Morgunblaðið - 16.02.2015, Page 26

26 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 16. FEBRÚAR 2015
AF TÓNLIST
Davíð Már Stefánsson
davidmar@mbl.is
Harpan skartaði sínu fegursta um
helgina en blikkandi ljósasýningin
utan á henni var það fyrsta sem
mætti augum gesta Sónar þegar þeir
hröðuðu sér inn úr skítaveðrinu á
föstudaginn á vit dansvænna tóna.
Líkt og áður var búið að skipta
Hörpu upp í fimm svið sem öll báru
einkar viðeigandi nöfn. Það fyrsta
sem tók á móti manni var nokkuð
löng röð, sem þó voru fáséðar, upp
rúllustigann svo það var brugðið á
það ráð að smygla sér með lyftunni
upp, úrræði sem var þó fljótlega
gripið inn í og lokað fyrir.
Klúbbur í bílakjallara
Á stærsta sviðinu, SonarClub,
voru það íslensk bönd sem hófu
kvöldið en Ghostigital og Prins Póló
stigu þar meðal annars á pall. Tónn-
inn í salnum var svolítið sá í gegnum
hátíðina að þau bönd sem stigu
snemma á svið í honum liðu svolítið
fyrir hversu stór hann er. Þrátt fyrir
að ágætis mannfjöldi væri þar sam-
ankominn virkaði salurinn tómlegur,
sem var eflaust hljómsveitunum, sem
annars stóðu sig með prýði, til ama.
Bílakjallarinn í Hörpu, sem bar
nafnið SonarLab, var næsti áfanga-
staður. Barist var í gegnum mann-
mergðina undir taktföstum tónum
frá SonarPub, sviði sem var frammi á
gangi. Kaldur bílakjallarinn nötraði
undan þykkum bassatónum og ljósa-
dýrðin og einstaka „glowstick“ sköp-
uðu eins konar reifstemningu tíunda
áratugarins. Plötusnúðar héldu þar
stuðinu gangandi og nokkuð skondið
hvernig þeir droppuðu taktinum á
tveggja mínútna fresti til þess eins að
byggja hann upp á nýjan leik, við-
stöddum til mikillar ánægju. Í það
minnsta í fyrstu tíu skiptin sem slíkt
gerðist.
Í þýskum dansgír
Paul Kalkbrenner, SBTRKT og
Ninu Kraviz var síðan still upp á
sama tíma á mismunandi sviðum og
var það eilítið svekkjandi að geta
ekki notið allra atriðanna að fullu.
Byrjað var á þýska rafpopparanum
Kalkbrenner í SonarClub en kauði er
nokkuð stórt númer innan raftónlist-
argeirans, þá sérstaklega í Berlín.
Kalkbrenner virtist skemmta sér
ágætlega á sviðinu, sem er alltaf gott,
og byggði hægt og rólega upp stemn-
inguna. Maðurinn er mikill reynslu-
bolti og var greinilega með það á
hreinu hvað hátíðargestir vildu. Eftir
mikið „tease“ skall hans þekktasta
lag, „Sky and Sand“, á vitum áheyr-
enda og allt ætlaði um koll að keyra.
Af þykkum bassalínum og brotnum töktu
Morgunblaðið/Styrmir Kári
Jamie xx „Stök diskókúla sem hékk fyrir ofan sviðið myndaði nokkuð rómantíska stemningu.“ Þetta segir pistilshöfundur m.a. um tónlistina.
Var það hluti af uppklapps-
prógrammi hans en lagið „Aaron“
fékk einnig góðar viðtökur. Að Kalk-
brenner loknum náðist rétt í Skottið
á SBTRKT sem spilaði í næststærsta
salnum, SonarHall. Sýning þeirra
heillaði ekkert sérstaklega, þá
kannski helst þar sem maður var
kominn í þýska dansgírinn, og því
var haldið í SonarLab á nýjan leik
þar sem þrumuguðinn Thor kláraði
kvöldið í Hörpu áður en haldið var
niður í bæ.
