Morgunblaðið - 02.01.2015, Blaðsíða 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 2. JANÚAR 2015
✝ Bjarni Lár-usson fæddist
2. ágúst 1920 á
Helgafelli í Helga-
fellssveit. Hann lést
á St. Fransiskus-
sjúkrahúsinu í
Stykkishólmi 27.
desember 2014.
Foreldrar Bjarna
voru hjónin Ásta
Þorbjörg Pálsdóttir
úr Höskuldsey og
Lárus Elíasson úr Helgafells-
sveit. Bjarni var elstur sjö systk-
ina, þau eru Svanlaugur, Helga,
Lea Rakel, Hrefna, Ebba Júl-
íana, og Gunnlaugur.
Bjarni var giftur Hildigunni
Hallsdóttur frá Gríshóli í Helga-
fellssveit. Hildigunnur lést árið
1997. Dóttir þeirra er Eygló
verslun, Vöruhúsið Hólmkjör, og
ráku þar glæsilega kjörbúð til
ársins 1993.
Bjarni unni bæjarfélagi sínu
og var aðili að stofnun margra
félaga sem enn standa með
blóma í Stykkishólmi. Meðal
þeirra eru Ungmennafélagið
Snæfell, Lúðrasveit Stykk-
ishólms, Skógræktarfélag
Stykkishólms, Rótarýklúbburinn
og Barnastúkan Björk. Bjarni
var mikill náttúrunnandi,
íþrótta- og útivistarmaður og
starfaði alla ævi að velferð og
framgangi fjölskyldu sinnar og
bæjarfélags. Bjarni var ávallt
vakandi fyrir velferð ungs fólks,
hann starfaði með og studdi við
ungt fólk á sviði íþrótta, tónlist-
ar og skógræktar allt til síðasta
dags.
Útför Bjarna fer fram frá
Stykkishólmskirkju í dag, 2. jan-
úar 2014, og hefst athöfnin kl.
14.
Bjarnadóttir, gift
Guðbergi Auð-
unssyni. Börn
Eyglóar eru Hildi-
gunnur, maki henn-
ar er Jónas Jóns-
son. Bjarni Þór,
maki hans er Janine
Hofmann. Matt-
hildur, maki hennar
er Stian Holen.
Bergur og Dagur.
Bjarni bjó alla tíð
í Stykkishólmi. Hann var versl-
unarmaður og starfaði við Kaup-
félag Stykkishólms þar til hann í
félagi við bróður sinn Svanlaug
og félaga þeirra bræðra, Bene-
dikt Lárusson, tók yfir rekstur
verslunar Sigurðar Ágústssonar
hf. árið 1966. Þeir félagar
byggðu síðan árið 1977 nýja
Einn af bestu sonum Stykk-
ishólms, Bjarni Lárusson bróðir
minn, er fallinn frá. Hann var
mikill Hólmari og átti alla sína
tíð heima í Stykkishólmi. Hann
var fæddur á Helgafelli, hinum
fornfræga stað og er frumburður
foreldra minna og elstur okkar
sjö systkina. Það er ekki hægt að
tala um Bjarna án þess að nefna
Svanlaug bróður minn líka því
þeirra lífshlaup hefur verið sam-
tvinnað nær alla tíð. Þeir byrj-
uðu saman sem kúasmalar sem
ungir drengir en fóru seinna
meir saman í verslunarrekstur
ásamt Benedikt Lárussyni. Þeir
ráku verslun Sigurðar Ágústs-
sonar og byggðu síðar upp versl-
unina Hólmkjör sem þeir ráku
saman til fjölda ára en þar er
verslunin Bónus í dag.
Bjarni var mikill Hólmari og
lét sér annt um bæinn sinn og
nágrenni hans. Hann naut þess
að ganga fram á Þinghúshöfðann
og njóta útsýnisins þaðan yfir
höfnina og Breiðafjörðinn. Einn-
ig var hann með gott útsýni af
svölunum á dvalarheimilinu sem
hann bjó hin síðari ár en þar var
mikil og fögur fjallasýn sem
hann þreyttist aldrei á að
dásama.
