Fréttir - Eyjafréttir - 17.08.2000, Blaðsíða 10

10
Fréttir
Fimmtudagur 17. ágúst2000
Samkeppnin
hverfur ekki
-þó við höfum sameinað Þór og Tý undir nafni ÍBV-íþróttafélags,
segir Þór I. Vilhjólmsson formaður félagsins. Sjólfur vill hann hætta
en hann segir erfitt að fó fólk til starfa í forystunni
Þór Vilhjálmsson formaður
ÍBV-íþróttafélags hefur
gegnt mörgum trúnaðar-
störfum hjá íþrótta-
hreyfingunni í Vest-
mannaeyjum. Hann varð
formaður Þórs 1985 og
gegndi því starfi í níu ár.
Eftir sameiningu Þórs og
Týs í ÍBV- íþróttafélag árið
1997 var hann kosinn
formaður sameinaðra félaga
Hann settist fyrst í stjóm
Þórs árið 1962 og var þar í
tvö ár, en auk þess að sinna
málefnum Þórs á þessum
árum var hann til sjós. Árið
1984 varð Þór formaður
þjóðhátíðamefndar og
framkvæmdastjóri hennar
1986. Sem ungur maður lék
Þór einnig knattspyrnu með
Þór og síðar ÍBV. Einnig var
Þór í knattspymuráði IBV.
„Eg var mjög virkur Þórari
gegnum tíðina,“ segir Þór.
Sameining Þórs og Týs
Þór segir að upphaf sameiningarhug-
mynda Týs og Þórs í eitt félag megi
rekja til bágrar fjárhagstöðu beggja
félaga. „Þegar ég hætti sem formaður
Þórs tók ég mér frí í eitt ár en settist
svo í stjórn Þórs sem meðstjómandi.
Þessar sameiningarhugmyndir höfðu
verið lengi í umræðunni, en ekki verið
vilji til að stíga skrefið til fulls. Ég
minnist þess að við fengum Stefán
Konráðsson til að eiga fund með
stjómum beggja félaga. Hann skrifaði
greinargerð þar sem hann sýndi fram á
kosti og galla sameiningar. Síðan
gerðist það að stofnuð var skilanefnd
eldri jaxla hjá knattspymufélaginu Tý
til að fara yfir fjármál Týs. Það var
svo að fmmkvæði Dollýjar, konunnar
minnar, sem þá var formaður ÍB V að
menn fengust til að hittast á fundi hjá
stjórn Þórs. í framhaldi af því er
skipuð nefnd, sem ég átti sæti í af
hálfu Þórs ásamt Birni Þorgrímssyni,
til viðræðna við þá aðila sem tekið
höfðu að sér að finna lausn á
fjárhagsvanda Týs. Út úr þeim fundi
náðist mjög góð vinna. Menn náðu
mjög vel saman þá og skrefið var
stigið til fulls.“
Erfið fjárhagsstaða ýtti undir
sameiningu
Þú talar um fjárhagsstöðu félaganna
sem frekar bágborna. Var þjóðhátíðin
og framkvæmd hennar inni í þessari
sameiningarumræðu, því áður sáu
félögin um þjóðhátíðina hvort sitt
árið?
„Það er bara fjármálaumhverfið hjá
hreyfingunni yfir höfuð sem ýtir á
þetta. Bæði félögin vom orðin skuld-
sett. Þannig að það var fyrst og fremst
horft til þess að félögin yrðu í betra
fjárhagslegu umhverfi og öflugri sem
eitl félag. Framkvæmd þjóðhátfðar er
auðvitað inni í þessum viðræðum.
Málið var að allar þær tekjur sem
félögin væru að fá sitt í hvoru lagi
myndi efla mjög eitt félag.“
Finnst þér að þetta hali skilað sér?
„Auðvitað gerðum við okkur strax
grein fyrir því að þetta yrði verkefni
sem tæki nokkur ár að slípa. Það var
ljóst að í báðum félögum var fólk sem
unnið hafði vel og mikið fyrir félögin
og hafði miklar tilfinningar til þeirra.
Margt af þessu fólki var ekki sátt við
þetta og hvarf af sviðinu. Þess vegna
áætluðum við að gefa okkur fimm til
sex ár þar til þessir hlutir væru búnir
að jafna sig. Þegar þór og Týr vom
sjálfstætt starfandi félög var um-
hverfið í Eyjum dálítið sérstakt. Þá
var bæði handbolti og fótbolti, en
knattspymuráðið sjálfstæð eining og
rekið sem slíkt. Við í Þór höfðum
tekið að okkur rekstur handbolta karla
og stutt þá. Það sem við vissum að
yrði erfiðast, fyrir utan að Þórarar og
Týrarar þyrflu að fá tíma til að átta sig
á breyttu umhverfi, var að ná bæði
knattspymuráði og handboltaráði til að
koma inn í eitt félag. Þetta hefur oft
verið mjög snúið, en mér finnst sér-
staklega núna síðasta eina og hálfa
árið að þetta sé að smella saman. Til
marks um það er nú að verða til eitt
unglingaráð sem fer með málefni
knattspymu og handknattleiks. Við
settum okkur það markmið að allt
bókhald félagsins yrði fært á einum
stað og rekið á einni skrifstofu og nú í
sumar er aðalskrifstofa félagsins farin
að sjá um bókhald knattspymunnar
líka.“
Getum verið nokkuð sáttir
með ijárhagsstöðuna
Hvemig er þá fjárhagsstaða félagsins?
