Morgunblaðið - 02.01.2014, Blaðsíða 25
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 2. JANÚAR 2014
Atvinnublað
alla sunnudaga
Sendu pöntun á augl@mbl.is
eða hafðu samband í síma 569-1100
Allar auglýsingar birtast bæði í Mogganum og ámbl.is
ER ATVINNUAUGLÝSINGIN
ÞÍN Á BESTA STAÐ?
Smáauglýsingar
Raðauglýsingar
Félagsstarf eldri borgara
!
"
#$ %
# &
# '
(
)(%
* '& $ '
+ * ,(
$
#--. / "
0( 1 ,
, %
##$. "
#
2
% 0(
4-.3# ) % 5
6 (
( 7
& 8 (
4
##-. 6
0(
1 9.. !"
#$#%
" %
!3# ': ( &
##-. /
3
#$-.
! &' 8
'
!9. :
%
'
"
%
##-. 3
#$-. ;%%
$##3<4.
(
6 *
(
%
<.#$
;%%
99$3-$
===
) * 6 >
4 ,
4 ? &@
4#9>#- ,
##-. A(5
#- A
#$-.
Sumarhús
Sumarhús - Gestahús
- Breytingar
Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla -
Endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892 3742 og 483 3693,
www.tresmidjan.is
Óska eftir
KAUPUM GULL - JÓN & ÓSKAR
Kaupum allt gull. Kaupum silfur-
borðbúnað. Staðgreiðum. Heiðar-
leg viðskipti. Aðeins í verslun okk-
ar Laugavegi 61. Jón og Óskar,
jonogoskar.is - s. 552-4910.
KAUPI GULL!
Ég, Magnús Steinþórsson gullsmíða-
meistari, kaupi gull, gullpeninga og
gullskartgripi. Kaupi allt gull, nýlegt,
gamalt og illa farið.
Leitið til fagmanns og fáið góð ráð.
Uppl. á demantar.is, í síma 699 8000
eða komið í Pósthússtræti 13 (við
Austurvöll).
Verið velkomin.
Byggingavörur
Harðviður til húsabygginga
Sjá nánar á www.vidur.is
Vatnsklæðning, panill, pallaefni,
parket, útihurðir o.fl. Gæði á góðu
verði. Nýkomnar Eurotec A2 harð-
viðarskrúfur. Penofin harðviðarolía.
Indus ehf., Óseyrarbraut 2, Hf.
Upplýsingar hjá Magnúsi í símum
6600230 og 5611122.
Bílar
VILTU SELJA BÍLINN Í DAG?
Sendu okkur upplýsingar í gegnum
seldur.is og við sendum þér
staðgreiðslutilboð!
Bílaþjónusta
Ökukennsla
Vönduð, vel búin kennslubifreið
Subaru XV 4WD - árg. 2012.
Akstursmat og endurtökupróf.
Gylfi Guðjónsson,
sími 6960042,
bilaskoli is
4 herbergja íbúð til leigu
í háhýsi í Kópavogi, leigist í 5-6
mánuði, búslóð fylgir með.
Upplýsingar í síma 564 1886 eða
893 0513.
Húsnæði íboði
Amma Lára hefur kvatt þenn-
an heim og heldur nú á vit nýrra
ævintýra á nýjum stað. Mikið
held ég að afi hafi verið glaður að
endurheimta hana og amma glöð
að hitta þá feðga, afa og Adda
frænda.
Hún var stórfengleg kona, hún
amma mín, og eftir situr hafsjór
af minningum. Síðustu daga hafa
margar þeirra sótt fram og kallað
fram bros og hlátur. Þær voru
ófáar ferðirnar sem við systkinin
fórum upp í hús til ömmu og afa
þegar við vorum lítil og alltaf var
vel tekið á móti okkur. Þeir voru
margir fjársjóðirnir sem leynd-
ust í litla húsinu þeirra og alltaf
mátti maður grúska í þeim. Skáp-
arnir í stofunni geymdu t.d. mikið
Guðrún Lára
Arnfinnsdóttir
✝ Guðrún LáraArnfinnsdóttir
fæddist á Vestra-
Miðfelli á Hval-
fjarðarströnd 28.
desember 1919.
Hún lést á Dval-
arheimilinu Höfða
16. desember 2013.