Hann var mikil félagsvera og
lét engan viðburð í bænum fram
hjá sér fara hvort sem það var á
menningar- eða íþróttasviðinu.
Hann var einn af stofnendum
lúðrasveitarinnar í Stykkishólmi
og spilaði í sveitinni ásamt
bræðrum sínum þeim Svanlaugi
og Gunnlaugi. Hann var einnig
einn af stofnendum Skógræktar-
félags Stykkishólms enda var
hann mikill skógræktarmaður
alla sína tíð. Hann og Hildigunn-
ur eiginkona hans voru með fal-
legan og gróinn garð við húsið
sitt á Skólastígnum og voru þau
bæði miklir náttúruunnendur og
útivistarfólk. Þau ferðuðust víða
um landið með tjald og á þeim
tíma sem slík ferðalög voru ekki
algeng. Þau hjónin eignuðust
snemma bíl og voru ófáar ferð-
irnar sem þau fóru með aðra um
Nesið þegar bílaeign var ekki al-
geng. Hann var líka með kinda-
kofa og nokkrar kindur og var
gaman fyrir unga ættingja að
fara þangað með Bjarna og sjá
litlu lömbin á vorin.
Bjarni var góðum kostum
gæddur, enda mikið ljúfmenni og
trygglyndur með eindæmum og
naut virðingar allra sinna nán-
ustu og annarra sem honum
kynntust. Ekki má gleyma því
hvað hann hafði einstaklega fal-
lega rithönd svo eftir var tekið.
Það voru forréttindi að fá
Bjarna til mín þegar hann þurfti
á gistingu að halda hvort sem
hann væri að fara suður til lækn-
is eða á leið sinni til Bandaríkj-
anna að heimsækja Eygló dóttur
sína og hennar fjölskyldu. Þá
gisti hann hjá mér í Hafnarfirð-
inum og áttum við þá góðan tíma
saman.
Bjarni bróðir minn átti góða
ævi og kvaddi sáttur við Guð og
menn.
Við systkini Bjarna þökkum
elskulegum bróður okkar fyrir
allar góðu stundirnar sem við
höfum átt saman á langri ævi.
Ég sendi Eygló og fjölskyldunni
allri mínar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Nú aftanblik slær á Breiðafjörð
og bráðum skín þér fagurt sólarlag, –
og yfir þér og vorri ættarjörð
englar vaki bæði nótt og dag.
(Þ. Ibsen.)
Ebba Lárusdóttir.
Mér er það einstaklega ljúft
að minnast Bjarna frænda míns,
en Bjarni var móðurbróðir minn
og elstur sjö systkina. Í hugann
koma fram ótal myndir og minn-
ingar og ekki hvað síst þakklæti
fyrir að hafa átt samfylgd með
frænda mínum.
Bjarni frændi minn bjó í
Stykkishólmi alla sína tíð, þeim
undurfagra stað, þar sem útsýn-
ið er fagurt yfir Breiðafjörðinn
og þar sem sólarlagið gerist ekki
fegurra. Hann unni þessum stað.
Hann vildi hvergi annars staðar
vera, hér lifði hann og hér lést
hann.
Bjarni og Svanlaugur bróðir
hans voru mjög nánir og á milli
þeirra var djúp virðing og sterkt
bræðrasamband og var það oftar
en ekki að þeir voru nefndir í
sömu andrá. Það var fastur
punktur í heimsóknum okkar í
Hólminn að vera samvistum við
þá bræður, Bjarna og Svanlaug.