„Meistaraflokkar handboltans og
knattspymudeildimar em rekin undir
sér kennitölu. Staða þeirra er þokka-
leg. íþróttahreyfingin, eins og við
sjáum víða um land á hins vegar alls
staðar í erfileikum, vegna fjárskorts.
Ég myndi segja að við í Eyjum getum
verið mjög þokkalega sátt með
stöðuna eins og hún er í dag. Það er
ekki búið að setja reikningana endan-
lega upp fyrir næsta aðalfund sem
verður í lok mánaðarins. En við
verðum lfklega með þetta í jámum og
hugsanlega einhvem undirballans. En
á þessu stigi get ég ekki fullyrt neitt
um það.“
Þannig að sameiningin hefur ekki
aukið skuldasöfnunina?
„Nei, það er líka annar hlutur sem
við verðum að hafa í huga. Þór og Týr
vom komnir í þá stöðu að geta ekki
greitt ferðakostnað fyrir sína þátttak-
endur, en ÍB V-íþróttafélag hefiir greitt
ferðakostnað fyrir alla í félaginu.
Aðalstjóm greiðir til að mynda
þjálfaralaun, nema hjá meistaraflokki,
þannig að umhverfið er miklu betra.
Um síðustu áramót var hins vegar
tekin sú ákvörðun að borga með
eingreiðslu ferðakostnað yngri flokk-
anna, síðan er það mál hverrar deildar
eða flokks hvaða ferðamáta hann kýs.
Þrátt fyrir að yngri flokkamir fái frítt
með Herjólfi, þá em ferðir með
Heijólfi inni í þessari eingreiðslu.“
Hvemig skynjar þú þessa breytingu
hjá hinum almenna félagsmanni, sem
á böm í yngri flokkunum?
„Ég held að þessi aðgerð sé að skila
okkur mjög góðu. Eflaust er þetta
töluverð breyting fyrir foreldra, en
leggur á móti meir ábyrgð á stjóm-
endur flokkanna. Það var ljóst á
síðasta ári að við gátum ekki staðið
undir því að flytja alla þátttakendur á
þau mót sem flokkarnir taka þátt í. En
ferðakostnaður flokkanna á ári er á
bilinu 17 til 19 milljónir."
Peningum ekki safnað
En finnst þér ekki hlutur foreldra og
hins almenna félagsmanns fyrir borð
borinn. Hann er að vinna mikla sjálf-
boðavinnu fyrir félagið og hlýtur að
spara félginu peninga í íeiðinni en
síðan þarf hann að borga endalaust.
Hvað verður um spamaðinn?
„Auðvitað er fullt af fólki að leggja
mikið úl félagsins með sjálfboðavinnu
og öðm slíku í sambandi við pæju- og
shellmót, og þjóðhátíð. Það er líka
ljóst að félagið væri ekki til ef fólk
legði ekki fram þessa vinnu. Aðal-
stjóm tók þá ákvörðun að safna ekki
peningum. Allir þeir aurar sem koma
inn til félagsins fara í hreyfinguna, til
þess að efla hana. Við höfum legið
undir gagnrýni fyrir að borga fúllt fyrir
meistaraflokkana, en ekki fyrir yngri
flokkana og auðvitað em mörg rök
fyrir því. Það er líka mjög dýrt að reka
meistaraflokkana og við teljum nauð-
synlegt að halda okkur í þessum
klassa og árangri sem meistara-
flokkamir hafa verið að ná. Það em
fjögur lið í úrvalsdeildinni og það er
ekkert bæjarfélag á landinu sem býr
við það. Við tókum þess vegna þá
ákvörðun að skera ekki ferðakostnað
þeirra niður, enda má segja að þá
hefðum við raskað öllu þeirra fjár-
málaumhverfi. Reyndar skámm við
mikið niður hjá þeim, því að við
höfðum greitt fyrir þá í deildarbikarinn
og allar ferðir sem þeir fóm vegna
þeirrar keppni, auk æfingaferða.
Þannig að núna greiðum við bara fyrir
meistaraflokkana í íslandsmótinu."
Kemur þessi stefna ekki til með að
bitna á uppbyggingu yngri flokkanna
og grasrótinni?
„Auðvitað þarf að fylgjast með
þessu og það getur vel verið að upp
renni betri tíð með blóm í haga svo að
við gætum endurskoðað þessa ákvörð-
un og gert betur. En ef við lítum á þau
félög sem við emm að keppa við, þá
em þau félög að láta greiða langt um
hærri æfingagjöld heldur en við. Við
emm varla hálfdrættingar á við til
dæmis Reykjavíkurfélögin. Hitt er
annað mál að það sem auðveldar
öðmm félögum er að þau búa ekki við
þessi ferðahöft sem við þurfum að búa
við vegna legu okkar á landakortinu,
en stærsti kostnaðurinn í starfi
félagsins er einmitt ferðakostnað-
urinn."