Lára var jarð-
sungin frá Hall-
grímskirkju í
Saurbæ 28. desem-
ber 2013.
af gömlum mynd-
um sem aldrei var
hægt að fá nóg af að
skoða. Í svefnher-
berginu var svo
skápurinn með öll-
um gömlu kjólun-
um hennar ömmu
og hælaskónum
sem voru mátaðir í
tíma og ótíma og þá
kom gamla snyrti-
borðið hennar
ömmu Röggu sér vel því þar
voru skúffurnar fullar af alls
kyns fylgihlutum við dressin og
svo var hægt að skoða útkomuna
í stóru speglunum þar á. Gamla
hárkollan og hártoppurinn sáust
líka oft á kollum okkar systkina,
já og kannski sérstaklega á mín-
um. Síðan var það búrið, Valda
herbergi og geymslan í bílskúrn-
um, allir þessir staðir voru sveip-
aðir einhverjum ævintýraljóma
á þessum tíma og voru svo
óskaplega spennandi og
skemmtilegir.
Þegar ég fór að stálpast fest-
ust svo í sessi ákveðnar hefðir
fyrir jólin hjá okkur ömmu. Ég
hjálpaði henni að þrífa og skrifa
jólakortin. Mér fannst þetta
kannski ekkert sérstaklega
spennandi í fyrstu en lærði að
meta þetta og varð þetta fastur
hluti af aðventunni.
Amma var glæsileg kona og
eiginlega bara óttaleg pæja sem
vildi alltaf vera vel tilhöfð. Ég
man alltaf eftir því þegar hún bjó
ennþá í sveitinni að hún fór aldrei
af bæ nema vera búin að laga hár-
ið og setja upp varalit. Þegar ég
komst svo á fullorðinsár spurði
hún mig alltaf hvar ég hafði feng-
ið hitt og þetta sem ég var í og þá
var það alltaf einmitt eitthvað
sem hana vantaði. Og alltaf var
hún með nýjustu tískustraumana
á hreinu. Það eru ekki allir sem
heimsækja ömmu sína á elliheim-
ili og fá þar upplýsingar um hvað
er í tísku og hvað ekki. Svona var
þetta alveg fram fram að níræðu
sem er ótrúlega skemmtilegt að
hugsa til.
Amma naut lífsins en hún var
södd lífdaga og kvaddi þennan
heim sátt og sæl. Takk fyrir að
vera þú, elsku amma, og takk fyr-
ir að vera amma mín!
Þín
Sigríður.
Bubbi, Lára, Alla, Sigga, Ása,
Jónas, Addi, Magga, Raggi!
Þessa romsu lærðum við Skraut-
hólasyskininin utan að í frum-
bernsku. Systkin mömmu í ald-
ursröð og allir höfðu svo
viðhengið „bróðir“ eða „systir“.
Nú kveðjum við Láru „systur“,
sem var alveg eins og mamma,
nema dekkri yfirlitum og aðeins
mildari á manninn. Sagan af því
að hún hafði kornung orðið ást-
fangin, gifst og flutt að heiman
var eins mikið ævintýr og sög-
urnar af Mallhvít, og Þyrnirós. Í
barnsminninu vorum við alltaf á
leiðinni upp á Skaga og alltaf upp
að Hrafnabjörgum. Þar voru
settir saman tveir hægindastólar
í stofunni og búið um mig. Svona
var ég nú smá. En minningin að
hlusta á mömmu og Láru skrafa,
reykja og skellihlæja er ógleym-
anleg. Þær voru svo líkar að
barninu mér tókst nánast ekki að
greina þegar önnur hætti og hin
tók við. Meira að segja Sigga
Lára dóttir mín á ógleymanlegar
minningar af ferðum með ömmu
upp á Skaga þar sem næturdvöl á
Hrafnabjörgum (reyndar í nýja
húsinu) var fastur liður. Lára var
mömmu svo kær og okkur um
leið, hún var einhvernveginn lím-
ið sem hélt öllu saman. Þrátt fyrir
skelfilegan harmleik þegar Addi
frændi dó kornungur þá var eins
og Lára hefði einhverja jarðteng-
ingu og rósemd hugans sem var
ekki allra. Það var hún sem stillti
systurnar sem voru hver annarri
„tippilsinnaðri á taugum“. Ég
held að mamma hafi sagt henni
einni leyndarmálin sín.
Ég kveð Láru „systur“ með
mikillin eftirsjá og þökk fyrir að
hafa alltaf verið til. Frændsystk-
inin, börn, barnabörn og tengda-
börn fá okkar innilegustu samúð-
arkveðjur
Fyrir hönd krakkanna hennar
Siggu „systur“,
Ragnheiður Tryggvadóttir.
