Skessuhorn - 11.06.2008, Blaðsíða 24

24 MIÐVIKUDAGUR 11. JÚNÍ
„Bítl arn ir komu og gjör breyttu
öllu um hverf inu. Þeir færðu auk inn
fersk leika í dæg ur tón list ina, hár­
ið fór að síkka og klæðn að ur inn að
breyt ast. Þannig byrj aði þetta allt
sam an og bít ið kall aði fram mikla
og lif andi tísku strauma. Við fór­
um okk ur ró lega í þessu, spil uð­
um alltaf í okk ar hljóm sveit ar föt­
um og vor um snyrti lega klædd ir.
Fljót lega þró að ist þetta þó hjá okk­
ur út í tísk una sem var á þess um
tíma. Við fylgd um þeirri tón list ar­
stefnu sem var að hefja inn reið sína
og það gekk mjög vel. Hljóð færa­
skip an in hjá okk ur var þannig að
við gát um spil að hvaða tón list sem
var. Það var til dæm is skemmti legt
fyr ir okk ur að breyta út af sveita­
ballamús ík inni þeg ar við vor um
fengn ir til að spila á Sögu í Súlna­
saln um í fimm eða sex vik ur. Þá
þurft um við að skipta al gjör lega um
gír í mús ík inni, það var minna um
bít ið og rokk ið. Það hent aði okk­
ur á gæt lega, ekki síst mér. Ég hef
alltaf ver ið meira fyr ir ball öð urn­
ar og ró legu lög in. Það var þannig
á Sögu að ef hljóm sveit ir fóru yfir
á kveð inn styrk þá sló raf magn ið út.
Það reyndi aldrei á það hjá okk ur.“
Þannig seg ir Sig ur steinn Há kon ar­
son, Steini í Dúmbó, frá. Hljóm­
sveitin var þekktasta hljóm sveit­
in af Skag an um og í raun fram lag
Akra ness til bítla tíma bils ins, þeg­
ar það grass er aði hvað mest á sjö­
unda ára tug síð ustu aldr ar. Blaða­
mað ur Skessu horns gerði sér ferð
á Dal braut ina á Akra nesi á dög un­
um til að spjalla við Steina um árin
með Dúmbó, sem mörg um fannst
alltof fá. Steini var eins og kom
fram í „Sögu hljóm sveit ar“ í ár­
bók Akra ness árið 2004, að al stjarn­
an í hljóm sveit inni, en eft ir að hann
hætti haust ið 1967 fóru vin sæld ir
þess ar ar geysi vin sælu hljóm sveit ar
dvín andi.
Mun ur inn á dúr og moll
Sig ur steinn er eins og marg­
ir Skaga menn vita inn fædd ur, en
hann ólst upp að Króka túni 3. For­
eldr arn ir eru Há kon Björns son frá
Brennu í Norð firði og Sig ríð ur
Sig ur steins dótt ir sem líka er inn­
fædd, en þau heið urs hjón dvelja nú
á Dval ar heim il inu Höfða.
„Ég þótti fljót ur að læra lög og
texta, en var ekk ert sér stak lega mik­
ið að syngja þeg ar ég var krakki eða
sýndi tón list mik inn á huga, ekki
fyrr en ég hellti mér út í hljóm sveit­
ar brans ann,“ seg ir Sig ur steinn þeg­
ar hann er spurð ur um fyrstu spor­
in í tón list inni. „Ég man að ég ætl­
aði að ganga í lúðra sveit sem búið
var að stofna í barna skól an um. Ég
komst ekki í hljóm sveit ina vegna
þess að ég féll á inn töku próf inu.
Ég vissi ekki mun inn á dúr og moll.
