Skessuhorn - 07.12.2011, Blaðsíða 14

14 MIÐVIKUDAGUR 7. DESEMBER
Hjá Vest firska for lag inu er kom­
in út bók in Í björt um Borg ar firði
­ Trönu strák ur seg ir frá. Bók in er
eft ir Helga Krist jáns son í Ó lafs vík
en hann ólst upp á bökk um Hvít ár
í Borg ar firði. Í bók ar kynn ingu seg­
ir: „Líf ið við ána var aldrei fá breytt.
Um hverf ið bjó yfir seið andi töfr­
um og lað aði bæði menn og dýr. Sá
sem elst upp í slíkri para dís gleym ir
því aldrei, al veg sama hversu langt
hann flyt ur og hversu vel hon um
líð ur á nýj um stað.“ Hér koma tvö
sýn is horn úr bók Helga.
Skóla stjór inn
Þór ir Stein þórs son var skóla stjóri
í Reyk holti þessi árin. Hann var
þá orð inn rosk inn mað ur, lík lega
um sex tugt. Hann var skóla stjóri í
fjölda mörg ár. Þór ir naut ó skor aðr­
ar virð ing ar nem end anna þó dá lít­
ið ótta bland in væri. Sann girni hans
og rétt læti dró eng inn í efa. Stjórn­
un ar stíll hans virt ist mér sá að hafa
strang an ramma um skóla regl ur
en veita mik ið frjáls ræði væri regl­
um fylgt. Við mátt um ærsl ast ó trú­
lega mik ið þær stund ir sem við átt­
um laus ar. Svo virt ist mér að hann
væri yf ir leitt fús að fyr ir gefa yf ir­
sjón ir þeg ar hann var bú inn að fara
yfir mál in með við kom andi. Hann
var strangt góð menni, sem skildi
vel þörf ung linga fyr ir oln boga­
rými.
Ég lenti nú ekki nema
einu sinni í því að vera
kall að ur upp á skrif stofu
til Stjóra. Þetta var vor ið
sem við vor um að lesa yfir
síð ustu dag ana fyr ir lands­
próf ið, fyrstu og ann ars
bekk ing ar farn ir.
Það var á laug ar dags kvöldi
að við vor um fá ein ir krakk ar
á göngu niðri á vegi. Þá bar
að á bíl Kon ráð Andr és son,
sem hafði ver ið á Ung menna­
sam bands fundi í Reyk holti.
Hann bauð okk ur í bíltúr og
keyrði svo beint nið ur í Brún,
en þar var ball. Eitt hvað vor­
um við að mögla en þessu varð
ekki breytt. Við vor um samt ekki
neitt ein mana þarna, því ekki leið
á löngu þar til all ur þriðji bekk ur­
inn var kom inn á ball ið. Við vor­
um svo þarna á ball inu og Kon ráð
keyrði okk ur síð an heim. Ekki var
vín í spil inu nema eitt hvað svo lít­
ið í einu eða tveim til fell um. Þór­
ir skóla stjóri var á kaup fé lags fundi
í Borg ar nesi. Vor um við því nokkru
ró legri og drif um okk ur í rúm ið.
Adam var samt ekki lengi í Para dís,
því strax um morg un inn var Björn
Jak obs son kenn ari kom inn inn á
vist ina til að taka okk ur í gegn. Fór
hann rausandi milli her bergj anna.
Þá vildi nú ekki bet ur til en svo, að
einn strák ur inn var með stelpu hjá
sér í
rúm inu.
Sjá ið þið tæf una! sagði Björn, al­
veg rasandi.
Eitt hvað komst séra Ein ar líka í
mál ið.
Stjóri kom svo heim. Þá var far­
ið að kalla okk ur fyr ir eitt af öðru.
Kom þá líka að mér, sem hafði ver­
ið í fyrsta hópn um. Hann krafði
mig skýr inga en var hinn ró leg asti
eins og jafn an. Ég sagði hon um al­
veg hrein skiln is lega að við hefð­
um eig in lega ver ið num in á brott.
Sagð ist ég iðr ast brots ins, en í raun
og veru vær um við sak laus, öll með
tölu.
Ekki fóru mörg orð á milli okk­
ar. Hann fór með nokk ur föð­
ur leg á minn ing ar orð og svo var
mál ið búið. Mig grun ar að Þór­
ir hafi ver ið sá kennar anna sem
helst sá í gegn um fing ur við
okk ur, og eins að eng um ein­
um var kennt um. Það verð­
ur manni fast í minni að koma
inn í skrif stof una hjá Stjóra.
