Skessuhorn - 17.09.2014, Blaðsíða 15

15MIÐVIKUDAGUR 17. SEPTEMBER 2014
Eins kom fram í síðasta tölu-
blaði Skessuhorns var Kristín
Halla Haraldsdóttir í Grundar-
firði sæmd eirmerki Frjálsíþrótta-
sambands Íslands á landsþingi FRÍ
sem nýverið fór fram á Akureyri.
Kristín er ein af þeim sem vill hafa
mörg járn í eldinum. Hún segist
vera mikill orkubolti og að íþrótt-
ir hafi alltaf spilað stórt hlutverk í
hennar lífi.
Mikil íþróttamenning í
Grundarfirði
Kristín hefur þjálfað frjálsar
íþróttir í Grundarfirði í 15 ár og
segir hún að íþróttin sé stór hluti
af íþróttamenningu bæjarins. „Það
eru rosalega margir krakkar sem
æfa frjálsar íþróttir í Grundarfirði
og hafa vinsældir íþróttarinnar
verið að aukast á síðustu árum. Ég
myndi segja að um 98% nemenda
í fyrsta til þriðja bekk í grunnskól-
anum æfi frjálsar. Hér í Grund-
arfirði er hægt að æfa margar
íþróttagreinar en eftir því sem
krakkarnir eldast þurfa þau þó að
velja og hafna á milli íþrótta en til
eru dæmi um krakka sem stunda
allt að átta íþróttagreinar á sama
tíma. Yfirleitt er um helmingur
allra nemenda í grunnskólanum í
Grundarfirði að æfa frjálsar íþrótt-
ir hjá mér. Flestir líta þó á frjáls-
ar íþróttir sem auka grein og vilja
bara hafa gaman eða nota þjálf-
unina til að styrkja sig fyrir aðrar
íþróttir. Ég hef oft fengið að heyra
það þegar fólk horfir á krakka spila
fótbolta eða aðrar hópíþróttir að
það sjáist vel hverjir hafa verið í
frjálsum hjá mér. Svo eru það hin-
ir sem vilja ná langt í frjálsum og
verða afreksfólk í íþróttunum. Það
er stór munur á þessum einstak-
lingum og mikilvægt að skilgreina
á milli þeirra. Það er svo í hlut-
verki þjálfarans að tvinna þessa
ólíku hópa saman svo að öllum líði
vel og fái það sem þeir leita að úr
íþróttunum.“
SamVest tekist
mjög vel
Kristín segir að krakkarnir í
Grundarfirði hafi verið að standa
sig mjög vel á keppnismótum en
þau keppa undir merkjum HSH.
Meiri áhugi og betri árangur síð-
ustu ára má ef til vill rekja til Sam-
Vest samstarfsverkefnisins sem er
upphaflega hugarfóstur Kristínar.
„Fyrir nokkrum árum kom ég með
hugmyndina af SamVest þar sem
við í héraðssamböndum á Vestur-
landi myndum samnýta þjálfara og
aðstöðu að einhverju leyti. Mark-
miðið var að stækka umgjörðina
í kringum frjálsar íþróttir á Vest-
urlandi og leyfa krökkunum sem
æfa þær að kynnast hvert öðru. Í
dag eru þrjú ár síðan við byrjuðum
með SamVest og hefur það gengið
alveg ótrúlega vel. Ég veit að það
eru mörg önnur héraðssambönd
sem horfa til þess að taka upp svip-
að kerfi. Það sem hefur einna helst
áunnist er að áhuginn hefur aukist
og krakkarnir eru að haldast leng-
ur í frjálsum íþróttum en áður.
Þá er starfsvettvangurinn orðinn
mun betri og höfum við sem dæmi
fengið að æfa í Laugardalshöllinni
og fengið til okkar frábæra gesta-
þjálfara frá stærri félögum. Þetta
var nánast ómögulegt þegar all-
ir voru í sínu horni. Krakkarn-
ir þekkja nú orðið gestaþjálfarana
og eiga því meiri möguleika á að
halda áfram í íþróttunum þó þau
flytji til dæmis til Reykjavíkur til
að stunda nám.“
Meiri orka í
landsbyggðinni
Kristín segir að hún hafi alltaf ver-
ið mikill orkubolti en auk þess að
þjálfa frjálsar íþróttir þjálfar hún
blak í Grundarfirði, kennir jarð-
fræði í FSN og er lærður nuddari.
Ofan á allt kallar Kristín sig einnig
„áhugabónda“ og á sínar 60 kind-
ur, 13 hross, hund, kött og endur.
