Fréttablaðið - 05.11.2015, Síða 46

Fréttablaðið - 05.11.2015, Síða 46
handbolti „Ég kann ekkert í ung- versku og það er engin pressa á mér að læra hana. Það er töluð enska á æfingum og svo tala margir í liðinu þýsku. Það dugar alveg og ég reikna nú ekki með því að læra ungversk- una,“ segir Aron Pálmarsson en hann ákvað að breyta um umhverfi síðasta sumar. Þá yfirgaf hann þýska stórliðið Kiel, eftir sex ára dvöl þar, og fór til ungversku meistaranna í Veszprém. Það er einnig stórlið sem fór alla leið í úrslit Meistaradeildarinnar á síðustu leiktíð. Býr í ferðamannaparadís „Ég kann mjög vel við mig í Ung- verjalandi. Lífið utan handboltans er yndislegt. Ég bý við Balaton-vatnið sem er aðeins fimmtán mínútur frá Veszprém. Það er frábær staður,“ segir handboltastjarnan brosandi en hann býr þar í glæsilegu húsi. Balaton-vatnið er mikil paradís og vinsæll sumarleyfisstaður þannig að það væsir ekki um okkar mann þar. „Ég er búinn að koma mér virki- lega vel fyrir þar en þetta er aðeins að breytast í draugabæ núna þar sem sumarið er búið. Svo tekur mig aðeins klukkutíma að keyra til Búda- pest og ég er mikið þar.“ Leikmenn Veszprém eru frá níu þjóðlöndum og þjálfari liðsins, Xavi Sabate, er Spánverji og sá ágæti maður verður seint sakaður um of mikla enskukunnáttu. Leikhléin hjá liðinu fara fram á ensku og eru oft á tíðum algjörlega kostuleg. Tala ensku eins og sex ára „Það er einn Svíi með mér í liðinu og við Skandínavar erum yfir höfuð nokkuð góðir í ensku. Þar sem fáir eru þannig hefur maður þurft að kúpla sína enskukunnáttu niður og nánast tala eins og sex ára svo maður sé skiljanlegur. Þetta er pínu erfitt og stundum hefur maður nánast drep- ist úr hlátri á fundum. Þetta venst þó merkilega vel. Ég skil þjálfarann stundum og stundum ekki. Aðalhlut- irnir komast þó til skila.“ Eins og áður segir er Veszprém stórlið og þar er gerð krafa um árang- ur. Það fékk fráfarandi þjálfari liðsins, Antonio Carlos Ortega, að reyna er hann var rekinn eftir að liðið gerði jafntefli í fyrsta leik sínum í Meistara- deildinni. Það var í lok september. Aðstoðarmaður hans, Sabate, tók við og leit að nýjum þjálfara stendur enn yfir. „Þetta var mjög sérstakt því hann hafði komið liðinu í úrslitaleik Meist- aradeildarinnar nokkrum mánuðum áður. Það voru einhverjir leikmenn sem voru ekki of sáttir við þetta. Ég persónulega var nú ekkert að gráta þetta þar sem hann notaði mig lítið í byrjun tímabilsins,“ segir Aron og glottir en bætir við að Ortega hafi verið fínn náungi engu að síður. „Þeir verða að fara að gera eitthvað í þessu. Sabate er ekkert kominn til að vera. Hann vill ekkert vera aðal- þjálfari. Var með Ortega og maður sér að honum líður ekkert allt of vel. Það er sérstakt umhverfi að vinna undir þessum köllum og hann er kannski ekki alveg tilbúinn í það.