Minnisstæð er ferð með þeim
bræðrum út á Nes þar sem þeir
þekktu alla staðhætti og sögu og
gaman var að heyra þá segja frá
fyrri tíð. Einnig berjaferðir upp
undir Drápuhlíðarfjall þar sem
þeir vissu um bestu berjastaðina
enda höfðu þeir fylgst vel með
berjasprettunni og ekki hvað síst
notalegu kvöldstundirnar í hús-
inu okkar á hólnum, æskuheimil-
inu, sem enduðu yfirleitt með
heitu súkkulaði og pönnukökum.
Þetta eru ljúfar og góðar
minningar.
Bjarni frændi minn var ljúfur
maður og æðrulaus og fólki leið
vel í návist hans, hann kunni að
hlusta af athygli og einnig segja
frá mönnum og málefnum og
fylgdist hann vel með sínu fólki.
Hann hugsaði vel um sig og vildi
halda sér í góðu líkamlegu formi
og því fór hann í göngutúr á
hverjum degi meðan heilsan
leyfði en hann var líka mikill úti-
vistar- og náttúruunnandi. Hann
hafði unun af allri gróðurrækt og
var hann einn af stofnendum
Skógræktarfélags Stykkishólms
og var gaman að fara með hon-
um um skógræktina þar sem
hann hafði sett niður fyrstu trjá-
plönturnar fyrir margt löngu.
Ég mun ætíð minnast með
hlýju allra þeirra stunda sem ég
átti með Bjarna frænda mínum.
Ég sendi Eygló og fjölskyldu
hennar og öðrum ættingjum
mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
Ég kveð kæran frænda minn
með djúpri virðingu og þökk.
Ásgerður Þorgeirsdóttir.
Margar minningar brjótast
fram í huga okkar systkina nú
þegar við kveðjum Bjarna
frænda í Stykkishólmi. Hann
náði háum aldri og bar árin með
reisn, skörpum huga og þeirri já-
kvæðu afstöðu til lífsins og til-
verunnar sem einkenna mörg
ættmenni móðurfjölskyldu okk-
ar, afkomenda Helgu Jónasdótt-
ur og Páls Guðmundssonar frá
Höskuldsey á Breiðafirði.
Okkur þótti mikið til Bjarna
frænda koma. Hann fagnaði okk-
ur með sínum stóra faðmi og
kankvísa brosi þegar við komum
sem krakkar í heimsókn til
lengri eða skemmri tíma til Lár-
usar afa og Ástu ömmu í Hólm-
inum og síðar þegar við sem full-
orðið fólk sóttum á heimaslóðir
ættarinnar í Hólminum. Hann
var alla tíð einstaklega barngóð-
ur, sýndi börnum athygli og var
til leiðsagnar þegar þau tókust á
við verkefni sem fólu í sér
ábyrgð. Eftir sumardvöl hjá
ömmu og afa eða hjá Hiddu og
Bjarna kom hann léttfættur úr
Kaupfélaginu með nesti fyrir litl-
ar frænkur og frænda til að hafa
í rútuferðinni suður til Reykja-
víkur. Bjarni sýndi öllum systk-
inabörnum sínum mikla um-
hyggju og kærleik og það var
auðvelt að elska hann á móti.
Bjarni var elstur sjö systkina
og fyrstur þeirra til að hverfa úr
þessum heimi, 94 ára gamall.
Hin síðari ár bjó hann í eigin
íbúð á dvalarheimilinu, fyrir ofan
Svanlaug bróður sinn. Nutu þeir
samvistar og félagsskapar hvor
annars, enda einstaklega sam-
rýmdir bræður. Það var fastur
punktur í heimsóknum í Hólm-
inn að líta inn hjá þeim og var þá
mikið hlegið, kátt í koti og slegið
á lær, enda þeir bræður einstak-
ir gleðigjafar og einkar minnis-
stætt hvernig þeir fóru á flug
þegar skemmtileg atvik úr
bernskunni voru rifjuð upp.
Við systkinin minnumst ynd-
islegs frænda Bjarna Lárusson-
ar og þökkum honum samfylgd-
ina og umhyggjuna alla tíð.
