Ægir - 01.07.2011, Page 19

19
S J Ó N A R M I Ð
Hvað eiga eftirtalin samtök og
fyrirtæki sameiginlegt? Sjó-
mannasamband Íslands,
Landsamband smábátasjó-
manna, Samtök fiskvinnslu-
stöðva, Samtök atvinnulífsins,
Alþýðusamband Íslands,
Landssamband íslenskra út-
vegsmanna, Landsbanki Ís-
lands, Íslandsbanki og Arion
banki auk fjölda annarra að-
ila sem hafa gert athuga-
semdir við frumvarp ríkis-
stjórnarinnar um breytingar á
fiskveiðistjórnunarkerfinu.
Jú, þessir aðilar eiga það
allir sammerkt að formaður
og varaformaður sjávarút-
vegs- og landbúnaðarnefnd-
ar, þær Lilja Rafney Magnús-
dóttir og Ólína Þorvarðar-
dóttir, gefa ,,skít“ í þekkingu
þeirra á grunnatvinnuvegi
þjóðarinnar. Raunar virðist
þær einfaldlega þeirrar skoð-
unar að allir sem andmæla
frumvarpinu séu bjálfar.
Þrátt fyrir vaxandi gagn-
rýni á frumvarpið virðast
þessir talsmenn ríkisstjórnar-
innar forherðast í einbeittum
vilja sínum til þess að rústa
fiskveiðistjórnunarkerfinu.
Ekki er svarað með rökum,
heldur skætingi og útúrsnún-
ingi þeim alvarlegu athuga-
semdum sem gerðar eru við
fyrirætlanir ríkisstjórnarstjórn-
arflokkanna.
Rökstuddar upplýsingar
benda til þess að verði frum-
varpið að lögum muni það
rýra kjör almennings í land-
inu, hagkvæmni í sjávarútvegi
minnkar, ríkissjóður muni
tapa tekjum, samkeppnis-
staða íslensks sjávarútvegs á
erlendum mörkuðum muni
veikjast. Í mati framan-
greindra aðila kemur fram að
samstundis og frumvarpið
yrði að lögum myndi eigið fé
sjávarútvegsins lækka um 180
milljarða króna. Hagsmunir
almennings í landinu krefjast
þess af stjórnmálamönnum
sem hafa uppi áform um
breytingar á starfsskilyrðum
sjávarútvegsins sem kunna að
valda stórtjóni um allt samfé-
lagið að þeir svari gagnrýni
með öðrum hætti en þeim að
veitast að umsagnaraðilum.
Megingallinn við frumvarp
ríkisstjórnarinnar er sá að það
gerir ráð fyrir því að gælu-
verkefnum stjórnvalda er gert
hærra undir höfði en lífsaf-
komu þeirra sem byggja allt
sitt á sjómennsku, fiskvinnslu
og útgerð. Þannig gerir frum-
varpið ráð fyrir því að sjávar-
útvegsráðherra verði falin
mikil völd til að mismuna
byggðarlögum, útgerðarflokk-
um o.fl.
Frumvarpið gerir ráð fyrir
því að kvótanum verði skipt í
tvennt, 85% fari til þeirra sem
fá nýtingarleyfi en 15% á að
veita í potta. Til að byrja með
eiga þeir að vera fimm:
Strandveiðipottur, byggða-
pottur, leigupottur, línuíviln-
unarpottur og bótapottur. Ef
tekið er mið af reynslu fyrri
ára mun eldamennskan í
þessum sérúrræðum og gælu-
verkefnum stjórnmálamana
enda í einhverju eiturbrasi –
engum til góðs en flestum til
ama.
Vinstristjórnin vill svipta
útgerðir, sjómenn, land-
vinnslu og útflutning öllu
sínu starfsöryggi. Í stað
trausts framboðs kemur
óvissa. Í stað skipulegra
veiða sem miða að hæsta
verði fyrir fiskinn eiga að
taka við ólympískar veiðar
sem miða að mesta magni á
sem skemmstum tíma.
Sjómannasamband Íslands
segir að verið sé að rýra af-
komu þeirra sem hafa at-
vinnu af sjómennsku og flytja
til þeirra sem stunda sjó-
mennsku í frítíma. Fulltrúar
sjómanna hafa í umsögnum
sínum til sjávarútvegs- og
landbúnaðarnefndar hafnað
þeim breytingum sem ríkis-
stjórnarflokkarnir vilja gera á
fiskveiðistjórnunarkerfinu.
Þeir leggja til að frumvarpinu
verði vísað frá í heild sinni.
Ég er því algerlega sammála.
Sjávarútvegurnn gerður að
gæluverkefni vinstri stjórnar
Kristján Þór Júlíusson,
alþingismaður, skrifar