Þar var al veg mökk ur af tó­
baks reyk, þessi fíni ilm ur af
reyk tó baki. Hann hlýt ur að
hafa reykt eitt hvert sér stak­
lega gott pípu tó bak.
Þór ir skóla stjóri fylgd ist
vel með hvort nem end urn­
ir not uðu lestr ar tím ana rétt. Það
var þá al veg sama hvort við vor­
um að lesa á her bergj un um, í skóla­
stof un um eða jafn vel niðri í lestr­
ar sal. Alltaf gát um við átt von á að
dyrn ar opn uð ust og hið úlf gráa,
mynd ar lega höf uð Stjóra birt ist
í gætt inni og hyrfi svo jafn hljóð­
lega. Það var al veg ó trú legt hversu
hann gat kom ið manni að ó vör um
á flóka skón um. Þór ir kenndi að al­
lega stærð fræði og eðl is fræði. Vor­
um við köll uð eitt og eitt upp að
töfl unni og lát in reikna eitt dæmi
hvert. Þór ir var á gæt ur kenn ari.
Það var samt ekk ert grín að gata hjá
hon um. Hann var ekki skömm ótt­
ur en lét við kom andi kvelj ast dá lít­
ið. Þá tin aði höf uð hans meira en
alla jafna og hann sleit sund ur orð­
in. Það var í raun inni mesta refs­
ing in. Við vor um því stund um dá­
lít ið á nál um, ekki síst ef við höfð­
um ver ið kæru laus og því ekki sterk
á svell inu. Þá var það oft að mað ur
beið eft ir bjöll unni. Oft kom hún til
bjarg ar eins og ger ist í hnefa leik um.
Fyr ir tím ana vor um við svo að lesa
í veð ur merk in eins og bænd urn ir.
Við tók um eft ir því að það var ekki
sama í hvaða föt um Stjóri mætti
þann og þann dag inn. Seinni vet ur­
inn minn klædd ist hann ein ung is á
þrenn an hátt. Til skipt is var hann í
blá tein ótt um jakka föt um eða brún­
um jakka föt um eða þá þykkri og
vand aðri jakka peysu með rennilás.
Dag ana sem hann var í blá tein óttu
föt un um vor um við að mestu ró leg.
Þá var Stjóri ljúf ur, jafn vel kát ur. Í
jakka peys unni var hann oft kát ur en
gat líka orð ið býsna ítæk ur. Gát um
við þá sem sé átt von á hverju sem
var. Brúnu föt in voru verst. Þá var
grín laust að gata.
Ég segi hik laust að ekki hefð um
við get að feng ið betri skóla stjóra
en Þóri. Held ég að lang flest ir taki
und ir það. Und ir stjórn hans var
Reyk holts skóli mennta­ og menn­
ing ar stofn un með góð upp eld is á­
hrif á nem end ur.
Haust kosn ing arn ar
1959
Um gjörð kosn inga breytt ist auð­
vit að mjög mik ið með kjör dæma­
breyt ing unni. Nú vor um við Mýra­
menn komn ir í Vest ur lands kjör­
dæmi. Varð því at kvæða slag ur inn
ekki sama ná víg ið og fyrr. Ekki er
samt svo að skilja að vopn in væru
kvödd. Nú voru fleiri í slagn um. Ás­
geir Bjarna son í Ás garði var efst ur á
lista Fram sókn ar en Hall dór ann ar.
Hjá sjálf stæð is mönn um var Sig urð­
ur Á gústs son í Stykk is hólmi í fyrsta
sæti en Jón Árna son í öðru. Ás geir
Pét urs son komst ekki í fremstu víg­
lín una. Nú var Al þýðu flokk ur inn
orð inn á ber andi, mest af því að hann
átti gott fylgi á Akra nesi. Þeir voru
með Bene dikt Grön dal í efsta sæti
en hann var þá orð inn þjóð þekkt­
ur mað ur. Bene dikt var glæsi menni
hið mesta og hafði fág aða fram­
komu og var ekki hægt ann að en
að taka eft ir hon um. Það var því að
mörgu að huga við nýj ar að stæð ur.
Hall dór E. gerði sér auð vit að allra
manna best grein fyr ir því. Í Borg­
Í björt um Borg ar firði - Trönu strák ur seg ir frá