Það voru tals verð von brigði.“
Fraus í miðju lagi
„Ég gafst samt ekki upp og þeg­
ar ég var kom inn í gagn fræða skól­
ann keypti ég mér klar inett og fór
að æfa mig á hann. Ég reyndi þá
inn göngu í Lúðra sveit Akra ness
og það gekk hjá mér. Ég eign að­
ist reynd ar fljót lega harm on ikku,
tíu eða ell efu ára, og spil aði svo lít­
ið á hana. Ég var tvo vet ur í tón list­
ar skól an um að læra á pí anó, en var
samt ekki mik ið fyr ir það að læra
nót ur. Það var á kaf lega in dæl kona
sem kenndi mér á pí anó ið, Sig ríð­
ur Auð uns. Hún spil aði alltaf lag ið
sem ég átti að læra heima. Ég lærði
lag ið en spil aði það svo eft ir eyr­
anu. Þeg ar ég fór svo í próf ið eft­
ir seinni vet ur inn var Hauk ur Guð­
laugs son próf dóm ari. Ég byrj aði að
spila próflag ið, horfði á nótna blað­
ið, en fraus í miðju lagi. Frú Sig ríð­
ur kom til mín benti á blað ið þang­
að sem ég var kom inn og sagði að
þetta væri allt í lagi, ég skyldi bara
halda á fram. Ég reyndi en það gekk
ekki. Ég byrj aði því aft ur á lag inu,
spil aði það þá bara eft ir eyr anu og
var ekk ert að láta nót urn ar trufla
mig. Mér gekk á gæt lega í próf­
inu, fékk átta. Þetta er mitt tón­
list ar nám í hnot skurn, utan þess að
seinna fór ég í söng nám í tvo vet ur
í Tón list ar skóla Akra ness hjá Sig­
urði Braga syni.
Það má kannski bæta því við að
þeg ar ég var í pí anó n ám inu hjá
Sig ríði Auð uns, var fé lagi minn
í Dúmbó, Ragn ar Sig ur jóns son
trommu leik ari, líka að læra á pí­
anó. Ég man að ég var að bíða eft­
ir að Ragn ar kláraði einn tím ann og
þurfti að bíða lengi, þannig að það
voru greini lega fleiri en ég lat ir að
und ir búa sig fyr ir tíma. Frú Sig ríð­
ur sagði á end an um; „jæja Ragn ar
minn svo þú hef ur ekki und ir bú ið
þig vel. Eig um við þá ekki bara að
fara fram í eld hús og fá okk ur köku­
sneið.“
Var býsna feim inn
Vet ur inn áður en Sig ur steinn
varð 16 ára, í fjórða bekk Gagn­
fræða skól ans, tók hann þátt í söng­
leik sem sett ur var á svið í skól­
an um. „Það hef ur sjálf sagt ein­
hver tek ið eft ir því að ég gat hald­
ið lagi. Alla vega hringdu þeir í mig
úr Dúmbó, söngv ar inn var ný hætt­
ur og þeir spurðu mig hvort ég vildi
koma í prufu. Hún var fram kvæmd
á Hót el Akra nesi, þar sem Dúmbó
var mik ið að spila á þess um tíma.
Og það skipti eng um tog um að ég
var ráð inn.“
Sig ur steinn seg ir að það hafi ver­
ið mjög eft ir minni legt að byrja í
Dúmbó, en þetta var sú skip an á
hljóm sveit inni sem ent ist lengst,
utan það að Gunn ar Sig urðs son
trommu leik ari hætti eft ir frek­
ar stutt an tíma og í hans stað kom
Ragn ar Sig ur jóns son. Sig ur steinn
byrj aði í Dúmbó um vor ið og
þurfti að fá und an þágu hjá sýslu­
manni fram í á gúst þeg ar hann varð
16 ára.
„Þótt ó trú legt megi virð ast var
ég býsna feim inn til að byrja með,
en það fór þó fljót lega af mér. Mér
fannst svo lít ið erfitt að fá þessa at­
hygli allt í einu, án þess ég væri þó
sér stak lega að velta mér upp úr
því.“ Að spurð ur hvort stelp urn­
ar hafi ekki ver ið mik ið utan í hon­
um, seg ir Sig ur steinn: „Þær voru á
eft ir mörg um hljóm sveit ar mönn­
um, það hef ur alltaf ver ið þannig.
