Ægir - 01.10.2003, Blaðsíða 9

9
N Ý B Ó K
sem kom á bók 1999. Í kjölfarið
fékk ég hvatningu um að halda
áfram og niðurstaðan er þessi bók
um fiskvinnslu í bænum. Ég hef
haft mikla ánægju af því að taka
þetta saman, líklega hef ég alltaf
haft svolítið gaman af blaða-
mennsku,“ segir Jón Páll og bros-
ir, en hann var um langt skeið
fréttaritari Morgunblaðsins á Ísa-
firði og tók þá mikinn fjölda ljós-
mynda sem hafa komið að góðum
notum við samantekt útgerðar-
og fiskvinnslusögunnar. „Ég fékk
myndir víða að, t.d. úr safni Hér-
aðsskjalasafnins á Ísafirði. Ég var
líka svo heppinn að fá að birta
nokkar af myndum sem Þorsteinn
Jósepsson, blaðamaður á Vísi, tók
á ferð sinni til Ísafjarðar árið
1949.“
Lítið varð úr lífsstarfinu
Jón Páll segir að saga fiskvinnslu
á Ísafirði á síðustu öld sé mjög
merkileg. „Já, það urðu ótrúlegar
breytingar í fiskvinnslu og útgerð
hér í bænum á skömmum tíma.
Til dæmis var það byltingar-
kennd breyting þegar Baader-
fiskvinnsluvélarnar komu til
skjalanna. Sömuleiðis var það
mikil breyting þegar rafeindavog-
irnar komu í stað gömlu voganna.
Þegar fiskvinnslan var í mestum
blóma hérna í bænum störfuðu
við hana á bilinu 3-400 manns - í
Norðurtanganum, Íshúsfélaginu
og í Hnífsdal,“ segir Jón Páll.
Gríðarlegur samdráttur hefur
orðið í fiskvinnslu á Ísafirði á síð-
ustu árum og hún er ekki nema
svipur hjá sjón miðað við það sem
áður var. Þetta þykir Jóni Páli
sorgleg staðreynd og hann segist
ekki geta leynt því að sér finnist
lítið hafa orðið úr lífsstarfi margra
í bænum sem lögðu allt sitt í að
byggja þar upp öfluga fiskvinnlu.
Á árunum 1917 til 1919 var starfrækt tunnuverksmiðja á Torfnesi sem framleiddi síld-
artunnur fyrir útvegsmenn á Ísafirði.
Þorvaldur Guðmundsson og
Tryggvi Jónsson með fyrstu fram-
leiðslu Rækjuverksmiðju Ísafjarð-
ar þann 23. júní 1936.
Mynd: M. Simson/Héraðsskjalasafnið á Ísafirði.