Fréttir - Eyjafréttir - 02.11.2000, Blaðsíða 6

6
Fréttir
Fimmtudagur 2. nóvember 2000
LEIFUR, Garðar og Hörður voru meðal gesta á opnuninni.
Gaui í Gíslholti:
Frábærar viðtökur
Guðjón Ólafsson, Gaui frá
Gíslholti, var með
myndlistarsýningu í Akógeshúsinu
um helgina. Formlega var sýningin
opnuð á föstudagskvöldið og var
fjöldi manns mættur til að heiðra
Guðjón sem þarna var opna sína
fjórðu eða timmtu einkasýningu.
Það er engan leiða að finna í
verkum Gauja sem þarna sýndi
olíumálverk, vatnslitamyndir og
teikningar.
Um leið og verk Gauja glöddu
augað á opnuninni hljómaði í
eyrum létt tónlist. Þar voru á
ferðinni Ósvaldur sonur Gauja,
sem lék á píanó og gítar, Högni Þór
Hilmisson sem plokkaði bassa og
Hrafnhildur Helgadóttir sem söng
eins og engill.
Sjálfur segist Gaui ekki getað
annað en verið ánægður með
viðtökur gesta á sýningunni. „Þetta
gekk Ijómandi vel og ég þarf ekki
að kvarta,“ segir Guðjón. „Það var
tónlist og fjör á opnuninni þar sem
Ósvaldur, Högni og Hrafnhildur
fiuttu nokkur lög. Sýningin gekk
vel í alla staði. Ég taldi rúmlega
300 í gestabókinni þannig að gestir
hafa örugglega verið nálægt 400.
Ég vil nota þetta tækifæri til að
þakka móttökurnar,“ sagði Gaui í
Gíslholti að lokuM.
KRISTÍN og Sjöfn voru mættar á sýninguna hjá Gauja.
Fyrrum skipverjar á Ófeigi VE skrifa:
Laun okkar
eru mun lægri
Þann 27. október sl. birtist frétt á
Eyjafrettir.is. Daginn eftir birtist
svipuð frétt í DV. I þessum fréttum
kemur fram að Stígandi (Blátindur -
Bláberg) hafi greitt hæstu meðallaun
landsins og að þar sé um að ræða laun
skipverja á Ófeigi VE 325.
Þar kemur einnig fram að útgerð
Ófeigs hafi á sínum tíma sent þessar
upplýsingar til Frjálsrar verslunar sem
af „einhverjum ástæðum" hafi ekki
birt þær í blaði sínu.
Að gefiiu tilefiii viljum við að
eftiifarandi komi fram:
-Skv. okkar vitneskju hefur Stígandi
aldrei birt tölur um veltu, ársverk eða
meðallaun í tímariti FV.
-Að í símtali (31.10.) við skrifstofu
FV staðfestir blaðamaður þetta.
-Að meðallaun okkar sjömenn-
inganna, sem reknir vorum af Ófeigi
sl. vor, eru miklum mun lægri en
þessar tölur segja til um.
Að lokum: Hvaðan koma þær upp-
lýsingar sem birtast á Eyjafrettir.is og
í DV? Koma þær frá útgerðarmanni
Ófeigs VE? Ef svo er, hver er þá
ástæða þess? Getur hugsanlega verið
að sá mæti maður sé að reyna að
dreifa athygli almennings og íjölmiðla
annað, nú þegar við eigum í
launadeilu og málaferlum við hann
um vangreidd laun? Svari hver fyrir
sig.
F.h. „7-menninganna“
Bergur Páll Kristinsson
Víglundur Þ. Víglundsson
ÞESSI sérkennilegi sveppur hefur síðustu daga verið að koma fram
í dagsljósið í krónni hjá Berg VE. Sigurgeir Sævaldsson, stýrimaður,
segir að sveppurinn vaxi út úr spýtu sem er ættuð frá Frakklandi.
„Spýtan var utan um vírrúllu sem við fengum frá Frakklandi. Það
var fyrir ekki svo löngu að við sáum að eitthvað einkennilegt var að
gerast. Fljótlega kom í Ijós sveppur sem nú skartar þremur höttum.
Eg hef aldrei séð svona svepp áður enda er hann trúlega franskur.
Við ætlum að fá einhvern sérfræðing til að segja okkur hvort hérna
er á ferðinni lystilegur ætisveppur eða stórhættulegur of-
skynjunarsveppur. Þangað til þori ég ekki að snerta hann,“ sagði
Sigurgeir.
Af heimtufrekum
kennurum
Þá eru kennarar á leiðinni í verkfall, rétt eina
ferðina enn. Einhvem veginn finnst skrifara eins
og það hafi verið nánast árviss viðburður, allt frá
því að þeir fengu þann rétt í hendur fyrir einum
fimmtán árum eða svo. Reyndar segja
einhveijir úr þeirra hópi að framhaldsskóla-
kennarar hafi aðeins farið þrisvar í verkfall á
þessum fimmtán ámm en skrifari trúir því nú
mátulega, það er ábyggilega langtum oftar.
