Fréttir - Eyjafréttir - 02.11.2000, Blaðsíða 13

Fimmtudagur 2. nóvember 2000
Fréttir
13
Snorri Óskarsson skrifar:
r
I sameign minninganna
Ég heyrði
sagt um hina
merku ráð-
stefnu um sl.
helgi þar sem
rætt var um
framtíð Eyj-
anna að haft
var á orði að
menn skyldu
hætta þessu
neikvæða
umtali og
snúa sér að því að gera það sem er til
heilla fyrir byggðina okkar. Svona
umræða líkar mér! En auðvitað sögðu
menn eitt og annað sem aðrir tíunda
og leggja út af en ég staldra aðeins við
eitt atriði sem hefur gjaman borið á
góma þegar menn hafa rætt um
málefni Vestmannaeyjabæjar. Ein-
hvers staðar í umræðunni kom fram
athugasemd vegna kaupa okkar Betel-
inganna á Samkomuhúsinu. Haft er
svo á orði að skilja má að húsið sé
farið úr bænum. En auðvitað sjá
glöggir menn að það er nú ekki rétt.
Én er eitthvað slæmt við það að við í
Betel keyptum húsið?
f fyrsta lagi þá var húsið þvílík
skömm og hneisa fyrir Eyjamar áður
en við komum að því að grófustu orð
fá vart því líst. Enginn vildi eiga né
taka ábyrgð á húsinu. Öll starfsemi
sem hafði farið þar af stað lagði upp
laupana eða fór á hausinn. Skýrsla
sem fylgdi kaupunum gerði ráð fyrir
tugum milljóna í tilkostnað vegna
niðumíðslu á fasteigninni.
f öðm lagi, þá gat bíóið ekki borið
sig. Menn nenntu ekki að mæta í
ullamærbuxum eða pijónavettlingum
til að geta horft á eina mynd vegna
kuldans í salnum, enda fóm menn
annað hvort á bíó í borginni eða leigðu
sér ræmu og sátu heima. Annað
skemmtanahald hafði flúið í önnur hús
sem karlaklúbbamir í Eyjum áttu. Þá
fór fjárhagslegi gmndvöllurinn undan
Samkomuhúsinu.
í þriðja lagi þá hafa Vestmanna-
eyingar haft meiri og fijálsari aðgang
að húsinu en nokkm sinni áður þar
sem ávallt er ókeypis inn í sameign
minninganna.
Aðeins tveimur atriðum er úthýst
hjá okkur og það er víni og tóbaki.
Hver einasti aðili sem komið hefur til
að halda tónleika eða göfgað
menningarstarf hefur fengið hlýjar
móttökur og jafnvel frían aðgang, svo
sem skólakórar Eyjanna. En af hveiju
eiga Vestmannaeyingar ekki hlutdeild
í núverandi starfsemi?
Hvers vegna telst þetta ekki vera
heppilegt fyrir Eyjamar? Hvað segja
þeir sem hafa setið ráðstefnur í
Höllinni? Það hefur auðvitað blasað
við okkur í Betel að allir vilja eiga
aðgang að húsinu. Þannig er málið, og
kæri Vestmannaeyingur, horfðu með
björtum augum á þá hlið. Þannig er
safnaðarstarfíð einnig auglýst. Allir
hjartanlega velkomnir! En finnst
mönnum þeim vera úthýst? Við bjóð-
um upp á lifandi söng og sanna gleði,
má það ekki vera um Jesú Krist? Þarf
það að vera um gamla Jón? f Betel
getur Jón orðið „nýr;“ ..þér erað ný
sköpun í Kristi... segir Biblían! Við
leyftim papakrossinum að lýsa upp og
minna þig á veginn til himins, fínnst
þér húsið ekki fá sóma af því? Okkur
hefur meira að segja dottið í hug að
bjóða málningarfyrirtækinu Hörpu
auglýsingapláss á suðurgafli með slag-
orðinu „þeir nota hörpu á himnurrí*.
Við meira að segja bjóðum fólki að
koma hálfsmánaðarlega og bergja á
víni ( á kostnað hússins ath.) til að
minnast dauða og upprisu Jesú Krists,
áttu ekki samleið í því atriði með
okkur?
Þú ætlar ömgglega að fara til him-
ins þegar þú deyrð, ekki satt? En að
því er fundið að Samkomuhúsið er of
stórt fyrir þennan litla söfnuð, og ef þú
lesandi minn ert inni á því þá getur þú
með þinni nærvem breyttþví. Þú getur
breytt Eyjunum með því að gefast
Guði. Við höfum ekki úthýst neinum,
aðeins spillingaröflin og syndin eiga
ekki innangengt. Og við teljum það
vera í góðu lagi þar sem þau komast
ekki heldur til himins. En kæm Vest-
mannaeyingar, það er okkur sómi að
geta boðið þér, sem vilt trúa á Jesúm
Krist, upp á stóra og rúmgóða aðstöðu
bara svona rétt til að venja okkur við
þegar við komum til himins enda em
„margir salir í húsi Herrans“ syngur
Egill kyntröll Ólafsson. En af hveiju
vilja svona margir Vestmannaeyingar
vera utangátta?
