Dagrenning - 01.10.1950, Page 35

saman fyrir það í hinum þriðja þætti. Það
lítur út eins og hér sé deila milli Gyðinga og
kristinna manna, sökum þess að fjöldinn allur
af Gyðingum hefur látið undan síga fyrir sam-
særi frá Austur-Evrópu, sem gert er í ógnun-
arskyni. Þetta er ein greinilegasta meinsemd
tuttugustu aldarinnar. Þjóðverjar fylgdu villu-
ljósi óþekkts manns af óþekktum uppruna^
sem játaði annarlega trú. Hinir kristnu stjóm-
málamenn hvers stórveldisins á fætur öðru
hafa látið erlenda samsærismenn frá undir-
djúpum Rússaveldis hafa sig fyrir verkfæri.
I öllum löndum hafa góðviljaðir menn til
þessa verið blekktir. Örlög hinna vitrari
Gyðinga, sem sögð voru fyrir af Morgenthau,
eru þau sömu og þeirra Þjóðverja, af öllum
stéttum og flokkum sem fyrst reyndu að
rísa gegn Hitler og síðan reyndu að drepa
hann. í Englandi börðust vitrir Gyðinga-
leiðtogar fyrir þrjátíu árum með oddi og egg
gegn pólitískum zionisma, þeir sáu fyrir
sömu endalokin, sem Morgenthau benti á.
Það var þaggað niður í þeim af Lloyd
George, Balfour lávarði og öðrum kristnum
stjómmálamönnum, rétt eins og mótmæli
hinna vitrari Gyðinga í Ameríku drukkna í
lofræðum Trumans forseta um pólitískan
zionisma nú í dag. Hinir „seku menn“ nú um
miðja öldina eru í raun og veru kristnir
stjómmálamenn og Gyðingar frá Austur-Evr-
ópu, sem ckki eru af Semíta-ættum. Á milli
þeirra eru allir hinir vitrari Gyðingar ogkristn-
ir menn eins og milli tveggja elda. Þannig er
pólitískum zionisma að mestu leyti stjómað
af mönnum, sem sannanlega eru ekki Gyð-
ingar að ætt, í þeirra æðum rennur ekki blóð
Sems, og þeir eiga sér ekki neinar fornar ætt-
arstöðvar í Palestínu. Það er freistandi að líta
á þessa menn, sem þá er ritningin kallar
„Samkundú Satans, sem segja sjálfa sig vera
Gyðinga, en eru það ekki, heldur ljúga“. Her-
ferðin til Palestínu er ekki heimkoma Gyð-
inga til hins forna heimalands síns, heldur
herferð Mongóla, og til þess gerð, að því er
mér sýnist, að stofnsetja heimsríki þar.
Ágætur lærdómsmaður, Lothrop Stoddard,
prófessor hélt því fram 1926 aðAshkenazimar,
þ. e. Gvðingar Austur-Evrópu, væru hvorki af
Gyðingaættum né Semíta, heldur kynþáttur
blandaður að nokkru leyti þjóðflokk úr Asíu
en að mestu leyti renni tyrkneskt-mongólskt
blóð í æðum þeirra. Með öðrum orðum:
Khazarar. Hinir réttu semítisku Gyðingar frá
Asíu og Afríkulöndum segir hann, eru
Sephardimar sem eru grannvaxnir lang-
höfðar með vel formuð nef, en Ashkenazi-
mar eru lágvaxnir, stutthöfðar, með
stór nef, grófgerðari að lögun. Gvðinga-
rithöfundurinn Arthur Koestler, gerði 1948
svipaðar uppgötvanir. Hann álítur að
Austurlanda-Gyðingar (það er, hinir sönnu,
semitísku Gyðingar, sem búið hafa að stað-
aldri í Pajestínu) séu þá aðeins tuttugu og
fimm til þrjátíu af hundraði af íbúum ísraels-
ríkis. Um hina uppvaxandi kynslóð segir
Kostler:„Aðaleinkenni hins unga karlmans er,
að hann er mjög ógyðinglegur að útliti. Það
getur ekki verið neinn vafi á því, að kyn-
stofninn er að taka einhverjum undarlegum
líffræðilegum breytingum." Blöndunin við
kynstofninn frá Austur-Evrópu, sem ekki er
semitískur, getur gert þessa breytingu senni-
lega. „Töluverður hluti íbúanna kemur frá
Austur-Evrópu löndum“, skrifaði zionista
blaðamaður í desember 1948, og í janúar
1949 segir fréttastofa Gyðinga í Tel Aviv, að
„250.000 Gyðingar muni verða fluttir til
ísrael 1949, flestir þeirra frá slavn'eskum
löndum.“ Koestler sagði ennfremur:
„Það er gerður greinannunur á mönnum á
atvinnumarkaðinum. Menn af rússnesk-
pólskum uppruna em teknir fram yfir aðra.
Ef reynt er að vinna gegn þeim samtökum,
sem standa fyrir þessu, getur það stundum
liaft fjárhagslegt hrun í för með sér fyrir við-
komandi."
DAGRENN I NG 33