„Þar sem jökulinn ber við loft hættir
landið að vera jarðneskt, en jörðin fær
hlutdeild í himninum, þar búa ekki
framar neinar sorgir og þessvegna er
gleðin ekki nauðsynleg, þar ríkir feg-
urðin ein, ofar hverri kröfu.“
(Halldór Laxness)
Anna gaf mér ís með dýfu
þegar ég hitti hana í fyrsta sinn
og þannig var það alla okkar tíð,
hún hafði mikið að gefa mér, hún
Anna Margrét
Guðjónsdóttir
✝ Anna MargrétGuðjónsdóttir
fæddist á Stórholti,
Saurbæ í Dalasýslu,
22. júlí 1928. Hún
lést á hjúkr-
unarheimilinu
Seljahlíð í Reykja-
vík 14. desember
2013.
Anna Margrét
var jarðsungin frá
Fossvogskirkju 30.
desember 2013.
tengdó.
Anna var list-
elskur mannvinur
með stórt hjarta,
hjá henni hét það að
vera aumingjagóð-
ur. Hún var ekkert
að skafa utan af
hlutunum og blótaði
oft hressilega. Hún
hjálpaði okkur
Heimi að vera til og
ól börnin upp með
okkur. Hjá henni átti ég skjól og
skilning og hún gerði mig að
betri manneskju.
Ástvinum öllum votta ég mína
dýpstu samúð.
Guð blessi minningu um
sterka og góða konu.
Sigríður Guðmundsdóttir.
Í minningu Önnu húsvarðar!
Fyrir áratugum þegar við
byrjuðum að kenna í Álftamýr-
arskóla kynntumst við Önnu, en
hún var þá komin á miðjan aldur.
Anna var húsvörður skólans,
hafði tekið við því starfi árið
1974. En allt frá fyrsta starfsári
skólans vann hún við ræstingar
en tók síðan við umsjón með því
verki.
Anna var myndarleg kona og
hörkudugleg, ekkja með þrjá
uppkomna syni. Við munum ekki
eftir mörgum veikinda- eða leyf-
isdögum sem Anna tók sér með-
an við störfuðum með henni.
Ekki vitum við hvort Anna vann
eftir útgefinni starfslýsingu, en
vinnudagur hennar var langur.
Hún opnaði skólann að morgni,
hellti upp á kaffi, skráði niður þá
nemendur og kennara sem voru
veikir og allan daginn var hún á
ferðinni um skólahúsið. Á þeim
tíma var skólinn ræstur eftir að
skóladegi lauk en það var hlut-
verk Önnu að taka á móti ræst-
ingarkonum og sjá til þess að
hver og ein hefði allt sem til
þurfti þannig að skólastofur og
gangar væru hreinir og glans-
andi næsta morgun. Anna lagði
mikið upp úr því að halda skól-
anum hreinum og þrifalegum,
hún lét engan komast upp með
að hafa dót út um allt, en ef ein-
hver varð uppvís að slælegri um-
gengni gat hann átt von á því að
Anna gæfi honum orð í eyra.
Enda var það mál manna að
Álftamýrarskóli væri snyrtilegur
skóli.
Anna bjó og starfaði áratug-
um saman í hverfinu og þekkti
íbúa þess mjög vel, bæði full-
orðna og börn. Í rauninni var
Anna meira en húsvörður skól-
ans, hún var meira í ætt við stað-
arhaldara sem setti mark sitt á
daglegt líf í skólanum. Hún tók
vel á móti fólki sem átti erindi í
skólann, bauð kaffi og gaf sér
tíma til að setjast niður og
spjalla.
Anna lét af störfum þegar hún
náði eftirlaunaaldri og gat þá
með stolti og gleði horft yfir
starfsár sín í Álftamýrarskóla.
Við, sem unnum með Önnu, vilj-
um að leiðarlokum þakka henni
fyrir gott samstarf og umhyggju
hennar í okkar garð. Við minn-
umst hennar með virðingu og
þakklæti.
Sonum hennar og fjölskyldum
þeirra sendum við samúðar-
kveðju. Blessuð sé minning Önnu
Margrétar Guðjónsdóttur.
Fanný Gunnarsdóttir,
Kristín Axelsdóttir og
Þórunn Traustadóttir.
