Fréttir - Eyjafréttir - 02.11.2000, Blaðsíða 10

10
Fréttir
Fimmtudagur 2. nóvember 2000
Eyjar 2010: Tækifeerin eru á hverju strái er m<
Að hafa trú á
-er samt lykillinn að því að snúc
í allt sóttu rúmlega 300
manns ráðstefnuna Eyjar
2010 í Tysheimilinu á
laugardaginn.
Ráðstefnunni var skipt í
tvennt, annars vegar voru
fimm framsögumenn og
hins vegar voru birtar
niðurstöður þemahópa
sem verið hafa að störfum
undanfamar vikur. I
framhaldi af því var
pallborð með
alþingismönnunum Áma
Johnsen og Lúðvík
Bergvinssyni og
bæjarfulltrúunum Helga
Bragasyni og Guðrúnu
Erlingsdóttur.
Benedikt Gestsson
blaðamaður fylgdist með
ráðstefnunni og gerir hér
grein fyrir því helsta sem
kom fram hjá
framsögumönnunum,
Þorsteini Gunnarssyni,
Áma Sigfússyni, Úlfari
Steindórssyni, Guðna
Valtýssyni og Andrési
Sigurvinssyni.
Stríð kynslóðanna
Fyrsti framsögumaður á ráðstefnunni
Eyjar 2010 var Þorsteinn Gunnarsson,
rektor Háskólans á Akureyri. I
framsögu sinni fjallaði hann um
mikilvægi háskólasamfélags og æðri
menntunar fyrir byggðaþróun. Hann
kom víða við í erindi sínu og fjallaði
um uppbyggingu dreifðra byggða
erlendis og sitthvað sem Islendingar
mætlu þar af læra. Beindi hann í þeim
efnum hvað mest augum sínum til
uppbyggingar sem fólgin væri í upp-
lýsingatækninni og tók dæmi frá
Skotlandi þar sem gerð hefði verið tíu
ára áætlun um uppbyggingu atvinnu-
tækifæra þar sem upplýsingatæknin
væri það „skothelda gler“ sem byggt
væri á. Þessi líking er hér viðhöfð
sökum þess að þó að ýmislegt sé
jákvætt við fjarvinnslu sem byggir á
upplýsingatækni og netvæðingu, þá
eru dæmin til þar sem slík uppbygging
hefur beðið skipbrot. Hefur þar
gleymst að slík markaðssókn þarf
góðan undirbúning ef vel á að takast.
Þorsteinn sagði að meðal verkefna
sem unnin væru á áðumefndu skosku
verkefni væru uppbygging gagna-
banka, markaðsrannsóknir og upp-
bygging sjúkraskrár fyrir gagna-
vinnslu í Bandaríkjunum. Allt hið
jákvæðasta mál sem hleypt hefði
jákvæðum hugmyndum inn í sam-
félagið. Benti Þorsteinn á slíka
möguleika fyrir Eyjar, þar sem ekki
væri nauðsynlegt að hafa viðdvöl á
íslandi, heldur gætu slík fyrirtæki í
Eyjum verið í beinum tengslum við
fyrirtæki á meginlandi Evrópu, eða
annars staðar í heiminum.
Eitt það athyglisverðasta sem Þor-
steinn kom inn á í erindi sínu var sú
áleitna spuming sem felst í hugmynd-
inni um að mennta fólk í burtu. Og í
framhaldi af því, burtu frá hverju?
Sagði hann slíkar hugmyndir alltaf
hafa verið uppi og væri jafnvel eitt
helsta einkenni á stríði kynslóðanna
alla tíð. Samkeppnin um vinnuaflið
hafi alla tíð verið til staðar og fólk
hefði flutt sig á milli þar sem tekju-
möguleikamir væm, þetta væri gömul
saga og ný. Velmegun einstaklinga nú
væri fólgin í menntun, sem væri öllum
opin og þess vegna ekkert óeðlilegt
við að ungt fólk reyndi að sjá sér
framtíðarfarborða á vettvangi nýrrar
tækni og tækifæra. Þróunin væri hins
vegar sú að með aukinni menntun og
möguleikum til menntunar fjölgaði til
að mynda konum á vinnumarkaði,
enda hvatning í samfélaginu til þess að
konur sæktu meira fram. í því sam-
bandi nefndi hann að staða fjöldksyld-
unnar og viðhorf til hennar væri af allt
öðrum meiði en fyrir nokkmm ára-
tugum. Þess vegna væri verið að sjá
fram á gjörbreytt samfélag innan
nokkurra ára. I ljósi þessa vöknuðu
því ýmsar spumingar sem menn yrðu
að svara, sérstaklega í samfélagi eins
og Vestmannaeyjum, þar sem fjar-
lægðir em litlar og að sumra áliti
íjölskylduvænt í mörgu tillti.
Þorsteinn velti einnig upp spum-
ingunni um hvað hið margnefnda
þekkingarsamfélag væri og íyrir hvað
það stæði í ljósi breyttra tíma og
viðhorfa. I því sambandi benti hann á
að hvers kyns sértæk þekking myndi
aukast og þar af leiðandi sér-
fræðingum íjölga, þar sem fleiri fæm
út í stjómun. Hvemig yrði lagskipting
stétta í slíku samfélagi í ljósi stéttar-
skiptingar lyrri tíma?