Það skyldi þó aldrei vera að eins og
Vestmannaeyingar fara með Guð og
hans hús þannig muni Guð fara með
Eyjamar? Hann hefur bjargað
Eyjunum frá tortímingu eldgosa en
em þær ofúrseldar tortímandi hugsun-
arhætti mannfólksins sem sækir í allt
annað en Orð Guðs?
Enn um hríð verður Samkomuhúsið
þér opið til að öll fáum við að heyra
hver sé vilji Guðs með okkar líf og
Eyjamar svo vitund okkar vakni og
við göngum Guði á hönd. Það er ekki
veglegra hlutverk ætlað neinu húsi af
hvaða stærðargráðu sem er, en að
opna það hinum lífgefandi boðskap
Jesú Krists til hjálpræðis fyrir mennina
og björgun byggðanna. Þá mun
vonarrík framtíð blasa við Eyjunum
frá og með deginum í dag.
Kœrkveðja, Snorri í Betel
Hanna María Siggeirsdóttir skrifar
Misskilinn mismunur á lyfjaverði
Elías V. Jens-
son skrifar
grein í Fréttir
26. október
sl., þar sem
hann heldur
því fram að
mismunur á
verði tveggja
lyfjaskammta
sama lyfs,
Mevacor 40
mg, 98 stk.,
sé kr. 6212, annars vegar hjá Apóteki
Vestmannaeyja og hins vegar hjá
apóteki uppi á landi. Máli sínu til
stuðnings birtir hann pokamiða
tveggja afgreiðslna úr sitt hvom apó-
teki. Reyndar má benda á, að þessir
miðar sanna ekki neitt, þar sem ekki
kemur fram um hvaða lyf var að ræða,
í hvaða styrkleika eða í hvaða magni.
Jainvel þótt munur geti verið á hluta
sjúklings á milli apóteka á ýmsum
tímum, eins og vanalegt er um aðra
vöra (t.d. er kílóverð á kjúklingum
stundum kr. 199, og stundum ca. kr.
800), þá er mjög óvenjulegt að munur
sé á heildarverði lyfja á milli apóteka
á sama tíma. Þau heildarverð sem
Elías gefur upp era annars vegar kr.
10.574 og hins vegar kr. 16.786.
Nú vill svo til, að skv. lyfjaverðskrá
sem í gildi var í maí og júní sl., er
Elías sótti lyf sín, er verðlistaverð á
Mevacor 20 mg., 98 stk., nákvæmlega
kr. 10.574, en verðlistaverð á Mevacor
40 mg., 98 stk., kr. 16.786. Það virðist
því blasa við, að Elías er að tala um
mismunandi styrkleika á Mevacor,
annars vegar 20 mg, og hins vegar 40
mg. Ef það er rétt hjá honum að hann
hafi átt að fá 40 mg styrkleika í báðum
tilvikum, blasir líka við að afgreiðsla
sú sem hann fékk hjá höfuð-
borgarapótekinu hefur líklegast verið
röng!
Elías segist hafa fengið afslátt á
sjúklingshluta sínum hjá apótekinu
uppi á landi, en eins og áður greinir
era apótek með ýmsa afslætti í gangi á
ýmsum tímum á hluta sjúklings, enda
er Tryggingastofnun ríkisins sífellt að
velta lyfjaverðinu yfir á sjúklinga með
því að hækka hlut sjúklings í
lyfjaverði.
Sé það rétt, að Elías sé að bera
saman epli og appelsínur, er það
alvarlegt mál, bæði að fólk sé að fara
með rangar upplýsingar í fjölniiðla, og
að verið sé að grafa undan verslun í
heimabyggð um leið og einmitt nú er
mikilvægt að við stöndum saman um
að sem mest þjónusta sé í höndum
heimamanna.
Að sjálfsögðu tel ég nauðsynlegt að
Eyjamenn búi við sama verðlag og
fólk uppi á landi, og að Apótek Vest-
mannaeyja bjóði lyf á sem bestu verði
og upp á sem besta þjónustu. Þetta er
markmið okkar allra, en neikvæð
blaðaskrif af ofangreindu tagi era ekki
leiðin að því markmiði.
Með kveðju,
„Frú apótekari".
ísólfur Gylfi Pólmason skrifar um Eyjar 2010:
Gagnrýni sett fram á skemmtilegan hátt
„Eitt er að sá
hugmynd og
annað að
framkvæma
hana“, vora
upphafsorð
Omars Garð-
arssonar rit-
stjóra Frétta
er hann setti
ráðstefnuna
Eyjar 2010,
sem haldin
var sl. laugardag.
