Húnavaka - 01.05.1987, Síða 133

HUNAVAKA
131
svo dimmt í lofti að ekki sér til sólar. Ástandið slæmt í heiminum.
Italir og Þjóðverjar sigrað á Spáni og út er komin bók, sem heitir
„Danmarks day of doom“ „Dómsdagur i Danmörku“. Þjóðverjar geti
tekið Danmörku hvenær sem þeir vilja. „Hvað verður þá um ísland, ef
Þjóðverjar taka Danmörku?“ Óhugur er í fólki og afarmikil óánægja
með stjórn Chamberlains.
Ingibjörg veit að bróðurdóttir hennar er á Kvennaskólanum á
Blönduósi þennan vetur. Hún hefir ekki séð hana en biður fyrir góða
kveðju til hennar.
Næstu bréf eru frá 1941. Þær vinkonur búa við hafið og rækta
grænmeti eins og gengur í sveitum og þorpum, Það heitir „To dig for
Victory“. Ingibjörg fer á kvennafundi í London og konurnar spyrja
mikið um Island og fólkið þar. Það gera bresku hermennirnir á Islandi.
Mikil vinsemd er í garð íslendinga. Nokkrar konur spyrja um Hall-
dóru Bjarnadóttur. Þær muna sýningu hennar í litlu stofunni í Baker
Street og það, sem hún sagði þeim um Island.
Heimsstyrjöldin er nú í algleymingi, 1944, og næstu bréf ganga
eðlilega út á það. Ingibjörg hefir komið því til leiðar að norskir her-
menn og sjómenn fái bækur og blöð á norsku frá Kanada. „Þannig
verður það víst að vera.“ „Þjóðverjar hafa útsogið Noreg og Dan-
mörku á fáum mánuðum svo þessi lönd eru nú bláfátæk“ „ . . . þeirra
einasta von er um að fá frelsið aftur er byggt á sigri Breta.“ Ingibjörg
hefir hitt hermenn frá Kanada, sem hafa verið á Islandi. Þeir bera
Islendingum vel söguna. Sambúðin við hermennina hefir verið nokk-
uð góð. Og hún þakkar guði fyrir að Bretar vernduðu ísland frá að
lenda undir svipu Þjóðverja.
Þakkað er fyrir kærkomna sendingu af Hlín, sem alltaf er jafn
ánægjulegt að lesa. En vonin um að komast til Islands hefir nú dofnað.
Stríðið heldur áfram. Stöðugar loftárásir. Enginn friður hvorki dag
né nótt. „Svo komu hinar fljúgandi bombur og voru þær ennþá verri
en flugvélarnar, því erfitt var að skjóta þær niður og þessi mannlausi
hlutur var ekki hræddur við neitt og rann ekki á flótta. Við heyrðum
til þeirra fleiri mínútur áður en þær flugu yfir. Skröltið í þeim var
ógurlegt.“
Hermenn hafa búið í húsi Ingibjargar. Það hefir gengið vel. Þetta
eru kurteisir menn, sem þrífa sjálfir sínar íbúðir og elda sinn mat.
Þá koma bréf frá 1945. Svefnfriður hefir nú verið í langan tíma fyrir
loftárásum. Það hefir góð áhrif á heilsuna. Vinkona Ingibjargar,
L