Dagrenning - 01.10.1950, Qupperneq 30

Stjórnskipuð nefnd skýrði einu sinni
frá því, að zionistar í Palestínu hefðu rnjög
„áhrifamikla njósna- og upplýsingadeild, og
stjómarráðið gæti litlu haldið leyndu fyrir
henni.“ lloy Farran, kapteinn, skrifaði í
hók sinni „Winged Dagger“ 1948: „Ég var
neyddur til að leita upplýsinga hjá C. I. D.
og allar deildir stjórnarinnar, lögreglustöðv-
ar og herbúðir höfðu fjökla Gyðinga í þjón-
ustu sinni. Njósnakerfi og neðanjarðarstarf-
serni Gyðinga er það bezta í lieimi vegna þess
að það hafði í upphafi þegar þá kosti að eiga
fulltrúa í öllum deildum stjórnarráðsins."
Farran kapteinn var sendur til Palestínu
til að berjast gegn þessari leynistarf-
semi og var að lokum ákærður fyrir rnorð.
Flann var sýknaður, en lún dulda húsbónda
hönd elti hann miskunnarlaust til Englands
og drap liróður hans, sem átti sömu upphafs-
stafina og hann, með því að senda honurn
böggul með sprengju, en utan á skriftin var
„R. Farran kapteinn.“ Farran kapteinn lýkur
bók sinni með þessum orðum:
„Ég bað til Guðs, að mér nrætti verða
ljós þýðing þessara síðustu átta ára. —
Ó, Drottinn, veittu oss aftur þann örv-
andi sty'rk er vér höfum sótt í þjóðarmetn-
að vorn. Ó, Drottinn, lát mig heldur
deyja en að lifa það að horfa upp á tortímingu
arfleifðar forfeðra minna. Sýndu mér hvem-
ig ég á að nota frelsi mitt og segðu mér síðan
að það hafi ekki allt verið árangurslaust."
Hann var sá síðasti af heilum hópi brezkra
sendifulltrúa, sem revndu að framkvæma
þau skyldustörf, er þeir voru sendir til að
inna af hendi í Palestínu, en kornust að því,
að annarsvegar máttu þeir búazt við dauða
sínum, en hinsvegar, að einhver héldi verndar
hendi yfir morðingjanum. Þessi rnorð virtist
mér hafa verið frmin að yfirlögðu ráði
fremur en æsingarhita, fórnarlömbin valin
af ráðnum hug í þeim tilgangi að tryggja
framgang pólitískrar stefnu, ef allt annað
brygðist. Það er þetta sem er mikilvægast
við þau og það, sem af þeim er hægt að
læra. Framgangur pólitískra zionista er
í raun og veru morðingjunum að þakka og
þeim, er veittu morðingjunum vernd. Heim-
inum hefur alltaf verið talin trú um það, að
þessir morðingjar séu hópur ófyrrileitinna
hryðjuverkamanna, sem standa yst til vinstri í
fvlkingararmi pólitískra zionista. I raun og
veru eru þeir kjarni flokksins. Þeirra verk
var það að knýja frarn burtför Breta, og þeir
drápu Bernadotte greifa, þegar líklegt þótti,
að hann mundi á síðustu stundu koma í veg
fvrir að samsærið tækist. Vegna framtíðar-
innar er það þessvegna mikilvægt að nienn
skilji, að þeir eru aðalforsprakkar hins póli-
tíska zionisma, og að þeir niunu ekki hika við
að hverfa frá hinum snrærri morðurn til
hinna stærri. Það er að segja, þeir munu
stefna til rneiri valda með einu stríðinu enn.
Auðvelt er að sjá, hvernig gangur þessa
máls verður. Líkt og allar stefnur, er sækjast
eftir völdum og landsyfirráðum, geysist póli-
tískur zionismi áfrarn eins og knúinn af nátt-
úrulögmáh. Með velgengninni vex hon-
um ásmegin, svo að hinar fvrstu hæversku
kröfur víkja brátt fyrir æ hégómlegri kröfum
og metorðagimd. Leon Pinsker gerði ekki
hærri kröfur fyrir hönd zionista 1882 en „að
þeir öfluðu sér lítils landrýmis í Norður-
Ameríku eða ríkinu Pashalik í Tyrklandi,
þeim hluta er í Asíu er,“ og hann varaði xúð
því að ásælast Palestínu. Brátt var sú hreyf-
ing, er hann kom af stað, búin að ýta honum
langt aftur fyrir sig. Theodor Herzl gekk enn
lengra, en datt þó aðeins í hug að fá stað
fyrir þá Gyðinga, sem kærnust ekki að ann-
ars staðar, og fagnaði mjög tilboði brezku
stjómarinnar um Uganda. Hann var kallaður
„svikari" fyrir að mæla með því, að það
yrði þegið og hinn ungi Chaim Weizmann
áleit hann vera langt á eftir tímanum með
hugmyndir sínar. í dag mætti Weizmann
28 DAGRENNING