Ráðstefnan var fjölsótt og afar vel
undirbúin, þar sem ungt og efnilegt
Eyjafólk skipulagði ráðstefnuna ásamt
forstöðumönnum Frétta o.fl. Margir
tala oft með lítilsvirðingu um ráð-
stefnur og víst er að þær era mis-
munandi eins og mennimir sem að
þeim standa. En gamalt máltæki segir
að orð séu til alls fyrst og víst er að
margar snjallar hugmyndir vora
ræddar og gagnrýni sett fram á óvenju
jákvæðan og skemmtilegan hátt, t.d.
hjá Andrési Sigurvinssyni leikara.
Við lifum gríðarlega breytingatíma
á öllum sviðum. Við höfúm í raun vart
við að fygjast með þróuninni. Þau
vora fleyg orð rektors Háskólans á
Akureyri þegar hann sagði að það
væri ögran fólgin í því að vera Islend-
ingur. Vissulega má einnig segja að
það sé ögran í því að vera Vest-
mannaeyingur. Páll Marvin í
Þróunarsetrinu hafði unnið könnun
um styrkleika og veikleika, ógnir og
tækifæri Eyjanna.
Það er auðvitað alveg ljóst að það er
nauðsynlegt að renna fjölbreyttari
stoðum undir sterkt atvinnulíf Vest-
mannaeyja. Þá vakna að vonum
spumingar um það hver eða hverjir
eigi að hafa að því framkvæði. Oft er
sagt við þingmenn: „Hvað getið þið
gert fyrir okkur?“ Við getum að
sjálfsögðu aðstoðað en allar þær
lausnir sem koma af himnum ofan era
dæmdar til að mistakast. Jarðvegurinn
verður að vera fyrir hendi og áhugi og
undirbúningur heimamanna verður að
koma til.
Stundum er sagt að ungt fólk
mennti sig og snúi síðan ekki til baka í
heimabyggð. Þorsteinn rektor benti á
athyglisverðar leiðir til að fylgjast með
ungu fólki í framhaldsnámi með því
að halda skrá um þá og bjóða síðan
vinnu, t.d. fyrst yfir sumartímann.
Þetta er möguleiki í gegnum Nýsköp-
unarsjóð námsmanna.
Ohætt er að segja að margar
athyglisverðar hugmyndir hafi komið
fram á ráðstefnunni. Nú er að vinna úr
þeim og nýta þær sem best. Því ekkert
gerist ef engar hugmyndir verða til.
Vert er að þakka öllum þeim er
stóðu að þessari skemmtilegu og
fróðlegu ráðstefnu. Nú er að bretta
upp ermar í áframhaldandi vinnu og
útfærslu hugmyndarinnar.
Höjiindur er alþingismaður.
Spurt er.......
Hvernig
fannst
þér
ráð-
stefnan
Eyjar
2010?
Helga Dís Gísladóftir, í Kóma:
„Hún var alveg frá-
bær. Ég hekl að
lausnin liggi klár
fyrir, það þarf ekki
að setja prózak í
neysluvatnið hjá
okkur til að porra
okkur upp, el' allir sýna sömu
jákvæðni og var í Týsheimilinu á
laugardaginn þá cr þetta enginn
vandi."
.lóhann Jónsson, frá Eaufási:
„Hún var ágæt. Það
sem mér fannst
koma vcl fram á
henni var sú gamal- !
kunna viska að ef
við viljum að eitt- j
hvað gerist, þá [
verðum við að gera f
það sjálf.”
Haraldur Sverrisson, skipst jóri:
„Ég hef ekki mikla !
reynslu al' setum á i
ráðstefnum sem f
þessari en mér j
i'annst hún góð og j
sérstaklega gaman \
að vera á henni.
Svona samkomur )
hljóta að vera til góðs, þarna
skapaðist jákvætt hugarfar og
samkennd meðal þátttakenda."
Lilja Bjiirg Arngrínisdóttir, i
nemandi:
„Frábær í alla staði j
og heppnaðist mjög j
vel."
Elías Gunnluugsson, frá Gjá-
bakka:
„Ekki nógu vel.
Mcr fannst frum-
mælendurnir sumir |
of mikið uppi i skýj- j
unum. T.d. var lítið ’
minnsl á atvinnulífið !
eins og það er í dag. J
Þá var lítið talað um sameiningu ;
frystihúsanna og I lerjóllsmálið svo ;
og hvernig vélstjórnar- og skip- ;
stjórnarnámið slendur."
Kristmann Karlsson, heildsali:
„Meiri háttar. Sér-
staklega fagna ég
|ieirri jákvæðni sem
þar var ríkjandi og
þeim skilaboðum að
við eigum að gera
hlutina sjálf."