Guðrún Sigurjónsdóttir
tengdamóðir er látin. Alltof stutt
kynni mín af Guðrúnu eru stað-
reynd. Ég kynnist henni strax um
það leyti sem við Vilborg Stefáns-
dóttir, dóttir hennar, förum að
rugla saman reytum. Mér fannst
Guðrún strax áhugaverð kona
sem hafði frá miklu að segja og
gat haft fullkomlega stjórn á sér,
að geta sagt frá og hlustað, verið
allt í senn traustur vinur og félagi
Guðrún
Sigurjónsdóttir
✝ Guðrún Sig-urjónsdóttir
fæddist á Norðfirði
30. maí 1925. Hún
lést á Fjórðungs-
sjúkrahúsinu í Nes-
kaupstað 19. des-
ember 2013.
Útför Guðrúnar
fór fram frá Norð-
fjarðarkirkju 28.
desember 2013.
og verið skemmti-
leg. Heimilið mitt
varð fljótt heimilið
okkar af því að
tengdaforeldrarnir
búa hér á neðri hæð-
inni á Þiljuvöllum.
Guðrún var farin að
missa sjón en hafði
gott minni og gat
stjórnast í skreyt-
ingum fyrir öll tæki-
færi, hvort sem var
um jól, páska eða við önnur tæki-
færi, og sagt frá því hvar allir
hlutir væru geymdir. Hún tók
alltaf virkan þátt í þeim fram-
kvæmdum sem fram fóru á heim-
ilinu og sá allt svo vel fyrir sér
hvernig hlutirnir verða að ég varð
oft heillaður af því hvernig hún
færi að því. En það varð fljótt eitt
af okkar áhugamálum að ræða
um hönnun. Hennar sterka hlið
var að hanna sjálf og skapa sitt
heimili. Hún teiknaði sjálf sinn
sumarbústað, sitt eldhús. Saum-
aði út heilu listaverkin sem prýða
veggi hér á Þiljuvöllum og út-
saumaðir stólar eru eftir hana
hér, heklaðir gardínukappar,
heklað utan um stóla, máluð
postulínslistaverk í formi klukku,
jólaskrauts og leirtaus prýða
heimilið. Garðurinn var klárlega
þitt áhugamál og hvert horn
skipulagt og ræktað eftir þínu
höfði og maður heyrði þær mæðg-
ur ræða blómin í garðinum þar
sem hún vissi svo vel um hvert og
eitt að það var oftast heil saga til
að hlusta á. Hún var stolt af hæð-
inni hér á Þiljuvöllum sem þau
hjónin fengu Sigvalda arkitekt til
að teikna og létu byggja ofan á
húsið og fluttu svo upp á þá hæð
með fallegu útsýni yfir fjörðinn.
Við ræddum oft þá framkvæmd,
sem mér fannst vera svo vel
heppnuð. Íbúðin er svo falleg og
eftir athyglisverðan og þekktan
arkitekt hér á landi, þar sem Guð-
rún hefur verið svo mikill þátttak-
andi með eiginmanni sínum Stef-
áni Þorleifssyni í að gera þá hæð
skemmtilega og með sérhönnuð-
um húsgögnum sem eru líka
teiknuð af Sigvalda og smíðuð af
vönduðum aðilum. Þannig kynn-
ist ég Guðrúnu svo mikið í gegn-
um hennar verk hér á heimilinu,
sem eru mér svo heillandi og er
allt í senn svo falleg samvinna
þeirra hjóna að hafa gert heimilið
að því sem það er og skapað heim-
ilisbrag. Þau hafa skapað þær
hefðir að dansa í kringum jólatré
með fjölskyldunni um jólin, kakó-
ferð inn í sveit, samverustundir
með fjölskyldu á tyllidögum og
eiga þessir dagar eftir að lifa með
okkur hér í minningum um hana.
Takk, Guðrún, það eru forrétt-
indi að hafa kynnst þér, þínum
störfum, þínum áhuga fyrir þeim
fjölmörgu félagsstörfum og
íþróttaiðkun sem þú hefur sinnt í
gegnum ævina og hvað þú gast
sagt mér frá og um leið skilið mig
þegar ég var að segja frá mínum
áhugamálum og störfum. Það er
svo indælt að hafa átt þig að og að
hafa kynnst þér.
Eiginmanni, Stefán Þorleifs-
syni, og fjölskyldu vil ég færa
mínar samúðarkveðjur og megi
minningarnar um þig fá að lifa
með okkur.
Stefán Már Guðmundsson.