Bæjarins besta


Bæjarins besta - 28.12.2007, Síða 4

Bæjarins besta - 28.12.2007, Síða 4
FÖSTUDAGUR 28. DESEMBER 20074 Langar að leika fyrir vestan Jörundur Ragnarsson í hlutverki sínu í myndinni Reykjavík - Rotterdam. Jörundur Ragnarsson er ungur leikari sem hefur verið áberandi að undanförnu. Hann leikur í sjónvarpsþáttunum „Næturvaktin“ sem slegið hafa í gegn hjá íslenskum sjónvarps- unnendum auk þess sem hann hefur vakið athygli á hvíta tjaldinu og hlaut Edduverð- launin nýverið sem besti aukaleikarinn fyrir hlutverk sitt í Veðramótum þar sem hann leikur misþroska dreng. Hann steig sín fyrstu skref á sviði Borgarleikhússins í söngleiknum Footloose á síðastliðnu ári. Núna leikur hann í sýning- unum Killer Joe og Lík í óskilum í Borgarleik- húsinu, var að klára tökur á væntanlegri kvik- mynd „Reykjavík-Rotterdam“ og er að æfa nýtt leikrit í Þjóðleikhúsinu sem nefnist Sá Ljóti. Sú sýning er sett upp af leikfélaginu Vér morðingj- ar sem Jörundur stofnaði ásamt fleiri og hefur leikfélagið staðið fyrir framsæknum sýningum á borð við Penetreitor og Bubba Kóng. Segja má að Jörundur hafi slitið barnsskónum á Vest- fjörðum en hann fluttist ungur að aldri til Suðureyrar með foreldrum sínum og seinna Súðavíkur. Bæjarins besta spjallaði við leikarann unga sem segist bera sterkar taugar til Vestfjarða. – Hvaðan ertu upprunalega? „Ég fæddist á Hvamms- tanga og bjó fyrstu árin á Laug- arbakka sem er lítið þorp í Miðfirðinum skammt frá Hvammstanga. Ég flutti ekki á Vestfirðina fyrr en ég var sjö ára, þá fluttist ég til Suður- eyrar þar sem pabbi tók við sveitarstjórastöðunni og var þar fjögur ár. Eftir það flutt- umst við til Súðavíkur og bjuggum þar í nokkur ár. Svo bjó ég í Ólafsvík í tvö ár þar til ég fór í menntaskólann að Laugarvatni og hef búið í Reykjavík síðan.“ – Þannig að þú hefur búið víða um landið? ,,Já, það má segja það. Ég á bara eftir að búa á Austfjörð- unum, þá er ég búinn með alla landshluta.“, segir Jörundur kíminn. – Hvenær kom leiklistin inn í líf þitt? ,,Ég hafði nú þó nokkurn áhuga á leiklistinni sem krakki, sótti í að leika i skólaleikritum o.þ.h. Stofnaði m.a. leikfélag á Suðureyri og ætlaði að setja upp barnaleikritið „Kötturinn sem fer sínar eigin leiðir“. En hinir krakkarnir í leikfélaginu höfðu nú ekki eins mikinn metnað og ég í þeim málum og það datt eiginlega upp fyrir. Enda vissum við ekkert hvað við vorum að gera og æfingar leystust bara upp í fíflagang og eltingaleiki. Það er mjög fyndið að hugsa til þess núna en ég tók þessu mjög alvarlega á þeim tíma. Ég tók svo þátt í leiksýningu á Laugarvatni þar sem ég var aukaleikari í „Kab- arett“. Og árið eftir átti ég að leika aðalhlutverkið Badda í „Djöflaeyjunni“en ég veiktist, var lagður inn á spítala og annar var fenginn í minn stað. Það varð því ekkert úr leik- listinni hjá mér fyrr en í Stúd- entaleikhúsinu þegar ég var í stjórnmálafræði í Háskólan- um. Ég ákvað þá að slá til og athuga hvort ég hefði eitthvað gaman af því að leika. Það var rosa gaman og í kjölfarið ákvað ég að fara í inntöku- prófin í leiklistardeild Listahá- skólans og komst inn.“ Ævintýri eftir útskrift – Þú hefur leikið í kvik- myndum við góðan orðstír, og fyrsta kvikmyndin sem þú lékst í var Astrópía. Hvað varstu búinn að leika lengi þegar þú fékkst hlutverk Scat? ,,Ég útskrifaðist úr Leiklist- arskólanum vorið 2006 og tók strax þátt í söngleiknum Foot- loose. Ég fór með hlutverk Mikka sem er hálfgert „comic relief“ hlutverk. Mikki er voða- legt grey og hans saga í leik- ritinu snýst um það að hann kann ekki að dansa og því verður að kenna honum það. Ég er ekki mikill dansari sjálf- ur og slapp því mjög vel með að þurfa ekki að sýna ein- hverja brjálaða danstakta í söngleik sem fjallar um dans. Sama sumar og Footloose var frumsýnt sýndum við fé- lagar í Vér morðingjum verkið Penetreitor eftir Anthony Neil- son í Sjóminjasafni Reykja- víkur. Á