Ský - 01.08.2007, Síða 49

ský 
samskipti okkar með eðlilegri hætti. En því var síst að heilsa. Ýmist
lét hann sem hann sæi mig ekki á förnum vegi eða þá hann sendi
mér tóninn óþvegnum orðum, einkanlega ef hann sá mig í fylgd
kvenmanns.“
Í sjálfskipaða útlegð
Kastali Óskars og Blómeyjar var eins og önnur hús í Blesugróf
byggður án tilskilinna byggingarleyfa og var ekki hluti af neinu
borgarskipulagi. Þegar borgaryfirvöld hófu að skipuleggja byggð í
Breiðholti á árunum fyrir 1970 lenti Blesugrófin milli stafs og hurðar
í þeirri skipulagsvinnu. Eftir því sem Breiðholtið stækkaði varð
nauðsynlegt að leggja stofnbraut þangað og þegar Breiðholtsbrautin
var lögð þurftu nokkur hús í Blesugróf að víkja og þar með talið
Kastalinn sem var tekinn eignarnámi af borgaryfirvöldum.
Óskar taldi þessa gjörð borgaryfirvalda gegn sér ófyrirgefanlega
með öllu. Geir Hallgrímsson, þáverandi borgarstjóri, mun hafa
gengist fyrir því að fjölskyldunni var boðin blokkaríbúð í stað
hússins en Óskar taldi það af og frá og varð engu tauti við hann
komið. Við þessi umskipti ákvað hann að flytja til fjalla og reisti sér
hús á Hellisheiði langt fjarri hinum langa armi borgarinnar og utan
allra skipulagsreglna.
Heimildarmenn blaðsins við gerð þessarar greinar sem komu
í híbýli Óskars og Blómeyjar á Hellisheiði segja að það hafi verið
afleitar vistarverur, bæði þröngar, kaldar og saggafullar. Blómey mun
hafa haldið þar örlítinn bústofn af geitum, hænum auk fjölda katta
en hún mun hafa sagt að Hellisheiðarárin hafi verið þau erfiðustu á
ævi sinni og þar hafi hún átt vonda daga. Hún lýsir því fyrir Ómari
Ragnarssyni í áðurnefndri bók hvernig húsakynnin láku aldrei í
slagviðrum en vegna sérviskulegrar staðsetningar hússins spruttu
lækir upp úr gólfinu. Blómey var langtímum saman ein á Hellisheiði
meðan Óskar var í vinnu og segir við Ómar að hún hafi þá farið
einförum um heiðina og frekar viljað vera úti undir berum himni
en hírast í kofanum.
Hús Óskars og Blómeyjar stóð uppi á háheiðinni rétt austan við
skíðaskálann í Hveradölum en þar undir brattri brekku stóð gamall
skíðaskáli en leifar af skíðaaðstöðu, meðal annars stökkpalli hlöðnum
úr grjóti, má enn sjá á staðnum. Í þessum niðurnídda skíðaskála
fengu Óskar og Blómey oft að dvelja á vetrum þegar snjóalög voru
mikil og veður vond. Af tvennu illu þótti hann skárri vistarvera en
húsin uppi á brekkunni og auðveldara að komast þangað þegar snjór
var mikill og segir þessi ráðstöfun sína sögu um erfiðar aðstæður
þeirra og ástand húsakynnanna.
Óskar og Blómey munu hafa flutt í heiðina árið 1973 en þá var
Óskar að verða sextugur. Hann sótti vinnu til Reykjavíkur nær allan
tímann sem hann bjó þar en hann starfaði hjá Skipaútgerð ríkisins.
Stundum hjólaði hann til borgarinnar en oft fékk hann far með
bílum sem áttu leið um veginn.
Óskar og Blómey bjuggu í heiðinni þar til Blómey varð sjötug
1992 en þá flutti hún frá Óskari samkvæmt samkomulagi sem hún
hafði gert við hann þegar þau fluttu úr Blesugróf. Þar kvaðst hún
mundu flytja með honum til fjalla með því skilyrði að hún flytti aftur
til borgarinnar þegar hún væri sjötug. Óskar var einn í kofunum
á Hellisheiði í fáeina mánuði eftir að Blómey fór en flutti svo til
hennar í húsnæði sem henni hafði áskotnast í Smálöndum. Smálönd
Mynd: Friðþjófur Helgason.
Óskar með hjólið í heiðarbýlinu.