Harmoníkan - 01.05.1999, Qupperneq 8

Frá harmoníum til Harmoniku
Við sðlsetur á Canari, umhverfið pálmum prýtt í bakgrunninum.
Sigríður Norðkvist í
kynningu blaðsins.
Sigríður Norðkvist er ein þeirra
kvenna sem tengd er harmonikunni
og samtökum hennar í frístundum
sínum. Hún er fædd 7. júní 1935 á
ísafirði, en ólst upp í Bolungarvík frá
tveggja ára aldri. Foreldrar hennar
skildu.
Sigríður átti eina systur. Eins og
alvanalegt var í slíkum tilvikum varð
að skipta börnunum á heimili, og
var Sigríður um tíma á Siglufirði með
móður sinni. Þegar hún náði 10 ára
aldrinum og aftur komin til Bolung-
arvíkur skaust hún á ný til Siglu-
fjarðar í hálfan mánuð, og kynntist
þá örlítið fyrstu handbrögðunum við
orgelleik í heimsókninni þangað.
Hún fékk að elta hendur manns
móður sinnar Lúðvíks Kristjánsson-
ar á hljómborði orgels í sálminum
Herra minn guð til þín. Það þróaðist
einnig á þessum aldri að Sigríður hóf
að læra á gítar, er leiddi til þess að
hún fór að leika á hann í Hjálpræðis-
hernum í Bolungarvík hjá Laufey Elí-
asdóttur sem var í Hjálpræðishern-
um á ísafirði. Seinna kenndi Sigríður
sjálf á gítar.
Fóstursystir Sigríðar hafði orgel í
geymslu og komst hún eitt sinn í að
prófa það og gekk furðu vel. Síðar
beitti hún sér mun meir að orgelinu
og þar kom, að hún var beðin um að
spila við guðþjónustu í Bolungarvík,
þá 16 ára gömul.
Eftir það var hún hvött til að
sækja orgelnám á ísafirði sem hún
og gerði í einn og hálfan vetur. Sig-
ríður Norðkvist ímyndaði sér ekki
þá að hún væri orðin organisti í Bol-
ungarvík til næstu 35 ára. í ein tvö ár
á milli 17 og 19 ára aldurs tók hún
þátt í að spila á böllum, þá var
píanóið hennar hljóðfæri en Theo-
dór Kristjánsson er nú býr í Hvera-
gerði harmonikuleikarinn. Sigríður
rifjar upp eitt sinn þegar hún var að
spila á jólaballi, annan í jólum með
Ólafi Daða Ólafssyni sem nú er lát-
inn. Það var svarta bylur, þau urðu
að kafa snjóinn upp í mitti og harm-
onikuleikarinn bar hljóðfæri sitt á
bakinu í léreftspoka. Engum lifandi
manni kom til hugar að fresta ball-
inu. Svona atvikaðist þetta stundum
í þá daga. Sigríður flutti til Reykjavík-
ur 1987 og skyldi eftir píanóið sem
hún átti fyrir vestan yfir sumarið. Til
að detta ekki alveg út úr músíkinni
fór hún á tónleika hjá Karli Jónatans-
syni og kaupir sér upp úr því harm-
oniku og stundaði síðan nám hjá
Karli næstu tvo vetur. Seinna lék
hún með í hljómsveit hans. Jafn-
framt hefur Sigríður leikið í tríói Ul-
rik Falkners og verið þátttakandi í
dansspilamennsku af og til auk þess
að vera áfram með í tónlistarstarfi
Karls. Hljómsveit Karls Jónatansson-
ar hélt utan árið 1996 þegar Kaup-
mannahöfn var menningarborg Evr-
ópu, þar sem Sigríður kom fram með
hljómsveitinni er þá taldi eina 40
spilara. Já harmonikan leiðir fólk
víða, því fyrir einu ári síðan er ég
átti þessi orð við Sigríði gerðist það
á Kanaríeyjum, nikkan var með og
hún tók í belginn á hinum þekkta
Klörubar á ensku ströndinni þar
sem Örvar Kristjánsson hefur leikið
undanfarin ár.
Sigríður starfar sem kirkjuvörður
í Hallgrímskirkju, hún var gift Hálf-
dáni Ólafssyni sem nú er látinn og
eignuðust þau þrjú börn.
H.H.
Áskrifendaverðlaun
Harmonikunnar
Síðasta haust fór blaðið af stað með átak til að afla fleiri áskrifenda, bæði
með því að senda áskriftarumsóknir með blöðunum og hvetja þá sem voru
áskrifendur fyrir að útvega blaðinu meiri fjölda áskrifenda.
Verðlaunum var heitið þeim er flestra áskrifenda aflaði blaðinu. Þetta átak
skilaði nokkrum árangri hjá mörgum og kann ég þeim bestu þakkir fyrir.
Sá sem óumdeilanlega útvegaði flesta áskrifendur er Gunnar Ágústsson
formaður Félags harmonikuunnenda í Skagafirði.
Hann fær sérstaka viðurkenningu frá blaðinu sem honum verða afhent í
Húnaveri á fjölskylduhátíðinni helgina 11.-13. júní.
Útgefandi
8