Dagrenning - 01.10.1950, Side 40

(þ. e. J. G.) á, að særa þann mann, sem fram-
Tcvæmd bænadagsmálsins hevrir undir (þ. e.
biskupinn) og svívirða hann og tortrvggja í
augum þjóðarinnar að hann vílar ekki fvrir
sér að tileinka honum þessi orð: „Vér höf-
um ekkert að jrakka Guði fyrir og þar af
lciðandi er slíks dags (þ. e. alm. bænadags)
engin þörf.“
Það eru vísvitandi ósannindi að ég hafi í
greinum mínum ráðist að biskupi landsins
með svívirðingum eða reýnt að tortn'ggja
hann í augum alþjóðar. En hann hefur sjálfur
gcfið tilefni til slíkrar ályktunar í útvarps-
erindi og grein um málið. Látum lir. biskup-
inn sjálfan tala.
1 Kirkjublaðinu 17. apríl er birt útvarps-
eriudi biskups um almennan bænadag. Þar
segir liann orðrétt:
„Adam Rutherford átti tal við mig um
hugmyndina um bænadag og taldi mikil-
vægt fyrir okkur íslendinga að tileinka okk-
ur hana. Skildist mér að hann vildi umfram
allt láta okkur þakka endalok styrjaldarinnar
og hversu við heíðum átt miklu láni og hag-
sæld að fagna ófriðarárin. —
Samtal okkar Ruthcrfords var ekki Jangt.
Ég spurði liann, livort brezka þjóðin hefði
fyrirskipað slíkan dag. Ég sagði honum að við
íslendingar værum gönml menningarþjóð,
sem óskuðum þess framar öllu öðru að lifa í
þessu landi í friði, og að hér rnætti þróast
menning og allt sem gott er, heilbrigt og
fagurt. Við hefðum ekki átt sök á heims-
styrjöldinni, en hefðum þó orðið að færa okk-
ar fórnir, sennilega hlutfallslega stærri fórnir
en flcstar ófriðarþjóðirnar.
Rutlierford talaði ekki oftar um þetta
mál við mig.“ (Allar lbr. mínar).
Nú vil ég spyrja séra Svein Víking: Hvað
þýða þessi umrnæli, ef þau þýða ekki það,
að biskupi landsins liafi þótt það óþarfi að
„þakka endalok styrjaldarinnar?“ Biskupinn
segir:
\7ið áttum ekki sök á heimsstyrjöldinni
og við færðum í þeirri styrjöld okkar fómir
— hlutfallslega stærri fórnir en flestar stór-
þjóðirnar. — Rökrétt ályktun af þessum orð-
um hr. biskupsins hlýtur að verða þetta: Þar
sem við fslendingar fórum „hlutfallslega" ver
út úr síðustu heimssri’rjökl en sjálfar stór-
þjóðirnar, fvrir livað höfum við þá að þakka
Drottni?
Ég veit að séra Sveinn \7íkingur getur
hugsað „ef hann nennir því“, og nú skora
ég á liann að gera grein fvrir því í næsta
Kirkjublaði hvað þessi tilfærðu ummæli hr.
biskupsins eiga að þýða, ef þau þýða ekki
þetta, sem ég hér hefi bent á. Það stvður og
rnína skoðun, að lir. biskupinn lvsir því vfir
að Rutherford hafi ekki oftar rætt rnálið við
hann. Ef séra Sveinn Víkingur getur túlkað
þessi tilfærðu unmiæli hr. biskupsins svo, að
hann liafi talið það bæði rétt og tilhlýðilegt,
að þjóðin þakkaði, á sérstökum þakkargjörðar-
og bænadegi, Drottni fyrir vemd og varð-
veislu á styrjaldarárunum, skal ég taka öll mín
ummæli aftur opinberlega í sjálfu Kirkjublað-
inu.
Ég er ekki á neinn hátt ósáttur við hr. bisk-
upinn þó mér þætti mjög miður að hann
skyldi ekki finna hvöt hjá sér til að sinná
málinu þegar frá öndverðu. Ég skal játa, að
mér þóttu kaldyrði hans og hníflar í garð
okkar Rutherfords, sem ekkert höfðurn til
þeirra unnið, næsta ómaklegt og þar sem
mér er tamt að bera hönd fyrir höfuð mér,
ef á mig er ráðist, sérstaklega þegar ég finn
að árásin er tilefnislaus, og mér er sama hver
sá er, sem þar á í hlut, gerði ég það eins í
þetta skipti.
Eitt af því, sem séra Sveinn Víkingur ber
mér á brýn er það, að ég vilji „blanda
bænadagsmálinu saman við viðkvæm utan-
ríkis- og stjómmál." Ég vil enn spyrja séra
Svein: Vill hann sjálfur og hr. biskupinn lýsa
því yfir opinberlega, að þeir séu reiðubúnir til
38 DAGRENNING