Tímarit Máls og menningar - 01.06.1993, Síða 38

Sveinn Yngvi Egilsson
Aðflutt landslag
Þegar maður ferðast um sveitir Skotlands rekst maður stundum á ljall sem hefur
undarlega íslenskt svipmót og sker sig jafnvel svo úr umhverfinu að það er eins
og það eigi þar ekki heima. A þessu er eðlileg jarðfræðileg skýring því þetta er
að öllum líkindum íslenskt fjall sem hefur færst úr stað. Ef maður þekkti landið
sitt betur mundi maður sjálfsagt oít fara nærri um átthaga þessara fjalla uppi á
íslandi, en mörg eru þannig í laginu að þau mundu kölluð Hestfjöll heima. Líklega
hefur þetta viljað þannig til að fjallið hefur fylgt einhverjum sveitamanninum í
innkaupaferð hans til Skotlands og orðið eftir þegar hann hélt aftur heim á leið.
Annað eins gerist nú, menn gleyma jafnvel sínum nánustu einhvers staðar og átta
sig ekki fyrr en það er um seinan, og kemur fyrir besta fólk. En þama mun fjallið
þreyja þolinmótt og láta sér lynda að vera kallað Ben þetta eða Ben hitt, sem er
tökuorð úr gelísku og merkir fjall. Hitt er líka til að skoskt landslag rati alla leið
upp til íslands og er oft mikil prýði að því þar sem það er viði vaxið, og er þá eins
og landið í norðri endurheimti þann kjarrskóg sem klæddi það í öndverðu. Þannig
held ég að Skorradalurinn og vatnið í honum séu tilkomin og það einstaka
svartalogn sem gerir þar stundum og er eins og gripið út úr skosku Hálöndunum.
Vel mætti segja mér að þessi sveit hafi horfið yfir hafið með bóndanum unga úr
Borgarfirði sem barðist við Skota forðum tíð. Hann missti bróður sinn í þeirri
orrahríð og hefur í reiði sinni tekið þennan fagra dal og stöðuvatn herfangi og flutt
með sér heim til íslands. Ég hef siglt um þetta skoska vatn á litlum seglbáti með
tveimur stúlkum meðan vinur minn stökk um kjarrið á norðurbakkanum og veiddi
hunangsflugur í plastílát.

36
TMM 1993:2