Móðir okkar, Lea Rakel, minnist
elskulegs bróður sem var henni
svo kær.
Við sendum Eygló og fjöl-
skyldu hennar innilegar samúð-
arkveðjur.
Margrét Kristín, Alma,
Thomas, Ásta og Edda.
Látinn er föðurbróðir okkar
Bjarni Lárusson. Hann var son-
ur hjónanna Ástu Þorbjargar
Pálsdóttur úr Höskuldsey á
Breiðafirði og Lárusar Elíasson-
ar frá Helgafelli í Helgafells-
sveit.
Góðar minningar eru öllum
mikils virði. Þegar við systkinin
hugsum til Bjarna frænda eins
og við gjarnan kölluðum hann þá
rifjast upp góðar og hlýjar minn-
ingar. Bjarni var föðurbróðir
okkar, fjórum árum eldri en
Svanlaugur faðir okkar. Sam-
band þeirra bræðra var alla tíð
náið, eins og reyndar systkin-
anna allra og þeir bræður Bjarni
og Svanlaugur, ásamt Benedikt
Lárussyni, ráku saman verslun í
aldarfjórðung. Þegar þessi orð
eru færð á blað er Benedikt ný-
látinn, blessuð sé minning hans.
Við systkinin unnum hjá þeim
þremenningunum á skólaárum
okkar, mismikið eins og gengur.
Allir voru þeir góðir vinnuveit-
endur og höfðu ákveðna verka-
skiptingu. Bjarni var sérstakt
snyrtimenni og hafði næmt auga
fyrir fallegri uppstillingu vör-
unnar og lagði mikla áherslu á að
þessi þáttur væri í lagi. Okkur
sem unnum með honum fannst
stundum heldur langt gengið í
nákvæmninni en aldrei skipti
hann skapi en leiðbeindi okkur á
sinn hógværa og ljúfa hátt. Hann
var listrænn og hafði afar fallega
rithönd og sást ekki á að sem
ungur drengur veiktist hann af
lömunarveiki með þeim afleið-
ingum að hægri hönd hans var
máttlítil alla tíð. Þeir eru margir
munnarnir sem nutu góðs af
gjafmildi Bjarna, þá tíðkaðist
ekki að börn fengju „laugardags-
nammi“.
Bjarni var mikill náttúru-
nnandi, útivistarmaður eins og
það heitir nú. Fáir Hólmarar
þekkja holtin og hæðirnar í ná-
grenni Stykkishólms betur en
hann gerði. Daglega ók hann upp
í sveit og fór í sinn göngutúr, allt
þar til nú í haust. Við sjáum hann
fyrir okkur, léttan á fæti og létt-
an í lund, stundum með kaffi-
brúsann sinn en síminn gleymd-
ist alltaf, bróður hans til
armæðu. Þarna var hann á
heimavelli, hann naut sín hvergi
betur en í náttúrunni. Honum
var einstaklega lagið að taka eft-
ir hlutum sem aðrir sáu ekki.
Það var gaman að hitta hann
þegar heim var komið, alltaf sá
hann eða upplifði eitthvað mark-
vert á göngu sinni. Hann sá feg-
urðina í hinu smáa og var ein-
staklega þakklátur fyrir allt sem
lífið færði honum. Hann hall-
mælti aldrei nokkrum manni og
var mikill dýravinur. Við sem
eftir lifum getum margt af hon-
um lært.
Bjarni lifði eiginkonu sína
Hildigunni Hallsdóttur er lést
fyrir allmörgum árum. Hún var
frá Gríshóli í Helgafellsveit.
Við minnumst Bjarna föður-
bróður okkar með þakklæti og
virðingu og vottum Eygló dóttur
hans og fjölskyldu, systkinum
hans og fjölskyldum þeirra sam-
úð okkar.
Sara, Gunnar, Lárus og
Anna Svanlaugsbörn.
Fallinn er frá frændi minn,
Bjarni Lárusson.