Hún tekur þátt í smölunum og fer
í réttir á hverju ári. „Um helgina
fór ég í Álfthreppingaafrétt á Mýr-
unum og svo tók við heimasmöl-
un fyrir vestan. Að hafa stund-
að íþróttir hjálpar til í smölun-
inni en svo er það kannski nett of-
virkni í mér sem gerir mér kleift
að vera í svona mörgum verkefn-
um. Ég var ein af þeim sem æfði
allar íþróttir sem mér bauðst þeg-
ar ég var barn. Ég kem af Mýrun-
um og æfði lengst af með UMSB.
Ég var í tólf ár í heimavistarskóla,
fyrst á Varmalandi og svo í Reyk-
holti en á báðum stöðum stund-
aði ég mikið af íþróttum. Að vera í
íþróttum hefur alltaf verið hluti af
mínu félagslífi. Þær stuðla að heil-
brigðum lífsstíl og maður eignast
mikið af góðum vinum. Ég held
að það tengist því að vera lands-
byggðarbarn að hafa þessa orku.
Gestaþjálfararnir sem hafa komið
til okkar í gegnum SamVest segja
að það sé mun meiri orka í krökk-
unum okkar en í borgarbörnun-
um. Þeir séu ófeimnir og tilbúnir
að læra nýja hluti sem sé ekki al-
gengt viðmót borgarbarnanna. Ég
hef ekki samanburðinn sjálf en ég
get fullyrt að krakkarnir sem ég
hef þjálfað eru algjört æði. Það er
alveg sama í hversu slæmu skapi ég
mæti á æfingar, ég fer alltaf heim
í góðu skapi. Það klikkar ekki að
það er einhver sem segir eitthvað
fyndið og bókstaflega bjargar deg-
inum,“ segir Kristín að endingu.
jsb
Fjöliðjan á Akranesi ber svo sannar-
lega nafn með rentu en innan veggja
vinnustaðarins er unninn fjöldinn all-
ur af ólíkum verkefnum. Fjöliðjan á
Akranesi er langstærsti vinnustaður
sinnar tegundar á Vesturlandi en þar
starfa alls á fimmta tug manna ef tald-
ir eru allir starfsmenn og leiðbeinend-
ur. Húsinu er skipt í tvo hluta; vinnu-
stöð þar sem framleiðsla og vinnsla
fer fram og Hæfing, þar sem einstak-
lingar með mikla fötlun fá einstak-
lingsbundna leiðsögn. Starfsmenn eru
á aldrinum 18 ára og uppúr og hafa
allir nóg að gera. Lagt er upp með að
hafa gott flæði í húsinu og að starfs-
menn séu ekki fastir á sama stað lang-
tímum saman.
Prins Póló sumarið
Ekki er víst að allir geri sér grein
fyrir umfangi starfseminnar í Fjöliðj-
unni. Mörgum íbúum á Akranesi er
þó kunnugt um dósa- og flöskumót-
töku og flokkun Fjöliðjunnar en þar
fara um tvær milljónir drykkjarum-
búðaeininga í gegn á hverju ári. Þar
af leiðandi eru rúmlega þrjátíu millj-
ónir króna sem Fjöliðjan greiðir út á
hverju ári í beinhörðum peningum.
Dósa- og flöskusöfnunin er þó að-
eins brot af allri starfsemi Fjöliðjunn-
ar, en þar er unnið að ýmsum öðrum
verkefnum, bæði stórum og smáum.
Að sögn Guðmundar Páls Jónsson-
ar, forstöðumanns Fjöliðjunnar, hefur
sumarið verið annasamt. „Það er svo
margt að gerast hjá okkur þessa dag-
anna. Í sumar var sérstaklega mikið að
gera við að pakka hinu vinsæla Prins
Póló súkkulaði í fjöldapakkningar fyr-
ir búðir. Það mætti eiginlega kalla
sumarið hjá okkur Prins Póló-sum-
arið en aðalvinnusalur hússins leit út
eins og vöruskemma þegar mest lét.“
Fjölbreytni vinnunnar í Fjöliðjunni
nær þó enn lengra en að pakka súkk-
ulaði og flokka drykkjarvöruumbúðir.
