Ský - 01.08.2007, Blaðsíða 68

Ský - 01.08.2007, Blaðsíða 68
68 ský Matt Damon í þekktasta hlutverki sínu, sem fyrrum CIA- njósnarinn Jason Bourne. Æskuvinir. Ben Affleck og Matt Damon hafa verið vinir í 25 ár. kvikmyndir Öruggasta fjárfestingin í hollywood er að fá hann til að leika í kvikmynd matt Damon Texti: Hilmar Karlsson Hið virta fjármálatímarit Forbes gerði nýlega könnun á því hvaða leikari í Hollywood skilaði mestum hagnaði. Það kom nokkuð á óvart að Matt Damon skyldi lenda í fyrsta sætinu. Nú er hann ekki sá leikari sem þénar mest, þótt ekki þurfi hann að kvarta yfir launum sínum en hann fær 10–15 milljón dollara fyrir eina kvikmynd. Þeir leikarar sem hæstu launin fá fara yfir 20 millljón dollara fyrir kvikmynd. Eins og aðrir launaháir leikarar slær hann stundum af launakröfum ef í boði er hlutverk í ódýrri kvikmynd sem honum líst vel á. Könnunin var framkvæmd þannig að teknar voru þrjár síðustu kvikmyndir og reiknaður út hagnaður miðað við laun. Kom í ljós að af hverjum einum dollara sem Matt Damon fékk í laun komu til baka 29 dollarar. Þessi upphæð mun örugglega hækka þegar nýjasta kvikmynd hans, The Bourne Ultimatum, fer inn í reikningsdæmið, en hún er nú sýnd við metaðsókn um allan heim. Í öðru sæti var Brad Pitt og jafnir í þriðja sæti voru Johnny Depp og Vince Vaughn. Jennifer Aniston er sú leikkona sem besta fjárfestingin er í. Matt Damon, sem hefur verið að fylgja eftir The Bourne Ultimatum, tekur þessum fréttum af mikilli rósemi en sjálfsagt á hann eftir að hækka meira í launum þegar hann gerir næst samning og fer kannski í 20 milljón dollara flokkinn. Fórnaði námi í Harvard fyrir leiklistina Matt Damon fæddist í Cambridge í Massachusetts 8. október 1970. Eftir hefðbundið skólanám settist hann á skólabekk í Harvard árið 1988 og gekk vel til að byrja með, en áhuginn á leiklist jókst að sama skapi enda hafði hann fengið sitt fyrsta hlutverk í kvikmynd sama ár og hann hóf nám í Harvard. Var það lítið hlutverk í Mystic Pizza. Hann hætti námi og lék nokkur smáhlutverk í kvikmyndum þar til hann fékk góð hlutverk í Geronimo: An American Legend (1993) og Courage Under Fire (1995). Æskuvinur Matt Damons er Ben Affleck, en þeir kynntust 1981. Það var eins fyrir honum komið og Damon, hann var á uppleið sem leikari. Þeir félagar tóku þá ákvörðun að skrifa handrit saman að kvikmynd þar sem gert var ráð fyrir góðum hlutverkum fyrir þá báða. Þeir sýndu kunningjum í leikstjórastéttinni handritið, meðal annars Rob Reiner, sem ráðlagði þeim að breyta því, sem og þeir gerðu, og handritið að Good Will Hunting varð til. Breytingin gerði að verkum að hlutverk Ben Afflecks minnkaði mikið þar eð hlutverk Robin Williams var stækkað. Good Will Hunting var afar vel tekið og fengu þeir félagar óskarsverðlaunin fyrir handrit sitt og Matt Damon var tilnefndur til óskarsverðlauna sem besti leikari í aðalhlutverki, Robin Williams fékk óskarinn sem besti leikari í aukahlutverki. Eftir Good Will Hunting voru allar dyr opnar fyrir Matt Damon og lék hann aðalhlutverkið í nokkrum úrvalsmyndum í framhaldinu, svo sem Saving Private Ryan, The Talented Mr. Ripley, The Rainmaker og Ocean’s Eleven, en sú mynd náði miklum vinsældum og hafa tvær framhaldsmyndir fylgt í kjölfarið sem einnig hafa gert það gott. Njósnarinn minnislausi Þegar hér er komið sögu hafði Matt Damon byggt upp traustan og farsælan leikferil. Hann átti þó eftir að sanna að hann gæti einn haldið mynd uppi. Tækifæri til þess fékk hann þegar honum var boðið hlutverk Jason Bourne, fyrrum njósnara sem missir minnið, í The Bourne Identity. Damon lék Bourne með miklum glæsibrag og hefur nú endurtekið leikinn tvisvar. Robert Ludlum skrifaði aðeins þrjár skáldsögur um Jason Bourne, sem hafa nú allar verið kvikmyndaðar. Ekki er þó loku fyrir það skotið að gerðar verða fleiri myndir. Matt Damon hefur sjálfur sagt að það hafi verið mikil skemmtun að gera þá fyrstu: „Ég var ekki viss um þá næstu, aðallega vegna þess að ég vissi ekki hver Paul Greengrass (leikstjóri) var. En eftir að ég sá Bloody Sunday varð ég viss um að ef einhver
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Ský

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ský
https://timarit.is/publication/1110

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.