Tímarit Máls og menningar - 01.11.1967, Blaðsíða 64

Tímarit Máls og menningar
Guðs hjálp — kannské unt að syngja minn svanasöng með þolanlega hreinu
lagi! — Jeg fékk núna kveðju frá Dr. Georg Brandes, sem danska þýðingin
mín af Jóni Arasyni hefur legið hjá. Hann lofar að skrifa mér ítarlega um
leikinn þegar hann komi til heilsu (hefur legið mjög lengi) og hefur lesið
hann rækilega. Segir Steini eptir honum, að fyrir Dani þyrfti að breyta
honum, enda ætti og mætti stytta sumstaðar bæði mono- og dialoga. Meir
um það næst, þótt gjarnan mætti mín vegna fara strax að prenta, því fyrsta
þætti breyti jeg ekkert. Helzt væri það 2. þátlur. — Aptan við eru skýringar,
sem stytztar jeg þorði. Þrjár prófarkir veitir ekki af að lesa. (Ágœtt, að þér
færuð sjálfur yfir handritið fyrst!) Þessum tradit[ionel!u] eilífu punktum
innan eða utan sviga og við öll nöfn hinna talandi, álít jeg óþarfa — ein-
[ungis] að hið innskotna sé með minna letri. Upplag hafið þér eins og
yður líkar, og standið mér yfirhöfuð engan annan reikning en þennan: að
eiga fullan forlagsrétt að 1. prentun móti 200 kr. borgun við hentugleika
til mín eða minna arja, að gefa leikinn sœmilega út og hafa prentun lokið
jyrir nœsla haust. Með beztu kveðju yðar skuldbundinn vinur Matth. Joch-
umsson.
«1
27. 5 1899
Ifáttvirti vinur!
í þessu kemur Pétur Bjering og biður mig um 100 kr. Jeg hafði pantað
hjá D. Thomsen vörur fyrir 2—300 kr. Jeg hef því sem stendur engin önnur
ráð en — þó mér þyki það fruntalegt og allt of snemt — að biðja yður að
hjálpa mér og taka að yður þessar 100 kr. til borgunar — og er þá það
hálfa greitt og hérmeð kvitterað fyrir. Maður kemur að austan og annar að
vestan og báðir kalla mig út. Hvern á jeg að afgreiða fyr? Þrír bátarnir
í höfn og sunnan rok, þó kalt.
Með kærri kveðju og heilsan til fam.
Yður skuldbundinn
Matth. Jochumsson
29. júní 1899
Háttvirti góði vinur!
Hjartans þökk fyrir borgun ávísunar og annað ágæti. Jeg pantaði of mikið
pr. Thomsen, og sá ekki fram úr neinu — og sé ílla enn. En þá koma dagar
— í haust meina jeg.
Áður en Klemenz fór — yðar antagonist í politík, en enginn sérlegur óvin-
270