Þar er einnig framleiddur ýmis varn-
ingur fyrir iðnað auk þess sem starfs-
menn sjá um að merkja matvörur,
plasta kort, sauma sængurver og líma
endurskinsmerki á vegstikur. „Hér
er lítil verksmiðja þar sem við setj-
um saman sex víra raftengi fyrir Berg-
plast og höfum einnig verið að koma
sterk inn með framleiðslu á plötu-
hólkum sem notaðir eru við byggingu
húsa. Húsasmíði hefur tekið við sér
eftir hrun og stefnum við ótrauð á að
verða best á Íslandi í þeirri framleiðslu
og keppa við innflutningsaðila. Það er
mikil samkeppni en við höfum þolað
álagið hingað til og sjáum ekki að það
fari eitthvað að breytast enda starfs-
fólkið meira en vel í stakk búið fyrir
slíkt,“ segir Guðmundur Páll. Hann
bætir við að lengi sé hægt að telja
þau verkefni sem starfsmenn Fjöliðj-
unnar sinna. „Ef keyrt er á þjóðveg-
um landsins er alveg öruggt að veg-
farendur hafa séð endurskinsmerkin á
vegstikum en þau eru einmitt límd á í
Fjöliðjunni á Akranesi. Eða ef einhver
hefur þurft að leggjast inn á sjúkra-
húsið á Akranesi. Þar eru sængur- og
koddaver HVE saumuð af starfsfólki
Fjöliðjunnar.“
Gróðurhús í garðinn
Starfsmenn Fjöliðjunnar tóku Orku-
veitugarðinn á Akranesi, sem er listi-
garður fyrir aftan bækistöðvar OR á
Akranesi, í fóstur í sumar. Reynslan af
þeirri umsjón var að sögn Guðmund-
ar Páls mjög góð og er nú stefnt að því
að reisa gróðurhús á lóð Fjöliðjunnar.
„Starfsmenn sáu um að halda Orku-
veitugarðinum fallegum í sumar og
gekk það alveg ágætlega og fengum
við þar dýrmæta reynslu sem vonandi
verður framhald á. Á framkvæmda-
áætlun Akraneskaupstaðar eru áform
um að reisa gróðurhús í garðinum
fyrir aftan Fjöliðjuna og vonum við að
þær framkvæmdir hefjist nú á haust-
mánuðunum. Ég held að það eigi eft-
ir að vekja mikla lukku meðal starfs-
manna. Það er alltaf gott að sjá eitt-
hvað vaxa og dafna sem maður hugsar
vel um. Starfsmenn geta svo sannar-
lega upplifað þá tilfinningu og margir
verið virkir við ræktunarstörf í gróð-
urhúsinu,“ segir Guðmundur Páll.
Atvinna með stuðningi er
að reynast vel
Í Fjöliðjunni er veitt margskonar að-
stoð sem getur reynst mörgum dýr-
mæt. Þar á meðal er atvinna með
stuðningi en það er verkefni sem
Alltaf verið mikill orkubolti
Rætt við jarðfræðikennarann, frístundabóndann og
frjálsíþróttaþjálfarann Kristínu Höllu
Kristín hefur þjálfað frjálsar íþróttir í Grundarfirði í 15 ár og fékk fyrir
skemmstu viðurkenningu frá FRÍ fyrir vel unnin störf. Hún sést hér fyrir utan
FSN þar sem hún kennir jarðfræði.
Fjöliðjan á Akranesi ber nafn með rentu
stuðlar að því að auka lífsgæði fólks
með skerta starfsorku. Að sögn Ástu
Pálu Harðardóttir, yfirþroskaþjálfa
Fjöliðjunnar, eru nú margir einstak-
lingar á Akranesi sem nýta sér að-
stoð Fjöliðjunnar við að komast út
á almennan vinnumarkað. „Atvinna
með stuðningi hefur reynst mjög vel
og eru nú 17 slíkir samningar í gangi
á Akranesi. Við í Fjöliðjunni hjálpum
þar einstaklingum með skerta starfs-
orku við að fóta sig inn í atvinnulíf-
ið. Í sumum tilfellum getur það ver-
ið eftir áfall eða slys. Í Fjöliðjunni er
starfandi atvinnumálafulltrúi og er
unnið mjög einstaklingsmiðað að allri
þjónustu. Misjafnt er hvort einstak-
lingar koma fyrst í Fjöliðjuna á starf-
þjálfunar/prófunarsamning eða fara
strax í atvinnuleit með stuðningi frá
atvinnumálafulltrúa. Þessir hlutir eru
metnir hverju sinni,“ segir Ásta Pála í
samtali við Skessuhorn.
jsb
Starfsmenn í Hæfingu Fjöliðjunnar voru í kaffipásu þegar blaðamaður Skessu-
horns kom við. Hér sjást Anna Björk Þorvarðardóttir, Jón Einarsson og Sigurður
Smári Kristinsson ásamt leiðbeinendum.
Strákarnir í Fjöliðjunni eru harðduglegir. Hér sjást þeir Jonni, Freyr, Stebbi, Guð-
mundur Elías og Kristmundur setja kort í plastumbúðir og pakka sexvíratengjum.
Endurskinsmerki á vegastikum á þjóðvegum landsins eru límd á í Fjöliðjunni. Hér
sjást þær Kristjana Guðrún og Ólöf Margrét setja endurskinsmerki á snjóstikur.
Í Fjöliðjunni eru gömul föt gerð að tuskum. Guðmundur Örn, eða Addi eins og
hann er jafnan kallaður, sést hér flokka fötin áður en þau eru skorin í sundur og
pakkað sem tuskum.