Bæjarins besta - 29.01.2009, Blaðsíða 20

20 FIMMTUDAGUR 29. JANÚAR 2009
Umrót og uppnám
Stakkur hefur ritað vikulega pistla í Bæjarins besta í mörg ár. Skoðanir hans á mönnum og málefnum
hafa oft verið umdeildar og vakið umræður. Þær þurfa alls ekki að fara saman við skoðanir útgefenda blaðsins.
Þrátt fyrir það bera ábyrgðarmenn blaðsins ábyrgð á skrifum Stakks á meðan hann notar dulnefni sitt.
Stakkur skrifar
smáar
Óska eftir búsáhöldum fyrir
lítinn pening eða ókeypis.
Uppl. í síma 772 0619.
Leitum að barnapíu fyrir dótt-
ur okkar á morgnana á virkum
dögum. Uppl. í síma 616 9404
eða á jacobkasper@gmail.com.
Þorrablót Grunnvíkingafélags-
ins verður haldið 14. febrúar.
Kaupi bíla til niðurrifs. Uppl.
í síma 825 2173.
Til leigu er 2ja herb. íbúð á
Engjavegi á Ísafirði. Upplýs-
ingar í síma 820 8284.
Átt þú skauta í geymslunni?
Óska eftir að kaupa skauta
nr. 30 og nr. 40. Upplýsingar
í síma 899 0773.
Ragnar Jakobsson bátasmiður
í Bolungarvík er að gera upp 90
ára gamlan bát sem ber heitið
Lóa og var smíðaður á Ísafirði
árið 1920. Er þetta tíundi báturinn
sem Ragnar endurgerir og smíðar
í upprunalegri mynd en hina níu
gerði hann upp fyrir Þjóðminja-
safnið og Byggðasafn Vestfjarða.
Báturinn var sennilega smíðaður
af Jóhanni Bárðarsyni að sögn
Ragnars og var honum siglt til
Þaralátursfjarðar á Hornströnd-
um árið 1944 og gerður þar út til
kaupstaðarferða til Norðurfjarðar
og var það Guðmundur (Þari)
Guðjónsson sem þá átti bátinn.
Árið 1946 keyptu þeir Vil-
mundur og Bergmundur Jónas-
synir bátinn og gerðu hann út frá
Bolungarvík á Ströndum og not-
uðu hann til fiskveiða og til að
draga rekann, en einnig fara þeir
í póstferðir til Látravíkur á Horn-
bjargi til Óskars Aðaðsteinssonar
sem þá var vitavörður.
Vilmundur og Bergmundur
fluttu til Bolungarvíkur með fjöl-
skyldur sínar árið 1949 og Lóan
fylgdi þeim yfir Djúpið. Gunnar
Júl keypti þá bátinn og réri til
fiskjar í nokkur ár en síðan festi
Kristján Þorleifsson og bróðir
hans kaup á bátnum og sóttu á
miðin eins oft og gaf.
Ragnar Jakobsson eignaðist
síðan bátinn og hefur verið að
dunda sér við að gera hann upp
með bróður sinn Guðmund Jak-
obsson sér til aðstoðar. Ragnar
vinnur reyndar við endurgerð
bátsins alla daga nema sunnu-
daga svo verkið vinnst þokka-
lega. Hann stefnir á að fara með
bátinn til Reykjarfjarðar þegar
hann hefur lokið við endursmíði
hans en þar mun báturinn fá aftur
sitt gamla hlutverk við að draga
reka að landi og veiða vorkópinn.
Einnig ætlar Ragnar að flytja
ferðafólk yfir jökulána í Reykja-
firði en hún er í vexti vegna
leysinga í jöklinum og því lag að
nýta traustan og góðan bát sem
Lóu til að ferja þá sem heimsækja
Reykjafjörð á Ströndum yfir
fossa og flúðir hvítflissandi jök-
ulárinnar.
– thelma@bb.is
Endurgerir 90 ára gamla Lóu
Ragnar Jakobsson.
