Ægir - 01.01.2007, Qupperneq 31

31
okkar Íslendinga í þróunarað-
stoð beinst að því að kenna
mönnum að bjarga sér með
grunnatriðin,” segir Víðir sem
bætir við að vissulega væri
hægt að þróa starfið áfram,
svo sem að aðstoða fyrirtækin
við að auka hagkvæmni í
rekstri, daga úr kostnaði,
auka hagnað og svo framveg-
is. Slíkt sé hins vegar fremur
talin vera rekstrarráðgjöf sem
veita beri á viðskiptalegum
forsendum.
„Lyktin dregur fiskinn
að agninu”
Þrír fulltrúar línuútgerðar í
Namibíu komu hingað til
lands í heimsókn í október sl.
og kynntu sér starfsemi nokk-
urra útgerða og stofnana sem
starfa í tengslum við sjávarút-
veginn. Fyrir hópnum fór Jón
Þórðarson, áður forstöðumað-
ur sjávarútvegsdeildar Háskól-
ans á Akureyri, sem starfaði
tímabundið sem aðstoð-
armaður forstjóra hafrann-
sóknastofnunar í Namibíu. Í
ferðinni sem Þróunarsam-
vinnustofnun bauð til, var
meðal annars tekið hús á Vísi
hf. í Grindavík og á Djúpa-
vogi og fór einn Namibíu-
mannanna í fimm daga veiði-
ferð með einum bátum félags-
ins. Þá var farið í heimsókn á
fiskmarkaði, í fiskvinnsluhús
og útibú Hafrannsóknastofn-
unarinnar á Ísafirði, þar sem
Einar Hreinsson kynnti rann-
sóknir sínar fyrir einum skip-
stjóranna þriggja.
„Til þessa hafa Namibíu-
menn talið að fiskur þurfi að
sjá agn á öngli, svo hann bíti
á. Einar Hreinsson kynnti
skipstjóranum ýmsar rann-
sóknir og myndbandsupptök-
ur sem sýna hegðan þorsks á
sjávarbotni og eins hvernig
veiðarfærin virka. Og á sjáv-
arbotni þar sem birtu nýtur
ekki er það auðvitað lyktin
sem dregur fiskinn að agninu
en ekki það hvernig beitu-
stykkið lítur út. Með vitneskju
um þetta og margt annað,
eins að það glæði aflavon sé
línan hrein, hóf skipstjórinn
veiðar sínar aftur þegar heim
var komið. Áætlun gerði ráð
fyrir að hann veiddi á milli 40
til 50 tonn á þeim þremur
mánuðum sem af árinu lifðu.
Með nýjum vinnubrögðum og
þekkingu tókst honum hins
vegar að tvöfalda afla sinn í
einhversstaðar á milli 100 og
120 tonn,” segir Víðir
Lífsgæðum er misskipt
Spurningunni um hvort
Namibía sé frumstætt land og
stéttskipting meðal þegnanna
mikil, segir Víðir að því sé
ekki hægt að svara algilt.
„Svarið ræðst af því hvar
borið er niður. Í höfuðborg-
inni Windhoek, sem er inni í
miðju landi, eru aðstæður
ekkert ólíkar því sem gerist í
vestrænum borgum, þó
mannlífið sé blandaðra og sjá
megi fólk af öllum litarhátt-
um. Utan borgarinnar eru
hins vegar allt aðrar aðstæður
og kjör fólks sem þar býr oft
frekar erfið. Í skýrslum frá
Alþjóðabankanum segir að
þýskumælandi Namibíumenn
séu með þeim ríkustu í heimi.
Ef við tökum hins vegar með-
S J Á V A R Ú T V E G U R Í N A M I B Í U
„Starf við þróunaraðstoð er ákaflega skemmtilegt. Hins vegar verða menn að vera undir það búnir að hlutirnir gangi ekki jafn hratt og þeir sjálfir kjósa,” segir Vilmundur
Víðir Sigurðsson hér í viðtalinu. Mynd: Sigurður Bogi Sævarsson.
Þjálfar handtökin. Nemendur við sjómannaskólann á hverri önn eru gjarnan 70 til
80 talsins, en margir koma til námsins á vegum útgerðanna sem þeir starfa hjá,
enda eru þær að tryggja sér starfsfólk til framtíðar.
aegirJAN2007.indd 31 2/2/07 9:13:00 AM