Fréttatíminn - 08.02.2013, Side 28

O rmstunga er hugarfóstur Benedikts Erlingssonar. Verkið byggir hann á Gunnlaugs sögu Ormstungu og fléttar samtímanum saman við hina fornu
ástarsögu. Halldóra segist hafa kjaftað sig inn í
sýninguna sem hljóðfæraleikari árið 1996 þegar
hún var atvinnulaus leikari. Sýningin sló í gegn og
henni telst til að þau Benedikt hafi sýnt hana ekki
sjaldnar en 130 sinnum. „Þannig að við þurfum nú
ekki að æfa mikið. Bara aðeins að rifja upp. Þetta
er svolítið í skrokknum á okkur. Þetta er eins
og dans sem maður hefur lært einhvern tímann.
Hreyfingarnar eru þarna allar einhvers staðar.
Ég held bara að við höfum bara sett Ormstungu
á svið í fyrsta skipti daginn eftir að Ólafur Ragnar
var fyrst kjörinn forseti. Það er orðið svo langt
síðan,“ segir Dóra. „Ólafur Ragnar var meira að
segja í fyrstu sýningunni en þá notuðum við fram-
boðsræður nokkurra frambjóðenda. En við erum
búin að taka þær út núna. Formið á verkinu býður
upp á það að vera annars vegar með gamla sögu,
sem eins og allar góðar sögur lifa endalaust, og
svo stingum við henni í samband við nútímann
og vekjum þannig áhorfandann þegar við ýtum
honum fram og til baka í tíma.“
Dóra segir þau hafa þurft að uppfæra sýninguna
merkilega lítið eftir þessi tæpu sautján ár en áður
nefndar framboðsræður og fleira hafi samt vikið
fyrir öðru. Og tilfinningin sem fylgir því að koma
aftur að Ormstungu eftir allan þennan tíma er
góð.
„Ég var eiginlega bara hissa á því hvað ég var
enn ánægð með leikritið og var bara svolítið stolt
af okkur og hugsaði með mér að við höfum bara
verið ung og dugleg. Það var dugur í okkur.“
Breyttir tímar
Dóra hefur verið fastráðinn leikari öll þessi ár
sem liðin eru frá frumsýningu Ormstungu og vita-
skuld hefur margt breyst á þeim tíma. Hún sjálf
og samfélagið allt.
„Þegar við komum svona aftur að verkinu er
líka gaman að sjá hvernig tíðarandinn hefur
breyst. Í gamla handritinu eru til dæmis strax
komnir þrír hommabrandarar á fyrstu tíu blaðsíð-
unum. Og á þeim tíma vorum við bara ofsalega
hugrökk að gera þetta. Að segja þetta bara. „Hann
er argur. Hann er hommi.“ Í dag eru allt aðrir
hlutir sem maður þarf að vera hugrakkur til að
segja. Hugrekkið felst í raun í því að nota ekki
einfalt grín. Reyna að vera ekki á yfirborðinu,
þannig lagað.
Ég sé samt eftir sumum bröndurunum enda
voru þeir skrambi fyndnir. Prump og rop er alltaf
fyndnast. Grunnþarfirnar og grunnhvatirnar. Við
fórum líka út í að fínstilla ýmislegt, til dæmis þar
sem okkur fannst halla of mikið á konur og svo-
leiðis. Við erum náttúrlega orðin meiri femínistar
í millitíðinni. Við erum annað fólk, búin að eignast
margar dætur síðan þá.
Öll umræðan og samfélagið allt er líka á öðrum
stað og það er svolítið gaman að sjá það og finna
hvernig maður maður skoðar hlutina öðruvísi
núna en 1996. Og bara hvernig allt samfélagið
skoðar hlutina öðruvísi. Það eru ekki bara við
sem erum sautján árum eldri. Samfélagið er líka
sautján árum eldra og það er mjög augljós munur
á því núna og þá.“
Dóra segir þó söguna sjálfa, Ormstungu, enn
standa. „Hún er alveg um sömu gildin og hvernig
ung manneskja sem er full af þörf fyrir viðurkenn-
ingu finnur sig knúna til að sigra heiminn og
fórna ástinni og öllu í þeim tilgangi. Eða er hann
að fórna ástinni eða finnst honum hann kannski
ekki vera verðugur nema hann sigri heiminn fyrst
og eigi þá ástina skilið? Hvað er aðalatriði og hvað
er aukaatriði? Og hetjurnar deyja í verkinu en sá
sem var bara rólegur og góður búmaður á Snæ-
fellsnesi fékk Helgu fögru og við erum afkomend-
ur þeirra en ekki Gunnlaugs ormstungu sem var
svona ofboðslega æstur og bráður.“
Benedikt og Dóra eru miklir og góðir vinir og
saga samvinnu þeirra er orðin býsna löng. Dóra
segist þó ekki vilja ræða mikið um vináttu þeirra
Stekkur af hringekjunni í heimsreisu
Leikkonan Halldóra Geirharðsdóttir stígur
á svið í Borgarleikhúsinu með vini sínum
Benedikt Erlingssyni á ný í verkinu Orms-
tunga. Þau gerðu það gott með leikritinu
árið 1996 og ætla nú að endurtaka leikinn.
