Morgunblaðið - 02.01.2015, Blaðsíða 28
28 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 2. JANÚAR 2015
Vagnhöfða 11, 110 Reykjavík | S. 577-5177 | linuborun@linuborun.is | www.linuborun.is
Af hverju grafa þegar hægt er að bora?
Reynsla - þekking - við komum og metum
Við notum stýranlegan jarðbor
sem borar undir götur, hús, ár
og vötn.
Umhverfisvænt - ekkert jarðrask•
Meira öryggi á svæðinu•
Sparar bæði tíma og peninga.•
Borum fyrir nýjum síma-, vatns-, rafmagns-
og ljósleiðaralögnum.
Gott er að vera
vammlaus og svo hvít-
þveginn að hægt sé að
sækja að öðrum og
niðurníða. Spurningin
er: Hverjir vildu í
raun Hönnu Birnu úr
ráðherrastóli? Leka-
mál, hvar er gegnsæ-
ið, má þjóðin ekki vita
um hagi þess fólks
sem leitar til landsins?
Hvað ætlar lögfræðingaliðið að gera
þegar ISIS-liðar fara að koma einn
og einn með upplognar hörmung-
arsögur sínar? Því að þeir munu svo
sannarlega koma og þá verðið þið
nú að passa vel upp á leka, því að
þjóðin má ekkert vita um þeirra
bakgrunn. Hver er svo ábyrgð
þeirra lögfræðinga sem verja hvern
sem er, sem leitar hér „hælis“?
Hingað komu 13 albanskir karl-
menn með fótboltaliði og leituðu hér
hælis. Ekkert stríð í landi þeirra og
sem betur fer voru þeir sendir aftur
til síns heima. Birgitta Jóns vildi
kæra lögregluna fyrir Auðbrekk-
umálið og engin rök frá henni um
það af hverju ætti endilega að veita
þeim hæli. Það vantar e.t.v. albön-
sku mafíuna hingað, en
hún er sú grimmasta
sem til er. Er það
kannski framtíðin að
blaðamenn, fjölmiðlar
og lögfræðingar ráði
hverjir stjórna hér?
Er lögreglustjórinn
næstur, þá Sigmundur
Davíð, á skránni hjá
þessu liði sem á að
koma frá? Fram steig
sterk stjórnmálakona
en litlu plottsálirnar
hræðast svona styrk,
þá skal öllu beitt til þess að losa sig
við viðkomandi. Sé lekamálið svona
stórt, má þá ekki reka helftina af al-
þingismönnum? Of langt yrði að
telja upp öll afglöpin sem komið
hafa frá þinginu og enginn ber
ábyrgð á. En sé framtíðin þingmenn
sem hanga fram á ræðupúltið, liggja
í stólum þingsins og segja svo fólki
að „steinhalda sér saman“ eins og
Birgitta Jóns gerði úr ræðustóli Al-
þingis, má ég þá heldur biðja um
Hönnu Birnu. Hin hlutlausu dag-
blöð hafa ekki minnst á þetta útspil
Birgittu, en hefði stjórnarliði leyft
sér þessi orð þá hefði líklega allt
orðið vitlaust. Vantar okkur fólk
eins og í Bjartri framtíð, sem vill al-
farið opna landið, af því að heim-
urinn hafi minnkað, þeirra rök.
Samfylkingarfólk, með tvöfalt sið-
gæðismat, plott-kommakapítalist-
arnir í VG, allt fólk sem fann sig í
því að draga einn mann, Geir H.
Haarde, til ábyrgðar vegna hruns-
ins og áfram heldur vammlausa og
hvítþvegna fólkið, nú var það Hanna
Birna, hver verður næstur? Þegar
Rússar tóku Ungverjaland þá vildu
kommarnir finna ungverska her-
menn í lið sitt. Herforingi spurði
ungan mann: Hvern hatar þú? Eng-
an, svaraði ungi maðurinn. Þá höf-
um við engin not af þér. Einmitt. Að
öðru, þið sem ætlið að þvo af okkur
Íslendingum fordómana, sem við
eigum víst að hafa gagnvart útlend-
ingum, viljið þið þá ekki líka taka á
þeirra fordómum í okkar garð? Í 47
ár er ég meðal útlendinga, hef
margt séð og margt heyrt. Þið skul-
uð ekki halda að þeir líti á okkur
sem hina frábæru „herraþjóð“, öðru
nær.
Hinir vammlausu
Eftir Stefaníu
Jónasdóttur
Stefanía Jónasdóttir
» Því að þeir munu svo
sannarlega koma og
þá verðið þið nú að
passa vel upp á leka.
Höfundur býr á Sauðárkróki.
Fyrr og síðar hafa
verið harðar deilur um
samgöngubætur í
formi jarðganga, for-
gangsröðun og þýðingu
þeirra fyrir nærliggj-
andi byggðir og lands-
hlutana síðustu árin.
Viðurkennt er að jarð-
göng undir snjóþunga
þröskulda við þéttbýli
eru talin þjóðhagslega
hagkvæm samgöngu-
mannvirki þegar dæmið klárast
endanlega. Þetta hefur jarð-
gangagerð á Íslandi þótt ung sé
sýnt og sannað eftir að umferð var
hleypt í gegnum Múlagöngin í des-
ember 1990, Vestfjarðagöngin 1995,
Hvalfjarðargöngin sumarið 1998,
Almannaskarðs- og Fáskrúðsfjarð-
argöng haustið 2005 og Bolungar-
víkur- og Héðinsfjarðargöng 2010.