Þjóðvegur framtíðarinnar
Ámi Sigfússon, framkvæmdastjóri
Tæknivals, sá mesta vaxtarbrodd at-
vinnuuppbyggingar í upplýsinga-
tækninni. Hann kallaði fyrirlestur sinn
„Á að íjárfesta í Stoke eða Stakkó“.
Ámi sagði að hvert samfélag ætti
einhveija hliðstæðu, líkt og Eyjamenn
ættu sitt Stakkó ættu Reykvíkingar
sinn Amarhól, eða þjóðin Þingvelli.
Hann varpaði því fram hvers vegna
ijárfestar í Eyjum vildu ekki ljárfesta í
sinni heimabyggð og hvort vantrú ríkti
í Eyjum á möguleikum Vestmanna-
eyja. Til þess að breyta þessu þyrfti að
breyta hugsunargangi í Eyjum og þar
þyrftu Eyjamenn sjálfir að sýna
fmmkvæðið.
Ami benti á ýmsa möguleika sem
Eyjamenn ættu að geta nýtt sér og
horfði hann þá til tækifæra í upplýs-
ingatækni. Hann greindi síðan stöðuna
eins og hún væri nú og hvaða mögu-
leikar væm fyrirsjáanlegir á næstu
ámm bæði hvað varðaði hraða og
magn upplýsinga sem flytja mætti
innan kerfisins. Benti hann í því sam-
bandi á ljósleiðara Línu.Nets og
breiðband Landssfmans. í því sam-
bandi væri ekki verið að tala eingöngu
um tengingu til einstakra fyrirtækja,
heldur inn á hvert heimili. Með
tilkomu ljósleiðara inn á hvert heimili
yrði flutningsgeta 200-föld miðað við
ADSL tengingu núna. Mynd, hljóð og
ýmis gögn bæmst samtímis og fjar-
vinnslumöguleikar yrðu nánast enda-
lausir. Þetta væri hinn nýi þjóðvegur,
hin nýja hraðbraut upplýsinga-
tækninnar.
Ámi sagði að til þess að nýta sér
hraðbrautina yrði að byggja upp
innviði samfélagins út frá breyttum
forsendum og að slík uppbygging
gerði samfélagið áhugavert til búsetu
og ekki síður fyrir fjárfesta. Nefndi
hann að lykilhæfni í tækniþekkingu og
uppbyggingu atvinnutækifæra væri að
finna í sjávarútveginum, ferðaþjónustu
og rannsóknum. Ámi benti og á
möguleika þess að stofna fyrirtæki,
sem unnið gætu ýmsa vinnu sem
undirverktakar fyrir stærri hugbún-
aðarfyrirtæki, en jafnframt myndi
hlutur afþreyingarinnar aukast á
þessum vettangi, sem svo aftur kallaði
á breytt samfélagmynstur og fjöl-
skyldustefnu.
Ámi sagði að Eyjamenn gætu og
nálgast ný tækifæri í upplýsingatækni
þegar hún væri orðin almennari. Hann
sagði þekkingarsamfélagið kalla á
rökræðu og að menn gætu stöðugt
bætt við þekkinguna. Ef hins vegar
ekki yrðu byggðir upp innviðir þessa
nýja samfélags myndu hinir kröfu-
harðari íbúar velja sér annan stað til
búsetu, ef aðeins yrði rætt um
möguleikana yrðu tækifærin að engu.
Ámi sagði tækifærin framundan,
hraðbrautina og fjármagnið til staðar,
en ef Eyjamenn huguðu ekki sjálfir að
sínum málum í þekkingarsamfélaginu
og legðu sig fram um að nýta sjálfir
nýja möguleika og setja fjármagn í þá,
yrðu tækifærin að engu.
Um óraunhæfa drauma
stjómmálamanna
Snæbjöm Guðni Valtýsson, verkefnis-
stjóri hjá Tölvun, fjallaði um
möguleika tölvufyrirtækja í nútíð og
framtíð. Guðni sagði hugbúnaðargerð
eiga sér nokkra sögu í Vestmanna-
eyjum og tiltók Torfa, Birgi, Mugg,
Hafdísi, Agnesi, Prófast og Lunda, og
að þessi kerfi hafi verið unnin og
þróuð að mestu leyti í Eyjum um og
fyrir 1990. Þessi forrit væm ýmist enn
í notkun eða fyrirmyndir núverandi
kerfa. Bónuskerfi Samfrosts, sem að
mestu leyti var verk Gulla Sigurgeirs
og Davíðs í Tölvun væri líklega besta
kerfi sinnar tegundar sem unnið hefði
verið. Jón Leósson vann apótekara-
forrit, sem var víða notað. Hallgrímur
Njálsson skrifaði félagsgjaldaforrit og
ferjuforrit fyrir Heijólf og hann, í
samvinnu við Tryggva Gunnarsson,
vann Intemet forrit, það sem Eyja-
fréttir nota. Margir könnuðust einnig
við Eyjanetið svokallaða, þar sem
frystihúsin, Bæjarveitur, Ráðhús og
ýmsar stofnanir bæjarins væm sam-