Og nú, eins og áður, halda kennígar því ífam að
þeir séu með alltof lág laun. Og miða sig við
einhveija aðra, rétt eins og það sé hið eina rétta í
stöðunni. Kennarar í framhaldsskólum em með
eitthvað um 130 þúsund krónur á mánuði og
skrifara finnst það bara andsk... nóg handa þeim.
Þeir eru eitthvað að halda því fram að aðrir í
sambærilegum stöðum séu með langtum meira,
til dæmis séu prestar með yfir 200 þúsund á
mánuði og hjúkrunarfræðingar með 270 þúsund.
Og hvað kemur það málinu eiginlega við? Hlut-
verk presta og hjúkrunarfræðinga er bara miklu
þýðingarmeira en það að sitja á rassinum yfir
einhverjum krakkagemlingum. Svo eru prestar
og hjúkrunarfræðingar ekki í fríi fjóra mánuði á
hverju sumri og mánuð yfir jólin og annan
mánuð í kringum páskana og svo mánuð í
öskudags- og 1. desfrí og alls konar mánaðarfrí
og svo mánuð í verkfalli á hverju ári. Prestar og
hjúkrunarfræðingar fara nefnilega ekki í
verkfall. Þess vegna eru launin þeirra svona
miklu hærri en hjá kennurum. Prestar og hjúkr-
unarfræðingar eru líka miklu færri en kennarar
og þess vegna er líka hægt að hafa launin þeirra
hærri. Auðvitað er ekki hægt að hækka launin
jafnmikið hjá jafn íjölmennri stétt og kennumm,
það kostar allt of mikið. Þetta skilja allir, nema
kennarar sem æpa og öskra á hærri laun þó að
launin séu alveg nógu há hjá þeim.
Svo hafa skólastjórar líka verið að kvarta yfir
því að þeir fái ekki kennara í vinnu, þeir fari í
önnur störf sem þeir segja að séu betur borguð.
Skrifari gefur nú lítið íyrir svoleiðis málflutning.
Auðvitað em skólastjóramir á mála hjá kenn-
umm, ef kaupið er hækkað hjá kennumnum þá
hækkar kaupið líka hjá skólastjómnum og það
þarf nú ekki merkilegar rannsóknir til að sjá að
allt er þetta eitt og sama plottið, til þess eins gert
að svíða meira fé út úr skattborgumnum.
Nú, ef kennarar vilja endilega fara að gera
eitthvað annað en að kenna, þá bara mega þeir
það. Skrifari þekkir til dæmis unga stúlku sem
kláraði sitt kennaranám í fyrra og fór að kenna,
á bara ágætislaunum, eitthvað rúmum hundrað-
þúsundum á mánuði. I vor ákvað hún að hætta
að kenna og réði sig á skrifstofu í Reykjavík þar
sem hún svarar í símann frá klukkan níu til
fjögur á daginn og hellir upp á kaffi fyrir sam-
starfsfólkið. Fyrir þetta fær hún borgaðar 170
þúsund krónur á mánuði og segist vera ánægð
með það. Enda ekki líku saman að jafna, alla
vega er það í huga skrifara mun meira starf að
vera ábyrgur fyrir símaþjónustu og kaffiuppá-
hellingu í stóm fyrirtæki en að sitja sem bamapía
yfir nokkmm krökkum.
Skrifari hefur líka oft velt því fyrir sér hvað
orðið hafi af öllum hugsjónamönnunum sem
áður vom í kennarastéttinni. Þegar skrifari var í
skóla vom menn kennarar af hugsjón fyrst og
fremst, launin sem þeir fengu vom númer tvö.
Þeir gömlu, góðu kennarar töldu heldur ekki
eftir sér að vera í félagsstarfi með nemendum
sínum á kvöldin og fara með þeim í skóla-
ferðalög án þess að fara fram á að fá borgað fyrir
það. Þeir fóm heldur aldrei í verkfall. Reyndar
lifðu þeir ekki neinu áberandi lúxuslífi en þeir
komust ágætlega af, höfðu nóg til hnífs og
skeiðar og vom ekki sýknt og heilagt að bera sig
og sín laun saman við einhverja aðra. Hvemig í
ósköpunum skyldi standa á því að þessi gömlu
og góðu gildi em algerlega dottin út hjá
kennarastéttinni í dag? Obbinn af kennurum er
nú í því árið um kring að heimta hærri laun í stað
þess að sinna því verkefni sínu að kenna fólki.
Væri ekki heillaráð að reyna að losna við þetta
heimtufreka fólk og ráða til kennslustarfa fólk
sem vill kenna og er ekki alltaf að velta fyrir sér
hvað það fær í kaup?
Sigurg.