Nógu miklir eru fiskflutningarnir
orðnir til Seyðisfjarðar um illviðra-
saman og snjóþungan fjallveg í 640
m hæð sem fær héðan af engar und-
anþágur frá hertum öryggiskröfum.
Óhjákvæmilegt er að jarðgöngin
sem áhyggjufullir Seyðfirðingar
berjast fyrir verði tvíbreið og upp-
fylli þessar kröfur hvort sem þau
verða tekin í tvennu lagi inn í Mjóa-
fjörð eða undir Fjarðarheiði. Að öll-
um líkindum yrði gangalengdin 12-
13 km verði lengri leiðin fyrir valinu
eins og Seyðfirðingar ætlast til.
Viðbúið er að vinna við veggöng
undir Fjarðarheiði geti tekið 4-5 ár
á meðan engar niðurstöður um jarð-
fræðilegar aðstæður liggja fyrir.
Hingað til hefur aldrei verið rann-
sakað svo vitað sé hvort komið yrði
inn á vatnsæðar undir heiðinni verði
ákveðið að grafa göngin í 100-200 m
hæð milli Egilsstaða og Seyðis-
fjarðar. Þá verða þetta lengstu jarð-
göngin á Íslandi sem tryggja Seyð-
firðingum greiðari aðgang að
Egilsstaðaflugvelli og öruggari veg-
tengingu við byggðirnar norðan
Fagradals. Tímabært er að þing-
menn Norðausturkjördæmis flytji á
alþingi tillögu um tvenn styttri
göng inn í Mjóafjörð sem tryggja
Seyðfirðingum, Egilsstaða- og
Héraðsbúum öruggari vegtengingu
við Fjórðungssjúkrahúsið í Nes-
kaupstað. Fljótlega fengi vegurinn
á Fagradal sitt fyrsta og síðasta
dánarvottorð sem yrði mikill léttir
fyrir alla Austfirðinga og fleiri
landsmenn. Forsendan fyrir því að
allur fjórðungurinn fái greiðari að-
gang að stóra sjúkrahúsinu í
Fjarðabyggð er að Hellisheiði
eystri, Fjarðarheiði, Fagridalur,
Breiðdalsheiði, Öxi, Kambaskriður
og Hvalnes- og Þvottárskriður fái
sömu örlög og Almannaskarð, Vatt-
arnesskriður og Oddskarðið sem
áhyggjufullir flutningabílsstjórar
verða fegnir að losna við haustið
2017. Fyrir og eftir
kjördæmabreytinguna
sem stórskaðaði sam-
göngumál landsbyggð-
arinnar áttu Seyðfirð-
ingar, íbúar
Mið-Austurlands og
suðurfjarðanna í vök
að verjast þegar fyrr-
verandi þingmenn
Norðurlands eystra og
vestra börðust í febr-
úar 1999 gegn þings-
ályktunartillögunni
um að ráðast næst í
Fáskrúðsfjarðargöng sem Alþingi
samþykkti þetta sama ár. Nógu vit-
lausir voru stuðningsmenn Héðins-
fjarðarganga á Austurlandi til að
styðja kröfu Ólafsfirðinga og Sigl-
firðinga í þeim tilgangi að ögra
Austfirðingum. Héðan af er óraun-
hæft að ákveða flutning Norrænu
frá Seyðisfirði sem yrði strax ávísun
á aukið atvinnuleysi. Annars geta
stjórnir Fjarðarbyggðarhafna og
Smyril Line kallað yfir sig bóta-
kröfu frá vonsviknum Seyðfirð-
ingum. Auðvitað vilja þeir losna við
veg á illviðrasömu og snjóþungu
svæði í 640 m hæð á Fjarðarheiði
sem er ekkert minni samgöngu-
hindrun en núverandi vegir beggja
vegna Oddskarðsins. Best væri fyr-
ir Kristján Lárus, fyrrverandi yf-
irmann samgöngumála, sem vildi í
sinni ráðherratíð skoða möguleika á
jarðgangagerð milli Egilsstaða og
Seyðisfjarðar, að kynna sér vand-
lega hvort útboð Fjarðarheið-
arganga komi til álita eftir 2-3 ár.
Að sjálfsögðu ber þessum ágæta
landsbyggðarþingmanni frá Siglu-
firði að svara spurningum Seyðfirð-
inga sem vilja fá það á hreint hvort
þeir eigi á hættu að missa ferjuna á
meðan göngin undir heiðina eru
ekki í sjónmáli. Fyrrverandi sam-
gönguráðherra skal berjast gegn
kröfunni um brotthvarf Norrænu
frá Seyðisfirði sem stjórnir Fjarða-
byggðarhafna og Smyril Line setja
fram heimamönnum til mikillar
hrellingar. Vel get ég skilið áhyggj-
ur þeirra sem hafa misst þolinmæð-
ina gagnvart ástandinu á Fjarðar-
heiði þó að biðlistar eftir jarð-
göngum séu langir. Óhjákvæmilegt
er að fyrst verði kannað vandlega
hvort jarðfræðilegar aðstæður séu
góðar eða slæmar áður en endanleg
ákvörðun er tekin um að ráðast í
gangagerð undir heiðina milli Egils-
staða og Seyðisfjarðar.
Eftir Guðmund Karl
Jónsson
» Tímabært er að
þingmenn Norð-
austurkjördæmis flytji á
Alþingi tillögu um tvenn
styttri göng inn í Mjóa-
fjörð...
Guðmundur Karl
Jónsson
Höfundur er farandverkamaður.
Áhyggjur Seyðfirð-
inga eru réttmætar