En það trufl aði mig ekk ert. Þetta
var þónokk ur törn að spila á böll­
um, enda voru menn ekki að taka
eins mikl ar pásur á böll um eins og
tíðkast hjá mörg um hljóm sveit um í
dag. Böll in byrj uðu klukk an tíu og
svona um mið nætti var hljóm sveit­
inni skipt upp um tíma, þannig að
menn hvíldu sig til skipt is, en við
spil uð um svo stans laust til tvö, sem
var ball tím inn á þess um árum.“
Dag bók in týnd
og bók an irn ar með
„Við vor um að spila á hverju
laug ar dags kvöldi og yf ir leitt á
sunnu dags kvöld um líka, sér stak­
lega yfir vetr ar tím ann. Stund um
bætt ust föstu dags kvöld in við. Það
var mik ið um dans leiki hérna á
Akra nesi. Á Hót el inu voru árs há­
tíð ir og hjóna dans leik ir og einnig
í sam komu hús inu Rein, sem var á
Suð ur göt unni þar sem nú er versl­
un in Nína. Svo spil uð um við mik ið
í Borg ar firð in um og „átt um“ hann
al veg. Byrj uð um í Sam komu hús inu
í Borg ar nesi, þar sem var hús fyll ir
þetta fyrsta vor sem ég var í hljóm­
sveit inni. Við feng um strax mjög
góð ar við tök ur.
Gunn ar Sig urðs son trommu leik­
ari var að al stjórn and inn hjá okk ur
og sá um all ar bók an ir á dans leiki.
Gunni var með vasa bók sem hann
skráði bók an irn ar í. Svo gerð ist það
snemma sum ars að Gunni týn ir
vasa bók inni og hún finnst ekki þrátt
fyr ir leit. Nú voru góð ráð dýr því
sum ar ið var stíf bók að og eng in skrá
til um það. Það eina sem við gát­
um gert var að hlusta vel á aug lýs­
inga tíma út varps ins, á lið sem hét
„fund ir og mann fagn að ir.“ Þannig
urð um við upp vís ir að því út sum­
ar ið hvar við átt um að spila helg ina
á eft ir og stund um var að sem menn
hváðu og sögðu: „Nú, eig um við að
spila þar!“ Í eitt eða tvö skipti kom
það fyr ir að Gunni hafði tví bók að
hljóm sveit ina. Ég veit ekki hvern­
ig hann hef ur snú ið sig út úr því, en
ætli sú æf ing hafi ekki kom ið hon­
um vel eft ir að hann fór í póli tík­
ina.“
Án með vit und ar
hálft ball ið
Þau voru víst mörg minn is stæð
böll in þar sem Dúmbó og Steini
spil uðu. „Það var eitt sinn mjög
fjöl mennt á balli hjá okk ur uppi í
Hreða vatni, í litla hús inu sem enn­
þá stend ur fyr ir neð an veg inn. Það
var svo þjapp að í hús inu að það
var ekki nokk ur leið að hreyfa sig
þarna inni. Marg falt fleira en hús ið
tók og svo fór fólk ið þarna á milli
yfir veg inn í skál ann fyr ir ofan. Dyr
voru á sitt hvor um enda húss ins og
einn lög reglu þjónn inn var að gant­
ast með að það hefði pass að á gæt­
lega að þeg ar einn fór inn um ann­
an end ann fór ann ar út um hinn.
Svo var ein hver að tala um að það
hafi ver ið mað ur rot að ur þarna inni
upp úr miðj um dans leik. Hann stóð
uppi með vit und ar laus þang að til
ball ið var búið, þá datt hann.“
Sig ur steinn seg ir að þetta hafi
ver ið svo lít ið frum stætt á þess um
árum, húsa kynn in sum stað ar og
að stæð ur ekki upp á það besta. „Í
Steini var að al stjarn an í Dúmbó - fram lagi Akra ness til bítla tíma bils ins
„Það var erfitt að fá allt í einu þessa at hygli“
Sig ur steinn Há kon ar son, Steini í Dúmbó.
Fyrsta úti skemmt un in sem hald in var á Akra torgi, Dúmbó sextett og Steini 17. júní 1963. Frá vinstri talið: Trausti Finns son,
Sig urð ur Guð munds son, Jón Trausti Her vars son, Gunn ar Sig urðs son, Sig ur steinn Há kon ar son, Finn bogi Gunn laugs son og
Gunn ar Ó lafs son. Ás geir Guð munds son gekk síð an til liðs við hljóm sveit ina um haust ið, en hann var lengi hljóm sveit ar stjóri.
Yf ir leitt var far ið með rútu frá ÞÞÞ í hljóm sveit ar ferð ir. Þarna var ferð inni heit ið í Borg ar nes og reynd ar voru með í fjör fjór ar
frísk ar jass ball ett meyj ar sem sýndu list ir sín ar á ball inu.