Undir lok janúar 2009 má
segja að umrót og uppnám ríki á
Íslandi. Það er engu líkt sem áður hefur gerst. Æpandi og gól-
andi fólk ræðst að húsi Alþingis, kastar grjóti í lögreglumenn,
styrkir Bónus með eggjakaupum og kastar þeim í laganna verði
og reynir að kveikja í þessu gamla húsi. Hvorki gúttóslagurinn
1934 né árásin á Alþingi 30. mars 1949 voru neitt í líkingu við
það sem gerst hefur undanfarna daga. Því dag eftir dag hafa
mótmæli staðið með skrílslátum og árásum á bíl forsætisráðherra
þar á meðal.
Ljóst má vera að ástandið er óvenjulegt og almenningur er
óánægður með stöðu þjóðmála. Nú er mótmælt dag eftir dag og
stundum fram á nætur. Lögreglan hefur staðið í ströngu og um-
boðsmaður þeirra og hagsmunagætandi, sem einnig situr á
alþingi, er um leið formaður BSRB og þar af leiðandi sá sem
ætti sérstaklega að gæta að því hvernig að lögreglunni er búið,
hefur látið sér í léttu rúmi liggja hvernig mótmælendur sem
hann hefur stutt hafa komið fram við lögreglumenn við skyldu-
störf.
Ástand þjóðarbúsins er grafalvarlegt. Skuldir hlaðast upp.
Reynt er bjarga Íslandi á flot með lánum frá erlendum ríkjum
og lánum frá Alþjóða gjaldeyrissjóðnum, sem lánar til viðbótar
með ákveðnum skilyrðum. Kostir Íslands eru ekki margir. Því
sérkennilegra er að Vinstri grænir skuli hafa talað um að skila
lánum Alþjóða gjaldeyrissjóðsins, sem voru skilyrði þess að
önnur ríki lánuðu Íslandi fé. Nú stefnir í kosningar og loks sjást
breytingar. En þær kosta. Björgvin G. Sigurðsson viðskiptaráð-
herra sagði af sér embætti á sunnudaginn, sama gerði stjórn
Fjármálaeftirlitsins en forstjórinn fær rúmar 20 milljónir fyrir
að hætta.
Ekki er hægt að segja að mikli ábyrgð sé fólgin í því. Það
minnir helst á bankana og framferði þeirra fyrir hrun. Menn
eru borgaðir út með stórfé. Eitt er ólíkt. Nú er um almannafé að
ræða. Það hlýtur að heyrast hljóð úr horni. Löglegt en siðlasut
var eitt sinn sagt. Aldrei hefur riðið meira á en nú að fara vel
með almannafé.
Ríkisstjórnin er völt og krafa mótmælenda hefur verið að
forstjórinn færi frá sem og stjórn Seðlabankans, þótt oftast hafi
það verið persónugert í Davíð Oddssyni. Báðir forystumenn
ríkisstjórnarinnar eiga við veikindi að stríða og eru þeim send-
ar hlýjar óskir um bata.
Einn enn ætti að segja af sér, Ögmundur Jónasson, er gleymdi
lögreglumönnunum. Þeir eru umbjóðendur hans. En það mun
ekki gerast. Meðan alþingismenn eru ekki sjálfum sér sam-
kvæmir gerist fátt. Nú ríður hins vegar á að starfhæf ríkisstjórn
sitji, sem vinnur ötullega að hagsmunum almennings, sem
borgar á endanum brúsann. Hún þarf líka að segja almenningi
hvað hún er að gera og ætlar að gera. Það er brýnt.
„Einn spilastokkur eða 52
einstaklingar,“ segir sr.
Magnús Erlingsson, að-
spurður fjölda einstaklinga
sem fermast í Ísafjarðar-
prestakalli í ár. Er þetta sami
fjöldi og fermdist í fyrra að
sögn Magnúsar. 3.555 ein-
staklingar búa í Ísafjarðar-
prestakalli líkt og árið á und-
an. Að sögn Valdimars
Hreiðarssonar, sóknarprests
á Suðureyri, fermast sex
börn á Suðureyri og fimm í
Súðavík. Fjórir fermast í
Holti í Önundarfirði.
Fimmtíu
fermast
á Ísafirði