Við vorum systkinabörn,
mamma hans Ásta og pabbi
minn Höskuldur voru í stórum
systkinahóp frá Höskuldsey. Mín
fyrsta minning um Bjarna er úr
Kaupfélagi Stykkishólms. Þar
var hann verslunarstjóri lengi.
Reyndar var það svo að í huga
margra Hólmara var hann alltaf
Bjarni í Kaupfélaginu, þó hann
síðar væri kaupmaður í langan
tíma. Ég minnist þess að hafa
staðið agndofa og horft á hann
pakka inn jólagjöfum. Þá tíðk-
aðist að bændur kæmu í kaup-
félagið með lista yfir heimilisfólk
og fólu honum að velja jólagjafir
fyrir alla og pakka inn. Þetta
sagði hann mér seinna. Þá var
Kaupfélagið á neðstu hæð kaup-
félagshússins, borð á þrjá vegu
og þar var Bjarni við eina hliðina
og pakkaði inn. Með slíkri list að
engan hef ég síðan séð pakka
betur inn. Þrátt fyrir að hann
væri með lélega aðra höndina
eftir veikindi í æsku var hann
snillingur í höndum. Skrifaði líka
flott auglýsingaspjöld með þess-
ari sérstöku skrift sem SÍS
kenndi sínu fólki. Bjarni var
kaupmaður að eðlisfari, með ríka
þjónustulund. Því kynntist ég
seinna þegar ég átján ára vann
vetrartíma hjá honum, Svanlaugi
bróður hans og Benedikt Lár-
ussyni, sem lést örfáum dögum
eftir Bjarna, í Verslun Sig.
Ágústssonar hf. eins og verslun
þeirra hét meðan þeir versluðu í
hinu gamla verslunarhúsi Sig-
urðar Ágústssonar. Þetta voru
miklir heiðursmenn og sér nú
Svanlaugur á bak þeim báðum
félögum sínum og bróður á örfá-
um dögum. Er missir hans mik-
ill. Hús Bjarna og Hiddu við
Skólastíginn var líka góður
áfangastaður þegar mamma og
ég gengum frá Ási inn í Kaup-
félag. Mamma og Hildigunnur
voru góðar vinkonur. Hidda var
líka mikil saumakona og ég man
að hún saumaði einu sinni kjól á
mig fyrir jólin. Hann var hvítur
með litlum blómum úr efni sem
þær kölluðu „evergleis“, hvað
sem það nú er. En efnið auðvitað
keypt í Kaupfélaginu og Bjarni
mældi. Ég fékk að velja á milli
tveggja efna man ég. Þetta var
áður en Eygló þeirra kom í fjöl-
skylduna og ég var held ég í tals-
verðu uppáhaldi hjá þeim hjón-
um. En ég man svo vel seinna
hamingjuna með þessa litlu
stúlku sem þau eignuðust. Bjarni
og Hidda voru mikið ræktunar-
fólk og garðurinn þeirra við
Skólastíginn var lengi fallegasti
garðurinn í bænum. Bjarni hélt
sinni reisn til æviloka. Ég heim-
sótti hann á sjúkrahúsið í byrjun
desembermánaðar. Við ræddum
saman margt frá fyrri tíð, upp-
vöxt þeirra systkina í litla húsinu
við Silfurgötuna, foreldra hans,
þau Ástu og Lárus Elíasson og
Kaupfélag Stykkishólms.
Ég er glöð að hafa hitt hann
hressan og bara glaðan, áður en
hann lagði í ferðina sem okkur er
öllum búin. Þakka samfylgdina
kærum frænda og sendi fjöl-
skyldunni samúðarkveðjur. Ekki
síst systrum hans og bræðrum.
Dagbjört Höskuldsdóttir,
Stykkishólmi.