“ Þarf ekki að hugsa um neitt Aron viðurkennir að hraðinn á öllu og allt umhverfið í kringum hand- boltann hjá Veszprém sé ansi ólíkt því sem hann átti að venjast hjá Kiel. „Það er allt miklu hægara og rólegra hér. Í Þýskalandi var alltaf allt á fullri ferð. Þetta á ágætlega við mig en ég er mjög þakklátur fyrir að hafa byrjað í Þýskalandi en ekki Ungverjalandi. Ég væri algjör haugur ef ég hefði byrjað í Ungverja- landi,“ segir Aron og hlær dátt. Hann er þakklátur fyrir það uppeldi sem hann fékk hjá Kiel áður en hann fór í ljúfa lífið í Ung- verjalandi. Hjá Veszprém er hugs- að um allar þarfir leikmannsins. „Í Þýskalandi fékk maður launin sín og svo fór maður að greiða reikningana sína. Borga húsnæðis- og bílalán sem og annað. Ég hef ekki fengið einn póst eftir að ég flutti til Ungverjalands. Jú, reyndar hef ég fengið tvö bréf. Þau voru frá þýska tryggingafyrirtækinu mínu,“ segir skyttan og hlær. Hann kann því greinilega vel að hugsað sé um hann. „Þeir borga alla reikningana og svona. Þeirra heimspeki er sú að leikmaðurinn eigi ekki að þurfa að standa í neinu óþarfa ves- eni. Ég er til að mynda búinn að fá nokkrar heim- sóknir frá vinum og fjölskyldu en hef aldrei þurft að fara út á flug- völl. Þeir sjá bara um þetta. Þeir vilja að ég slaki sem best á og geti bara hugsað um handboltann. Þetta á betur við mig og ég fíla þetta hrikalega vel en sem betur fer byrjaði ég ekki í þessu.“ Duglegur í heilsulindunum Miðað við dekrið á landsliðsmann- inum þá hefur hann nægan frí- tíma. Hann er ekki með fjölskyldu heldur og því er eðlilegt að spyrja hvað hann geri við allan þennan frítíma? „Ég fer oft eftir morgunæfingar til Búdapest og er þar kannski yfir nótt. Keyri svo eldsnemma morguninn eftir á æfingu. Ég og Svíinn Andreas Nilsson erum mikið saman. Erum báðir einir og á sama aldri. Við náum helvíti vel saman og erum duglegir að gera eitthvað saman. Hvorugur okkar hefur afsökun fyrir því að komast ekki eitthvað,“ segir Aron og hann hefur líka verið duglegur að njóta ljúfa lífsins við Balaton-vatnið. „Maður hefur verið duglegur að fara í heilsulindirnar þarna á hótel- unum og hugsa um líkamann. Svo á forseti félagsins nokkrar skútur við vatnið og við megum alltaf fara á þær ef þær eru á lausu. Ég er búinn að fara nokkrum sinnum út á vatnið með honum. Ég get ekki neitað því að þetta er lúxuslíf. Ég get alls ekki kvartað.“ Fyrir utan allt þetta er miklu minna leikjaálag í Ungverjalandi og mun færri erfiðir leikir enda er Veszprém með mikið yfirburðalið. Saknar Aron samt ekki Þýskalands að einhverju leyti? „Nei, í rauninni ekki. Ég sakna Þýskalands eiginlega ekki neitt. Ég var að spila þrjá leiki um daginn á viku gegn frekar slökum liðum og þá saknaði ég svolítið handboltans og samkeppninnar í Þýskalandi. Svo kíkti ég á mánaðarplanið hjá Kiel og þá fékk ég bara í hnén,“ segir Aron Pálmarsson og brosir allan hringinn er hann uppgötvar líka að hann fær loksins jólafrí sem er ekki í Þýskalandi. Væri algjör haugur ef ég hefði byrjað ferilinn í Ungverjalandi Aron Pálmarsson segist njóta lífsins í botn hjá ungverska liðinu Veszprém og segir það vera lúxuslíf. Það er hugsað um allt fyrir íslenska landsliðsmanninn sem þarf ekki einu sinni að ná í mömmu og pabba út á flugvöll. Hann er svo með aðgang að skútum forseta félagsins. Aron