meðan á öllu þessu stóð byrjaði ég líka í tökum á Astrópíu. Þetta var algjört brjálæði á tímabili og erfitt að púsla þessu öllu saman en þetta hófst nú samt allt undir rest. Eftir þessa törn bjóst maður við að taka sér nokkra daga í frí en þá bauðst mér að taka að mér hlutverk Samma í Veðramótum sem var mjög spennandi og auðvitað tók ég því. Ég var í tökum á Veðra- mótum fram á haust svo þetta var ansi strembið sumar hjá mér. En svona er leikarastarf- ið, vinnan kemur í törnum og maður verður að taka henni þegar hún gefst. Þetta sumar var samt sem áður algjörlega ævintýralegt og frábært að hafa fengið svona mikið að gera fyrsta sumarið eftir út- Jörundur í Næturvaktinni ásamt þeim Jóni Gnarr og Pétri Jóhanni Sigfússyni. Hann fór með mér í gegnum handritið og við ræddum sögu og bakgrunn karaktersins, þetta veitti mér betri innsýn í það sem ég var að fara gera og var mjög hjálplegt. Þegar maður hefur tekið að sér hlut- verk er maður líka alltaf, ómeðvitað og meðvitað, að taka hugmyndir úr umhverf- inu og verður næmari á það sem tengist viðfangsefninu. Ég hitti t.d. ógæfumann niðri í bæ á Hverfisgötunni og tók nokkra takta upp eftir hon- um.“ – Er ekkert erfitt andlega að taka að sér svona hlutverk? ,,Nei, ekki beint, ég get nátt- úrulega bara talað fyrir mína hönd, en mér leið ekkert illa á þessu tímabili sem ég var í skrift.“ – Hlutverk þitt í Veðramót- um hlýtur að hafa verið mjög krefjandi. Hvernig undir- bjóstu þig undir það? ,,Ég eyddi töluverðum tíma í undirbúninginn og ráðfærði mig við alls kyns fólk. T.d. talaði ég við Kristinn Hrafns- son og Bergstein Björgúlfsson sem voru þá að gera heimild- armyndina „Syndir feðranna“ sem fjallar um meðferðar- heimilið í Breiðavík. Einnig var ég í sambandi við fólkið hjá Hugarafli, sem eru samtök geðsjúkra, en þau voru einmitt að hjálpa okkur við sýninguna Penetreitor. Ég hitti í gegnum Hugarafl mann sem var lengi á unglingaheimilum og geð- veikrahæli en náði sér að fullu. að ég kom inn í staðinn fyrir annan leikara sem datt út af einhverjum ástæðum. Svo ég þurfti að tækla það hlutverk allt öðruvísi og fékk ekki jafn mikinn tíma til að melta það.“ – Nú hlaust þú Edduverð- launin fyrir aukahlutverk í Veðramótum, heldurðu að það muni hafa þau áhrif á feril þinn að þú fáir fleiri hlutverk? ,,Ég veit það nú ekki. Verð- launin sjálf hafa kannski ekki beint áhrif, ég vona frekar að verkin sem maður vinnur hafi áhrif á ferilinn en ekki verð- launin sem maður vinnur. En auðvitað var mjög gaman að fá þessa viðurkenningu og það er mikill heiður fyrir mig, sér- staklega þar sem ég tiltölulega nýútskrifaður og á stuttan feril að baki. Mér finnst mjög já- kvætt að fólk sé verðlaunað fyrir vinnu sína og það er alltaf gaman að fá klapp á bakið. Hinsvegar er spurning hvort það eigi endilega að sjónvarpa því. Edduhátíðin er fyrst og tökum. Auðvitað er þetta mjög sorgleg saga og eiginlega tók það meira á mann í undirbún- ingnum, þegar maður var að stúdera hvað þessir krakkar gengu í gegnum sem fóru á þessi unglingaheimili. En þeg- ar maður er byrjaður að leika fyrir framan myndavél gleym- ir maður sér í hlutverkinu. Þetta tekur á karakterinn en ekki beint mann sjálfan.“ – Nú er þetta gjörólíkt hlut- verk og í Astrópíu. ,,Já allt öðruvísi. Í Astrópíu lék ég mun minna hlutverk og þar af leiðandi hefur maður minna svigrúm til að gefa per- sónunni dýpt. Myndirnar sjálfar eru líka gjörólíkar og varla sambærilegar. Astrópía er náttúrulega grínmynd og í allt öðrum leikstíl. En ég lagði mikið á mig fyrir Astrópíu þótt það hefði verið minna hlutverk, enda var það fyrsta sem ég fékk að gera. Reyndar fékk ég hlutverkið með mjög stuttum fyrirvara, vegna þess Jörundur í hlutverki sínu í Astrópíu.

x

Bæjarins besta

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Bæjarins besta
https://timarit.is/publication/1104

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.