Þegar aldurinn færist yfir
fækkar í vina- og kunningja-
hópnum. Einn af þeim, Bjarni
Lárusson, hefur nú kvatt þennan
heim eftir farsæla ævi, 94 ára að
aldri. Hann var kvæntur móð-
ursystur minni Hildigunni Halls-
dóttur frá Gríshóli. Hún lést árið
1997. Þau bjuggu allan sinn bú-
skap í Stykkishólmi, lengst af á
Skólastíg 17.
Foreldrar okkar og við systk-
inin áttum alltaf innhlaup hjá
þeim, því oft var skroppið í
Hólminn, jafnvel vikulega. Alltaf
var jafn notalegt að koma á
heimili þeirra hjóna. Við erum
þakklát fyrir allar þær stundir,
sem við nutum fallegu heimili
þeirra Hiddu og Bjarna.
Bjarni var einstakur Hólmari,
unni sinni heimabyggð og var
stoltur af henni, enda mátti hann
vera það. Ég er viss um að það
hafi aldrei komið upp í huga hans
að hverfa frá sínum átthögum,
svo mikill Breiðfirðingur var
hann. Bjarni var alla sína starfs-
ævi tengdur verslunarstörfum,
sem fórust honum vel úr hendi,
hugsaði jafnt um beggja hag
verslunareigandans og viðskipta-
vinarins. Hann naut mikilla vin-
sælda og var farsæll í starfi. Það
er mikil gæfa hvers manns.
Á Yngri árum stundaði Bjarni
íþróttir, man eftir honum þegar
ég var á barnsaldri keppa á hér-
aðsmótum á Skildi. Hann keppti
í hlaupum og var ósigrandi. Þessi
mót voru þá aðalhátíð héraðsins
og voru mjög fjölsóttar samkom-
ur. Við litum upp til unga
íþróttafólksins og afreka þess.
Bjarni var félagslega sinnaður,
lét sig margt varða, sem gæti
orðið til heilla fyrir heimabyggð-
ina. Löngun hans til þess að láta
gott af sér leiða var rík í huga
hans.
Góður og tryggur vinur hefur
kvatt. Við hjónin og fjölskyldan
öll vottum dótturinni Eygló, fjöl-
skyldu hennar og systkinum
Bjarna einlæga samúð.
Leifur Kr. Jóhannesson.
Bjarni Lárusson
Ástkær eiginmaður, sonur, faðir,
tengdafaðir og afi,
EGGERT ÞÓR BERNHARÐSSON
prófessor, Bárugötu 5, Reykjavík,
lést á Landspítalanum á gamlársdag.
.
Þórunn Erlu- Valdimarsdóttir,
Guðrún Guðjónsdóttir, Gunnar Theodór,
Valdimar Ágúst, Yrsa Þöll Gylfadóttir,
Þórhildur Elín.
Ástkær faðir minn og fósturfaðir,
GUNNAR SÆMUNDSSON
fv. hæstaréttarlögmaður,
Ljósheimum 10,
Reykjavík,
lést á heimili sínu sunnudaginn 28.
desember.
Útför hans verður gerð frá Langholtskirkju mánudaginn 5.
janúar kl. 13.00.
.
Guðni Gunnarsson, Friðgerður Jóhannsdóttir,
Oddur Ólason, Erla Sigríður Guðjónsdóttir
og fjölskyldur.
Elskulegur faðir okkar, sonur, bróðir og
mágur,
JÓN ÁSBJÖRN GRÉTARSSON
netagerðarmeistari,
lést á Landspítalanum 17. desember 2014.
Útför hans fer fram frá Háteigskirkju
mánudaginn 5. janúar 2015 kl. 11.00. Jarðsett verður í
Kotstrandarkirkjugarði. Þeim sem vildu minnast hans er bent á
Krabbameinsfélag Íslands.
.
Aron Gunnar Jónsson,
Rebekka Lind Jónsdóttir,
Grétar Þórðarson, Katrín B. Jónsdóttir,
Hjörtur Grétarsson, Helga Jóhannesdóttir.