hefur verið að spila vel fyrir Veszprém upp á síðkastið og hann er hér að fagna með Laszlo Nagy, fyrirliða liðsins. fréTTABLAðið/geTTy Skrítið að Alfreð væri ekki að öskra á mig „Ég ber sterkar tilfinningar til Kiel og hef fylgst vel með þeim eftir að ég fór. Ég pirra mig á því ef þeim gengur ekki vel. Það kom mér aðeins á óvart. Ég hélt þetta yrði bara eins og að rífa plástur af og halda áfram,“ segir Aron spurður um hvort hann sé búinn að slíta naflastrenginn við þýska félagið sem hann spilaði með í sex ár. Hann spilaði svo í fyrsta skipti gegn Kiel um daginn er þýska liðið kom í heimsókn til Ungverjalands í Meistara- deildarleik. Þeir sem sáu þann leik geta staðfest að Aron hefur sjaldan verið eins beittur í upphafi leiks. „Ég var ótrúlega vel mótíveraður fyrir þennan leik. Það var alveg á hreinu að ég ætlaði ekki að tapa,“ segir Aron og setur sig nánast í keppnisstell- ingar er hann rifjar leikinn upp. „Þetta var mjög sérstakt. Ég get ekki neitað því. Nokkrir af mínum bestu vinum eru í liði Kiel og svo var auðvitað líka skrítið að spila gegn Alfreð. Kíkja til hliðar og fatta að hann væri ekki að öskra á mig. Þetta var því spes en gaman,“ segir Aron og það skemmdi líklega ekkert fyrir upplifuninni að hans lið vann tveggja marka sigur í leiknum. Væri til í að fá Patta til Veszprém Aron upplifði það í fyrsta skipti á ferlinum hjá Vesprém að vera í liði sem rekur þjálfarann sinn. „Það var frekar steikt að korteri eftir að ég kom þá var búið að reka þjálfarann. Hjá Kiel hefði Alfreð [Gíslason] aldrei verið rekinn þó svo hann hefði tapað öllum leikjunum. Það var sérstakt að upplifa þetta. Það var allt í lagi og gaman að upplifa fyrst ég græddi á því,“ segir Aron stríðinn. Patrekur Jóhannesson, lands- liðsþjálfari Austurríkis, er á meðal þeirra þjálfara sem hafa verið orðaðir við stöðuna. „Þeir hafa spurt mig út í Patta og ég hef verið í ágætis sambandi við hann út af þessu. Ég væri klár- lega til í að fá Patta. Hann hefur gert frábæra hluti með austurríska landsliðið. Við þurfum líka alvöru gaur,“ segir Aron en Patrekur hefur ekkert viljað ræða þennan möguleika við fjölmiðla. Fjölmargir aðrir þjálfarar hafa einnig verið orðaðir við starfið enda eitt það eftirsóttasta í bransanum. „Maður er búinn að heyra mörg nöfn og nýjasta að þeir ætli að bíða fram yfir EM með að ráða þjálfara. Þetta verður bara að koma allt í ljós.“ Ég er búinn að fara nokkrum sinnum út á vatnið með honum. Ég get ekki neitað því að þetta er lúxuslíf. Henry Birgir Gunnarsson henry@frettabladid.is 5 . n ó v e m b e r 2 0 1 5 F i m m t U d a G U r34 s p o r t ∙ F r É t t a b l a ð i ð 0 6 -1 1 -2 0 1 5 0 9 :3 6 F B 0 7 2 s _ P 0 4 6 K .p 1 .p d f F B 0 7 2 s _ P 0 4 3 K .p 1 .p d f F B 0 7 2 s _ P 0 2 7 K .p 1 .p d f F B 0 7 2 s _ P 0 3 0 K .p 1 .p d f A u to m a tio n P la te re m a k e : 1 6 D 6 -7 2 C C 1 6 D 6 -7 1 9 0 1 6 D 6 -7 0 5 4 1 6 D 6 -6 F 1 8 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 1 A F B 0 7 2 s _ 4 1 1 2 0 1 5 C M Y K

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.