Dóra segist líta á leikárið sem hringekju
og eftir sextán ár á sviðinu ætlar hún að
stökkva af hringekjunni og láta áralangan
draum rætast og skella sér í heimsreisu
með fjölskylduna. Gangi allt upp snýr hún
ekki aftur fyrr en um mitt næsta ár.
og samstarf enda hljóti hún þá að
koma út eins og hún sé að berja
sér á brjóst og grobba sig af sér og
vinum sínum.
„Við erum bara góðir vinir og
það á mjög vel við okkur að vinna
saman og ég hugsa að við bætum
bara hvort annað upp.“
Heimurinn verður leiksvið
næsta árið
Dóra hefur, eins og áður segir,
verið á fullu í leiklistinni í um
sautján ár en í sumar ætlar hún
heldur betur að söðla um þegar
hún pakkar sér, eiginmanninum og
tveimur yngstu börnunum niður og
leggur upp í heimsreisu sem þau
áætla að taki heilt ár.
„Ég og maðurinn minn erum sko
orðin 45 ára og það er kominn tími
á okkur að hreyfa okkur aðeins.
Þegar ég horfi inn í framtíðina þá
sé ég leikárið fyrir mér eins og
hringekju. Mér finnst vera kominn
tími á að stökkva af hringekjunni
svo ég geti komið aftur á hana með
eitthvað nýtt. Svona snýr þetta að
mér sem leikkonu en fyrir okkur
sem foreldra held ég að það sé mjög
áríðandi að stíga út með krakk-
ana og hægja aðeins á heiminum.
Hægja á rekstrinum. Þannig að við
ætlum að leggja land undir fót með
yngstu krakkana tvo sem eru sex
og níu ára. Og ef peningurinn end-
ist okkur þá verðum við í heilt ár
en ef peningurinn klárast verðum
við í tíu mánuði, eða átta. Þannig
að þetta verður ekki alveg í okkar
höndum hversu lengi við verðum.
Þetta er svona reikningsdæmi en
við erum búin að kaupa miðana,“
segir Dóra og eftirvæntingin leynir
sér ekki í röddinni.
Stóra skrefið úr leikhúsinu
Fyrsti áfangastaður fjölskyldunnar
er Ekvador en síðan tekur hvert
spennandi landið við af öðru. „Við
leggjum af stað 21. júní, á sól-
stöðum. Það er góður dagur til að
hefja ferðalag. Við gerum ráð fyrir
að geta verið lengi í Ekvador og ég
held að það sé rosalega margt að
skoða þar. Galapagos, Amazon og
ég veit ekki hvað og hvað. Þarna er
mikið fjalllendi og mikið hægt að
ganga. Ég byrja bara öll að hitna að
innan þegar ég tala um þetta,“ segir
Dóra og bætir við að nú liggi þau
yfir bókum, skoði viðkomustaðina
Framhald á næstu opnu
Halldóra
GeirHarðsdóttir
Fædd 1968.
Var saxafónleik-
ari og söngvari
í hljómsveitinni
Risaeðlan frá
1985 til 1991.
Útskrifaðist úr
Leiklistarskól-
anum 1995 og
fastráðin hjá LR
frá 1996.
Hefur starfað
sem höfundur og
leikari á flestum
sviðum leiklistar.
Mér fannst ég vera rosalega hug-
rökk að gera þetta eftir að hafa
verið fastráðin í sextán ár. Þetta
var stóra skrefið mitt og eftir það
hugsaði ég með mér að nú gæti
ég farið í heimsreisu.
28 viðtal Helgin 8.-10. febrúar 2013