Á Sónar í fyrra bar svolítið á
lögreglunni á svæðinu sem mætti
með fíkniefnahunda inn í Hörpu
meðan á hátíðinni stóð. Hún gaf það
loforð, vegna mikillar óánægju tón-
leikahaldara og gesta, að slíkt myndi
ekki endurtaka sig og stóð við það.
Það var aðeins einu sinni, svo ég viti,
að grípa þurfti inn í en þá mættu
bráðaliðar á svæðið til þess að að-
stoða gest sem hafði fengið sér að-
eins of mikið í báðar tærnar. Starfs-
fólkið á Sónar var auk þess mjög
viðkunnanlegt og hafði þægilega
nærveru.
Pokémon, Oreo og rapp
Sænski táningsrapparinn Yung
Lean steig snemma á svið á laug-
ardaginn ásamt sorgmædda genginu
Sad Boys. Kappinn hefur slegið í
gegn á vefsíðunni youtube að und-
anförnu og lög á borð við „Kyoto“ og
„Yoshi City“ fengið nokkur milljón
áhorf og tók hann alla sínu helstu
slagara. Yung Lean á það til að
blanda aldamótadægurmenningu
saman við hálfgert óþokkarapp og er
fremur kómískt að heyra texta hans,
sem hoppa úr því að fjalla um Poké-
mon og Oreo-mjólkurhristinga yfir í
að láta grúppíur á rítalíni stjana við
sig á tónleikaferðalögum. Mynd-
verkið sem varpað var á vegginn fyr-
ir aftan gengið var mjög skemmtilegt
en þar mátti meðal annars sjá brot úr
tölvuleikjum og fjölbreytt dýralíf.
Sem mikill áhugamaður um fyr-
irbæri á borð við Yung Lean & Sad
Boys var einkar gaman að fylgjast
með köppunum þrátt fyrir að þeir
hefðu vissulega getað verið betri, það
er að segja jafngóðir og þeir eru á
netinu.
Röðin var komin að kanadíska
plötusnúðnum Ryan Hemsworth en
hann þeytti skífum af stakri prýði í
SonarClub á milli klukkan tíu og ell-
efu. Eins og nokkrum sinnum áður
var stór salurinn fremur tómlegur og
Hemsworth fékk ekki þær undir-
tektir sem hann átti skilið. Það virtist
þó ekki hafa mikil áhrif á hann en
Hemsworth brosti sínu breiðasta á
milli þess sem hann þakkaði gestum
fyrir komuna.
Japanska tríóið Nisennen-
mondai spilaði á sama tíma í Son-
arHall og voru þær mjög kraftmikl-
ar. Einkennistaktur þeirra hélt sér í
gegnum nær alla tónleikana en
trommuleikari sveitarinnar er mögu-
lega sá einbeittasti sem sést hefur
lengi. Þá sáu plötusnúðarnir Kocoon
og Ewok um stemninguna á göngum
Hörpu á sama tíma og var andinn í
húsinu mjög góður. Í SonarComplex,
sem alla jafna ber nafnið Kaldalón,
tróðu tónlistarmenn á borð við Lord
Pusswhip & Vrong, Emmsjé Gauta
og Kött Grá Pje upp. Því miður var
röðin mjög löng, enda takmarkaður
sætafjöldi í salnum, og margir urðu
frá að hverfa.
Jamie xx og diskókúlan
Sænska traprappið Elliphant
ómaði því næst í SonarClub og
myndaðist þar góð stemning, hvað
sem fólki finnst svo sem um trap-
» Tónlist Jamies xxer einkar mjúk og
leikandi og féll vel í
kramið hjá viðstöddum.
Sviðsframkoman var
mjög mínimalísk.
Yung Lean Þessi sænski táningsrappari er vinsæll á vefsíðunni Youtube.
Sónar Reykjavík 2015
Rafmagnað samband við áskrifendur
Þann 20. febrúar kemst einn heppinn áskrifandi Morgunblaðsins í samband við Volkswagen e-Golf.