri bæði út um land og síð-
an hér í Stykkishólmi. Lífið
hélt áfram og fjölskyldan
myndaðist, börnin eitt af öðru,
þrjár dætur og einn sonur.
En Gestur sá fyrir sér meiri
umsvif og um langt árabil gerði
hann út smærri fiskibáta ásamt
frænda sínum Bergsveini
Gestssyni. Þeir frændur störf-
uðu vel saman og Bergsveinn
hefur alltaf verið Gesti og fjöl-
skyldu mjög kær og náinn.
Þetta er því Begga mikill miss-
ir. Gestur hóf störf hjá Sæferð-
um vorið 2005 og hefur starfað
þar óslitið síðan. Hann hafði
með höndum mörg og fjölbreytt
störf fyrir Sæferðir, enda lá vel
fyrir honum allt sem að sjó og
skipum snéri. Í fyrstu sá hann
um afgreiðslu á bryggjunni í
tengslum við ferjuna Baldur en
fljótlega hóf hann störf um
borð í ferjunni Baldri. Þar féll
hann vel inn í hópinn. En á
sumrin féll honum betur að
sigla í námunda við eyjuna sína,
Hrappsey, og var þá við ýmis
störf á skoðunarferðaskipum
Sæferða, vélstjóri, stýrimaður
og á tímabili skipstjóri á einum
af minni bátum fyrirtækisins og
þá aðallega með sjóstöng. Gest-
ur var sérlega þægilegur stafs-
maður og tilbúinn að fara í öll
þau störf sem að höndum bar
hverju sinni eða á þurfti að
halda. Hann var eins konar
„altmuligt-mand“ eins og fólk
með hans hæfileika er stundum
kallað. Störf hans hjá Sæferð-
um leiddu meðal annars til þess
að margir úr fjölskyldu Gests
hafa haft með höndum ýmis
störf fyrir Sæferðir, bæði til
sjós og lands.
Eins og Gestur var, traustur
og trúr sínum störfum, er að
öllu leyti hægt að segja það
sama um aðra honum tengda.
Eru þar án efa áhrif frá Gesti
sem miklu ráða er varðar trú-
mennsku og ábyrgð og önnur
lífsgildi í uppeldi síns fólks.
Gestur var glaðlyndur, ræð-
inn og vinsæll meðal farþega og
gaf sannarlega ferðunum sem
hann tók þátt í sitt gildi með
framkomu sinni og fróðleik. Við
starfsfélagarnir sem eftir
stöndum minnumst hans með
þakklæti sem góðs félaga.
Hann var bóngóður og ávallt
tilbúinn að leysa allan vanda.
Við vottum Elínu Helgu, börn-
um og barnabörnum okkar
dýpstu samúð og biðjum Guð að
annast þennan fróma Breiðfirð-
ing.
Pétur Ágústsson.
Gestur Már
Gunnarsson
ÚTFARARÞJÓNUSTA
Vönduð og persónuleg
þjónusta
Sími: 551 7080 & 691 0919
ATHÖFNÚTFARAÞJÓNUSTA - athofn@athofn.is - www.athofn.is
Inger Steinsson
IngerRósÓlafsdóttir
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
SVEINN BENEDIKT GUÐMUNDSSON
frá Þverdal í Aðalvík,
Boðaþingi 24,
lést á heimili sínu fimmtudaginn 31. október.
Útför hans fer fram frá Bústaðakirkju
mánudaginn 11. nóvember kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hans er bent á Barnaspítala Hringsins.
Bergþóra Skarphéðinsdóttir,
Sjöfn Sóley Sveinsdóttir, Rögnvaldur R. Andrésson,
Gerður Sveinsdóttir, Ólafur Sigurðsson,
Smári Sveinsson, Guðmunda Óskarsdóttir,
Kristín Linda Sveinsdóttir, Skjöldur Vatnar Árnason,
barnabörn og barnabarnabörn.